DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0123
1x6_E X A Μ E N Dif 11.
ifjg νομιμχ προς την οίκάαν γαμέτην ομιλίας, ΐνα μη έντεδθεν , τον εκ
θεοδνομοθετηθεντα ημ) ευλογηθεντα τη άυ'ζπαρχσία, γάμον καθύ-
βριζαν εκ^ιαδθώμεν. της τχ ευαγίελίχ φωνής ε’κζοωσης, ας ο θεός εζευ*
frv ανθρωπ® μη χωριζετω, pjjj τ£ άπο^όλχ διδάσκοντ®,Ίίμιον τον
γάμον εν πάσι, κάΐ την κοίτην αμίαντον, ημι , δίδεσαι ywjcuu), μη
ζήτα λυσιν, « τις όυυυ τόλμησα σσ^ο τχς άποςολικχς κανόνας κινχμε-
ν® τινά Ίων ϊερομένων πτρεσζυτερών φαμεν, η διακόνων, η υποδιακόνων
απος-εράν Ίης προς την νόμιμον γυχ>α\κα συναφάας κάΐ κοινωνίας κα-
θαΑράδθω. ωσαύτως, κ&\ α τις ζσρεσζυτερ® , η διάκον®*· 7ην εαυ]χ
yiwajKa προφάσν ευλαζάας εκζάλλοι, άφαριΙέ<θω. επιμόνων δέκα*
θαΐξαδθω. προς επί πασι δε τχ]οις μηδε εννοαν δλως εθελονΊες,εν οίςτό
πνεύμα χκ εκ τα παΊρος, άλλα kcc/ εκ τχ, ψδ φασίν εκπορεύεσαι, οτι
χτε απο ΕυαγΓελισών την φωνήν εχχσι ταντην , χτε άπο οίκχμενικης
συνοδέ τδ βλάσφημον τούτο κί>ό]ηνται δόγμα« ό μεν $ κυρι® όθεός
ημών φησί, το πνεύμα της αλήθειας , ο τχ πα]ρός εκπορεύεσαι,
οί δε της καινής ταυ]ης δυοσε^άας πατίξες 7ο πνεύμα φασίν, ό 'ζβ^βο
l6) τχ πατρός κάιΊδ yov εκπορεύεται, αλλά μηδε συυυορώντες παλιν, ως α
εν ώ τχ πατρός εκπορεύεται το' πνεύμα , η ίδιοτης επιγινωσκετομ αυτχ.
ωσαύτως ημι ά εν ω γεννάται ο ‘ψς , η τχ μχ, έκπορευεΊαι δε ως ό αυ-
τών ληρ® ν(άι τό πνεύμα εκ τχ 'uou, πλείοσιν άρ ίδιότησιν διαςελλί]αι
f*\ \ ^ ^ ^ \ >1 t(/ V ^ C ^ / \ * ^ * 5
']ο πνεύμα τχ πα/ξος , ηπερ ο ιιος. κοινον μεν yo πνενματι ηομ μω η &ζ
άυ]χ ζ πατξος πρόοδ®, ιδία δε τχ πνενματ®· ή εκ τχ πατξος εκπο*
(?£νσΐς, χ μηνκάι ή εκ τχ ’μχ.ά δε πλαοσι διαφορά διαςελλεται το πνεύ-
μα , ηπερ ό ’μός , εγΓυτερω άν αη της πατξίκης χσίας ό ψς, ηπερ το
πνεύμα, ημι χτως η Μακεόονίχ παλιν κα]ά Jx πνενματ® πτ’Ρρακΰ*
φαε τολμά, τό εκείνων υποδυόμενη δραμαι^άί την σκηνην. χωριζ δετών
αρημε'νων, χδε συνιενα\ ολως ε&έλχσιν,οτι « παν, όπεξ μη ε<η κοινοντηζ
παν}οκξθ1οξΐκης, -και ομοΧσίχ Ύξιάδ®, ενός εςι μόνχ των τριών, Χκ εςι
ύε η τχ πνευμα\(® προζολη κοινόν των τριών, ενός άξα έςτ μονχ των
ΤΡίων. άλάοί μεν χτως ημών τι αυτών ,ηομ της ορΒοδο^χ τχ &εχ εκκλη-
σίας κοΓψομδεύσαντο, εφ' έτεξας μεν , από της πρεσβυτέρας Εωμης
προς τον φιλευσεζεσατον ημών άυτοκξάτοξα αφικομενοι. άλλα σε τινα
κατά τχ όξ&οδόζχ της εκκλησίας πληρώματος σκα/ωξήσαν /6?» μ,αλλον
δε η&ι άυ]ην Ίην άφφιν πεπλασμένηνΊην αρχήν ποιησαμενοι, HOj εκ Ιηζ
ΐώμης μεν άφικεδόοι, Kcsj τώΓά Ί% πάπα αποσαληναυσκηφάμενοι, 7αίϊ
δε αλήθειας , ΊΦς Ίχ άργυρχ δολερούς ύποθήκομς ημι συμ^Χ*
Acqc, άυ]οίΊε άφ’ εαυΊων αφικομενοι, και μη]ε πΦ^άΊχ πάπα απο·
