DOI Heft:
De Iacobo Wimphelingii theologi vita & scriptis
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0031
DE IAC. WIMPHELINÖO.
179
Huius qnoque meminit Wimphel. ibid. eidemque iam adscri«
psit Trithem. Atque hanc ipsam eodem etiam tempore, quo prio-
rem , prodiisse, satis certum est. Vtramque in append. ad fafci-
cul. II. dahinaus integram.
5. Epistolae & carmina, quibus in medium datur
repudiatio filiae Regis Rom. Maximiliani I. fasta a
Carolo rege Galliae, superdudta filia ducis Britonum,
sponsa Maximiliani , lmius partes agit iac. wim-
phelingvs Sletstatensis regis Galliae autem hob.
gagvinvs, Ord. S. Trinit. mag. general. & orator
regius 1492. in 4to.
Laudantur a Mich. Muittuire in annal. typogr. cont. T. II.
P. I-P-552. Sed leguntur in Io. Linturii append. ad fascicul.
temp. Wern. Rolleivinck , Io. Pißorii script. rer. Germ, T. II. p.
587. edit. Strnu. fol. '■) Sunt autem praeter orationein ad Caro-
lum VIII. regem Franciae, cuius iam meminit Trithem. epistolae
& carmina Wimphelingii & Gaguini mutua. Prodiit etiam scri-
ptum publicum: Contra fatfas Francorum Hteras 1491. pro de~
fenßone honoris ferenifßmi Romanorum Regis femper Augußi:
sine nota an. vel loci in ^to. In fine:
Francorum frauaes nofces regisque feueros
Romani mores ; haec modo pauca legas.
( In Bibi. Riegger. ) Extat insertum Io. Gott/. Buderi nützlich.
Samml. vngedruckt. Schrift, p. 2. (Frankf. vndLeipz. 1734. 8«)
M 2 6. De *)
*) In Catal. Bibi. Vffenbach. T. III. P. II. Supp). VI. n. 55.
p. 629. (Francof. 1730. 8- ) recensetur Cod. MS. fol. “ ex-
,, hibens varia comitialia, & alia atfa publica. Legunturin
,, hoc volumine LXVIII. scripta. In fine atmexa Iac. Wim-
„ phelingii ad ( seu potius in) Carolum Franciae-regem
„ pro Maximiliano Roman, rege ( ob sponsam sibi raptam)
,, oratio prolixa, ipsius forte Wimphelingii autographum, vel
,, cerce a coaeuo ipsius scriptum : subiestae eiusdem Wim-
,, phelingii in Rob. Gaguinum inueftiua, tum carmina, tum
„ epistolae. „ In Cod. quodam MS. bibl. nostrae haec quo-
que opuscula continentur manu aetatis illius exarata : ab
editis nonnihil diuersa,variisque etiam accessionibus auclat
de quibus in append. ad fafcic. III.
179
Huius qnoque meminit Wimphel. ibid. eidemque iam adscri«
psit Trithem. Atque hanc ipsam eodem etiam tempore, quo prio-
rem , prodiisse, satis certum est. Vtramque in append. ad fafci-
cul. II. dahinaus integram.
5. Epistolae & carmina, quibus in medium datur
repudiatio filiae Regis Rom. Maximiliani I. fasta a
Carolo rege Galliae, superdudta filia ducis Britonum,
sponsa Maximiliani , lmius partes agit iac. wim-
phelingvs Sletstatensis regis Galliae autem hob.
gagvinvs, Ord. S. Trinit. mag. general. & orator
regius 1492. in 4to.
Laudantur a Mich. Muittuire in annal. typogr. cont. T. II.
P. I-P-552. Sed leguntur in Io. Linturii append. ad fascicul.
temp. Wern. Rolleivinck , Io. Pißorii script. rer. Germ, T. II. p.
587. edit. Strnu. fol. '■) Sunt autem praeter orationein ad Caro-
lum VIII. regem Franciae, cuius iam meminit Trithem. epistolae
& carmina Wimphelingii & Gaguini mutua. Prodiit etiam scri-
ptum publicum: Contra fatfas Francorum Hteras 1491. pro de~
fenßone honoris ferenifßmi Romanorum Regis femper Augußi:
sine nota an. vel loci in ^to. In fine:
Francorum frauaes nofces regisque feueros
Romani mores ; haec modo pauca legas.
( In Bibi. Riegger. ) Extat insertum Io. Gott/. Buderi nützlich.
Samml. vngedruckt. Schrift, p. 2. (Frankf. vndLeipz. 1734. 8«)
M 2 6. De *)
*) In Catal. Bibi. Vffenbach. T. III. P. II. Supp). VI. n. 55.
p. 629. (Francof. 1730. 8- ) recensetur Cod. MS. fol. “ ex-
,, hibens varia comitialia, & alia atfa publica. Legunturin
,, hoc volumine LXVIII. scripta. In fine atmexa Iac. Wim-
„ phelingii ad ( seu potius in) Carolum Franciae-regem
„ pro Maximiliano Roman, rege ( ob sponsam sibi raptam)
,, oratio prolixa, ipsius forte Wimphelingii autographum, vel
,, cerce a coaeuo ipsius scriptum : subiestae eiusdem Wim-
,, phelingii in Rob. Gaguinum inueftiua, tum carmina, tum
„ epistolae. „ In Cod. quodam MS. bibl. nostrae haec quo-
que opuscula continentur manu aetatis illius exarata : ab
editis nonnihil diuersa,variisque etiam accessionibus auclat
de quibus in append. ad fafcic. III.