DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0183
EXAMEN
Mffill
ty6
άξιον τωτηξίας οιί\α, ότεαπέ&ανε. κάν ϊτως οι πιςενταν\ες ^ότε άξιοι
εΰοξαν ά σωτηρίας, οίόν τι stfiszo&t πλατών®* & ελλην® εντοϊςτωνπα-
ΊίξωνφίξίΙαι άιηγηματιν, υβξετι $ εκόίνΐ® άποόανων πάλαι υπό ζ των
γ^ιςιανων ως ά$ε® nsiq πονηρός ε(3άλλί]ο, οναζ β έπιζας βω ΰβξίζον-
τι, ητιάτο τον άνάξα , ως μάτην άυ]όν υβξίζον]α. ε'γωφητιν7 άμαξ-
7ωλος μεν άνομ ακ αν άξνη&είην, § Χ^ιςα β άς ά'άην κά}ιόν-
τ®· , αάάς πξόγε εμα ειήςευτε, βοιατον το νάζ Πλάτων®
άιηγημα. « β χζη πιςεύαν η μη , βόϊς άκξοοβαις Κξίννν παξίημι,
Enimvero Chrissus in insernum dcfcendens non omnes , verum eos solosy
qui crediderunt, salvos secit, Chryfoftomus ipse affirmat, neminem
in inferno d Chrifio falutem acceptffie, nisi qui falute dignus effiet, cum
ex hac vita difcessifiet, dc sortassie quitum crediderunt, falute digni ha-
biti funt. Cujusmodi quiddam de ethnico Platone in Patrum bistoriis
circumsertur. Nam cum diu ante vita sunftus d quodam Chrisiiano
malediftis , conviciis que ut [celeratus ti impius laceratus effiet, noilu ad
convitiatorem fuum venit, hominem que accusavit, ut srusira ipsum
malediPlis infettantem. Ego enim , inquit, me peccatorem efje haud-
z6o quaquam insicias ivero \ verum cum Chriftus in insernum descendit, ne-
mo ante me ad sidem accessit. Hoc de Platone commemoratur, quod cre-
dendum fit , necne , auditoribus judicandum relinquo, Et Anastasius
Sinaita in Odego quxst. * Μηίαμάς άνα^εμά}ίτης άνόόξωπον
πξο τ’ ε’πάημίας Χξίς-α ^ελεΐο]ήταν]α^ ιμμ εν sip άάηποός άπαξ κμι μόνον
iyivijoJoXgira κηξυγμα* πξολα&ων ffi Ιωάννης ό πξόόξομ® εκη'ξνξε κα·
κάντε τ ον Χξίς-όν. κ, άκατον §‘αγία Πετξα λεγον]® π&Χξίςα, ότι πο-
ξενύας, ψητιν, έκηξυξε κ, τοΊς εν αάη πνευματι τοΊς ποτέ απειΒητατι. Kj
νυνφεξε]αιάς αξχααας πΡ^άότεις,ότι τις %0ΛαςΊ<?ός πολλά κά]ηξάτά]ο
Πλάτωνα τόν φιλότοψον, φαίνεσαι αν άυ\ω καβ’υπνας ο Πλάτων λόγων'
avS-ξωπε, παΰτον § καταξά^ομ με, τεαυτόν $ βλάπτεις, ότι μενάν-
Οξωπ® άμα[)ωλός γεγονα ακ άξναμομ,πληνκατελό)όν}®% Χξίτά εν τω
άΰηβόντως αόάςεπίςευτε πξό εμα άς αυτόν. 7αυταβ ακάωνμη νομίτης
άνομποivjojtev τω αάη μετάνοιαν, ‘άπαξ$ κ, μόνον άτω^ε^ονεν^ότι Χξι-
ς-ός εν τόϊς καταχβονίοιξ κά]εληλνόε τας άπ αάωνος κεκοιμημενας επιτκε-
xpaodg. Nequaquam diris devovebu hominem, qui ante Chrifii adventum
dcsunttus esi, nam apud inseros praedicatio Salvatoris pervenit, primum
quidem Joanne Prxcursore Cbristum illic annuntiante, deinde ipsoCbri-
fio pradicante. Dequo\ audi quid S. Petrus dicat In quoti his, qui in
carcc-
* Haecnon leguntur in Hodego AnastasiiSinaitfc, sed in quaellionibus&rcsponsionibus
quas sub Sinaitsc nonunc editas alii rciiius tribuunt juniori Anasiasio Nicseno