^αλεύμς, άλλα κ#ί Τ* γξώμμα,Ία, α ώς απ’ εκώχ δήθεν επεφερο^ο
5γΑΛ“
ifjg νομιμχ προς την οίκάαν γαμέτην ομιλίας, ΐνα μη έντεδθεν , τον εκ
θεοδνομοθετηθεντα ημ) ευλογηθεντα τη άυ'ζπαρχσία, γάμον καθύ-
βριζαν εκ^ιαδθώμεν. της τχ ευαγίελίχ φωνής ε’κζοωσης, ας ο θεός εζευ*
frv ανθρωπ® μη χωριζετω, pjjj τ£ άπο^όλχ διδάσκοντ®,Ίίμιον τον
γάμον εν πάσι, κάΐ την κοίτην αμίαντον, ημι , δίδεσαι ywjcuu), μη
ζήτα λυσιν, « τις όυυυ τόλμησα σσ^ο τχς άποςολικχς κανόνας κινχμε-
ν® τινά Ίων ϊερομένων πτρεσζυτερών φαμεν, η διακόνων, η υποδιακόνων
απος-εράν Ίης προς την νόμιμον γυχ>α\κα συναφάας κάΐ κοινωνίας κα-
θαΑράδθω. ωσαύτως, κ&\ α τις ζσρεσζυτερ® , η διάκον®*· 7ην εαυ]χ
yiwajKa προφάσν ευλαζάας εκζάλλοι, άφαριΙέ<θω. επιμόνων δέκα*
θαΐξαδθω. προς επί πασι δε τχ]οις μηδε εννοαν δλως εθελονΊες,εν οίςτό
πνεύμα χκ εκ τα παΊρος, άλλα kcc/ εκ τχ, ψδ φασίν εκπορεύεσαι, οτι
χτε απο ΕυαγΓελισών την φωνήν εχχσι ταντην , χτε άπο οίκχμενικης
συνοδέ τδ βλάσφημον τούτο κί>ό]ηνται δόγμα« ό μεν $ κυρι® όθεός
ημών φησί, το πνεύμα της αλήθειας , ο τχ πα]ρός εκπορεύεσαι,
οί δε της καινής ταυ]ης δυοσε^άας πατίξες 7ο πνεύμα φασίν, ό 'ζβ^βο
l6) τχ πατρός κάιΊδ yov εκπορεύεται, αλλά μηδε συυυορώντες παλιν, ως α
εν ώ τχ πατρός εκπορεύεται το' πνεύμα , η ίδιοτης επιγινωσκετομ αυτχ.
ωσαύτως ημι ά εν ω γεννάται ο ‘ψς , η τχ μχ, έκπορευεΊαι δε ως ό αυ-
τών ληρ® ν(άι τό πνεύμα εκ τχ 'uou, πλείοσιν άρ ίδιότησιν διαςελλί]αι
f*\ \ ^ ^ ^ \ >1 t(/ V ^ C ^ / \ * ^ * 5
']ο πνεύμα τχ πα/ξος , ηπερ ο ιιος. κοινον μεν yo πνενματι ηομ μω η &ζ
άυ]χ ζ πατξος πρόοδ®, ιδία δε τχ πνενματ®· ή εκ τχ πατξος εκπο*
(?£νσΐς, χ μηνκάι ή εκ τχ ’μχ.ά δε πλαοσι διαφορά διαςελλεται το πνεύ-
μα , ηπερ ό ’μός , εγΓυτερω άν αη της πατξίκης χσίας ό ψς, ηπερ το
πνεύμα, ημι χτως η Μακεόονίχ παλιν κα]ά Jx πνενματ® πτ’Ρρακΰ*
φαε τολμά, τό εκείνων υποδυόμενη δραμαι^άί την σκηνην. χωριζ δετών
αρημε'νων, χδε συνιενα\ ολως ε&έλχσιν,οτι « παν, όπεξ μη ε<η κοινοντηζ
παν}οκξθ1οξΐκης, -και ομοΧσίχ Ύξιάδ®, ενός εςι μόνχ των τριών, Χκ εςι
ύε η τχ πνευμα\(® προζολη κοινόν των τριών, ενός άξα έςτ μονχ των
ΤΡίων. άλάοί μεν χτως ημών τι αυτών ,ηομ της ορΒοδο^χ τχ &εχ εκκλη-
σίας κοΓψομδεύσαντο, εφ' έτεξας μεν , από της πρεσβυτέρας Εωμης
προς τον φιλευσεζεσατον ημών άυτοκξάτοξα αφικομενοι. άλλα σε τινα
κατά τχ όξ&οδόζχ της εκκλησίας πληρώματος σκα/ωξήσαν /6?» μ,αλλον
δε η&ι άυ]ην Ίην άφφιν πεπλασμένηνΊην αρχήν ποιησαμενοι, HOj εκ Ιηζ
ΐώμης μεν άφικεδόοι, Kcsj τώΓά Ί% πάπα αποσαληναυσκηφάμενοι, 7αίϊ
δε αλήθειας , ΊΦς Ίχ άργυρχ δολερούς ύποθήκομς ημι συμ^Χ*
Acqc, άυ]οίΊε άφ’ εαυΊων αφικομενοι, και μη]ε πΦ^άΊχ πάπα απο·
^αλεύμς, άλλα κ#ί Τ* γξώμμα,Ία, α ώς απ’ εκώχ δήθεν επεφερο^ο
5γΑΛ“