DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0145
EXAMEN
Di£ II.
:!
7w άγωνων. έδιδες κ aj ιάς ώδε γίνουν ας εμφασ&ις ε« ά μακαρίας Τριάδοζ
δκ εκ ά ενεργαας. άυτη η δόξα ά εκκλησίας. άυ]η η πίσιξ των ο ρΘ ο δόξων
Ίων α ποβολών το κήρυγμα. των πάτερων τα Μίγματα, των μαρ]ΰρων τα
σφάγιά. 7&v οσίων τα κά7οξ3ωμα]α. 7ων Ιερών η ευπρέπεια. 7ων διδα-
σκαλών η Θεολογία. κά]επεσε των σων δογμάτων ο οροφ(&^. συνέ]ρίβη η ei-
χία, ο 3εμε'λι(^άνε]ράπη. ό φραγμός κατεκαίι3η. ως χχς , ως κόνις
υπο Χλαλαπ(3γ τλ σά γεγονε καταφύγια, 7ά τείχη καΐεχαλά&'ησαν.άί
επάλξεις ηφανίδδησ&ν. «V7έλος άπωλον7οί]ί λέγ&ις λοιπόν',πείΘο/άίμτοίς
λόγοις 7ατοις, και 7άϊς έκ ά γραφής μαρτυρίαις: « μεν π&3ομ8μ, τω
&εω χάρις τω7δς απεγνωσμένες εκ πλάνης έπισρίφον7ι,κα) μη (3ελομένω
7ον Θάνατον § άμαξ\ωλε , ως το επισρέφα; κάι ζην άυτόν.άδ' ε πείΘομόμ,
'ε·ρα λοιπον εν οσαιςκαι οίαας έμπίπ]οις αόρεσεσινό ψυχών προσάτης , και
εκκλησίας Θεε γενο/Μμος κρίμασιν,άς οιδεν εκάνος ο απ ορρητος,κάν καί μη
παρεδο&η σοι !λΙμ πολλών άυ7% μακρο&υμ.ίαν ή εκκλησία,καη α]ψνχα{>
πάστα μέν Qv <μ αιρέσεις των πάτερων των άγιων 3‘ανατωΘέίσαι,κα'ί
διαφΘαρ&ισαι, ξηρά γεγοίασιν όσεα σαρκών, άνευ νεύρων, καί αρμονίων.συ
η ταυτας άναγεννησας,κμιαναπλάσας,ηά]τά μάτθΑαδόίμα\α, πνείιμΛ,
2.00 ^όίρξ, άρμονίαμ κ&νευξα ταυταις γενο/Λμα δ_ων εμψυχον,κα) κινεμβμον
εδψ.ιιεξγησας σώμα, ψυχήν έχον την πολυ3άαν , και πυξπνέον κατά τ’
Χρισδ εκκλησίας,ης Θεμέλιος ο αρραγής Χρίσε Πετρ(&> καίμαόόητης κορυ-
φάί^. άλλ εκ εις τέλος έπιληδ$ησέ]τμ ό πτωχός. πτωχό) $ εγεννη&η·
,ο&μ καί ά Βάας χάριτ(@γ> έπιδεέϊς, άπερ πο]ε διά. τάς πο/λάς ημών άμαζ-
τίας, άκεσον εν ά. έντω λέγ&ιν σε 3εότη]ας άπάρχς άπ&ράκις,κοινωνάζ
πασι τοίς ελλησι. β. εν τω λεγειν σε δυο 3·εότη]ας,ορατήν, κ<μ aopaJevyKcc-
νωνσιςτώ Π,λάτωνι τω λέγον7ι δυο Θεχςρη]δν, καιάρρητον, ορά]ον και αορα-
τον. γ. εν τω λεγ&ν σε δυο &εότη]ας μεΘεκτην κα) άμεΘεκ]ον, κοινωνάς τοίζ
Μανιχαίοις,τοϊς λέγεσι δυο θεότητας άγαΒην,κά) πονηρών. δ . εν το λεγειν
σε 7saταρα τινά επιά 6ζότη\(^>, πά]έρα,ψν, πνεύμα, ενέργειαν, κοινω-
νάς τω ΠυΘayoea τω λ.εγον]ι ητμ δοξάζοΡμ3εόν τά 7έοσαρα,ηα^την τε'ΐρακ-
την παγαν άεννάε φυσεως λεγοΡμ. έ εν τω λέγ&ιν σε τον άνύξωπονάκΡμσον,
άναρχον,η^α τελευτη]ον,κοινωνίϊς Αοις-ο'/ελΗ τω λεγοντι τον κοσμον αναρ~
χον Ρινομ,καμ ατελευτητον. σ', εν τω διΟίρΡιν σε την μάαν Θεότητα οιςυπερκει-
μδΐ/ιην,κα) υφ^ιμενην, κοινωνδις Αξείω τω άφρονι, τω λόγον]ι την ομοτιμον αρ-
χήν τ’ μιας ηςμ ισότιμόν 3~εοτη]ος άς διαίρεσές υπερκπμενας. ζ. εν τω λαμ-
Cav&vσε τάς ’ζπν&υμαίος ένερΓείας άς την ίιεξγβιαν την υφει.υάνην 3εοτη]α,
χμυτα πνεύμα ποίίΐν αν ενεργή] ον ως κιισμα, κορώνεις τω πνευμά]ομαχω
Μακεδονίω τω λεγον]ι τό πανάγιον πνεύμα κ)ίσαα άνενέργητον cQX.oVt
ισοδύναμον τω πατρί, ημι τω ήω. η. έντω τα ανόμοια σισαγειν εν τη 3εο-
τητι τη άπλη κ&) μια, κ&} ενιαία τό aopcijov ncsj όξά}όν. τό ληπ7ον ημι
αληπ-