quacil4 CXI4
Mffill
ty6
άξιον τωτηξίας οιί\α, ότεαπέ&ανε. κάν ϊτως οι πιςενταν\ες ^ότε άξιοι
εΰοξαν ά σωτηρίας, οίόν τι stfiszo&t πλατών®* & ελλην® εντοϊςτωνπα-
ΊίξωνφίξίΙαι άιηγηματιν, υβξετι $ εκόίνΐ® άποόανων πάλαι υπό ζ των
γ^ιςιανων ως ά$ε® nsiq πονηρός ε(3άλλί]ο, οναζ β έπιζας βω ΰβξίζον-
τι, ητιάτο τον άνάξα , ως μάτην άυ]όν υβξίζον]α. ε'γωφητιν7 άμαξ-
7ωλος μεν άνομ ακ αν άξνη&είην, § Χ^ιςα β άς ά'άην κά}ιόν-
τ®· , αάάς πξόγε εμα ειήςευτε, βοιατον το νάζ Πλάτων®
άιηγημα. « β χζη πιςεύαν η μη , βόϊς άκξοοβαις Κξίννν παξίημι,
Enimvero Chrissus in insernum dcfcendens non omnes , verum eos solosy
qui crediderunt, salvos secit, Chryfoftomus ipse affirmat, neminem
in inferno d Chrifio falutem acceptffie, nisi qui falute dignus effiet, cum
ex hac vita difcessifiet, dc sortassie quitum crediderunt, falute digni ha-
biti funt. Cujusmodi quiddam de ethnico Platone in Patrum bistoriis
circumsertur. Nam cum diu ante vita sunftus d quodam Chrisiiano
malediftis , conviciis que ut [celeratus ti impius laceratus effiet, noilu ad
convitiatorem fuum venit, hominem que accusavit, ut srusira ipsum
malediPlis infettantem. Ego enim , inquit, me peccatorem efje haud-
z6o quaquam insicias ivero \ verum cum Chriftus in insernum descendit, ne-
mo ante me ad sidem accessit. Hoc de Platone commemoratur, quod cre-
dendum fit , necne , auditoribus judicandum relinquo, Et Anastasius
Sinaita in Odego quxst. * Μηίαμάς άνα^εμά}ίτης άνόόξωπον
πξο τ’ ε’πάημίας Χξίς-α ^ελεΐο]ήταν]α^ ιμμ εν sip άάηποός άπαξ κμι μόνον
iyivijoJoXgira κηξυγμα* πξολα&ων ffi Ιωάννης ό πξόόξομ® εκη'ξνξε κα·
κάντε τ ον Χξίς-όν. κ, άκατον §‘αγία Πετξα λεγον]® π&Χξίςα, ότι πο-
ξενύας, ψητιν, έκηξυξε κ, τοΊς εν αάη πνευματι τοΊς ποτέ απειΒητατι. Kj
νυνφεξε]αιάς αξχααας πΡ^άότεις,ότι τις %0ΛαςΊ<?ός πολλά κά]ηξάτά]ο
Πλάτωνα τόν φιλότοψον, φαίνεσαι αν άυ\ω καβ’υπνας ο Πλάτων λόγων'
avS-ξωπε, παΰτον § καταξά^ομ με, τεαυτόν $ βλάπτεις, ότι μενάν-
Οξωπ® άμα[)ωλός γεγονα ακ άξναμομ,πληνκατελό)όν}®% Χξίτά εν τω
άΰηβόντως αόάςεπίςευτε πξό εμα άς αυτόν. 7αυταβ ακάωνμη νομίτης
άνομποivjojtev τω αάη μετάνοιαν, ‘άπαξ$ κ, μόνον άτω^ε^ονεν^ότι Χξι-
ς-ός εν τόϊς καταχβονίοιξ κά]εληλνόε τας άπ αάωνος κεκοιμημενας επιτκε-
xpaodg. Nequaquam diris devovebu hominem, qui ante Chrifii adventum
dcsunttus esi, nam apud inseros praedicatio Salvatoris pervenit, primum
quidem Joanne Prxcursore Cbristum illic annuntiante, deinde ipsoCbri-
fio pradicante. Dequo\ audi quid S. Petrus dicat In quoti his, qui in
carcc-
* Haecnon leguntur in Hodego AnastasiiSinaitfc, sed in quaellionibus&rcsponsionibus
quas sub Sinaitsc nonunc editas alii rciiius tribuunt juniori Anasiasio Nicseno
quacil4 CXI4