Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Deutsches Archäologisches Institut / Abteilung Athen [Hrsg.]
Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts, Athenische Abteilung — 1.1876

DOI Heft:
Zweites Heft
DOI Artikel:
Michaelis, Adolf: J.G. Transfeldts Examen reliquarum antiquitatum Atheniensium
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.29169#0137
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
EXAMEN ANTIQüITATUM ATHENIENSIUM

m

den, weniger Aniass hatte dem französischen Botschafter den
Hof zu machen, vollends einem so anspruchsyollen Yertreter
der französischen Ansprüche auf das Protectorat aller «Latei-
ner», wie es der Marquis von Nointel war.

Transfeldts Anwesenheit fällt, grade in die Zwischenzeit,
Ende 1674 bis Anfang 1676. Er erwähnt Giraud (s. o.) und den
französischen Consul, dessen Namen er nicht nennt, aber die
Anspielung auf seine Heimat (,Provincialis hic erat fol. 43) passt
vollständig auf den Provencalen Chätaignier, und ebenso
stimmt die wenig vortheilhafte Schilderung desselhen mit Spons
Bericht üherein. Transfeldt gab sich seinen alhanesischen Gast-
freunden am Cap Sunion gegenüber für einen Venezianer aus,
«quod scirem Venetos propter novam pacern non sölum gratos sed
etiam mimmis notos esse» (fol. 34), und hörte von jenen dass
aConsul Venetus residet nunc Athcnis» (fol. 35). Von diesem
heisst es dann (fol. 43): «summis laudibus mihi extollendus do-
minus Ph/lippus a Grammatica, qui ultra me et ultra ülos qua-
tuor, decem alia mancipia remigantia atqve ex eadem mecum
triremi, quamvis post me aufuga, ad libertatem promouit . . . Non
erat quidem l'enetus tot memoratus dominus a Grammatica, sed
natus ex Insula Andros, quae post Euboeam sequitur secunda in
Archipellago, ex domo et familia illustn Grammaticarum ibi de-
gentium originemque suam ex illustrioribus quondam Romano-
rum trahentium. ab infantia sua fuit missus a patre Venetias, ubi
multos annos commoratus in quauis uirtute perfectissimus euasit,
ita ut morum ciuilitate, liberalitate generositateque neminem pa-
rem haberet inter suos patricios, adeo ut hisce suis meritis tam
propriis quam palernis excellentissimi quondam Molini Legati
Constantinopolitani beneuolentia ac promotione dignus uisus es-
set qui Consulis munus obiret respectu negotiorum commerciorum-
que venetorum in scala Atheniensi. quo munere cideo digne fanc-
tus est, ut magis exincle lauclis quam utilitatis traxent, cum ta-
lis fuer/t sua liberalitas, ut expensae longe excederent pensioncsn.

Wenn diese Angaben erfunden wären, so wäre die Erdich-
tung mit ebenso ausserordentlicher wie zweckloser Feinheit
gemacht. Zunächst gehört die noch heute im Archipel ansäs-
 
Annotationen