DOI issue:
De Iacobo Wimphelingii theologi vita & scriptis
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0072
DE IAC. WIMPHELIN GO.
218
„ aliquem hominum in tarn breui scripto tot errata vnquam of-
„ sendisse. Tertio quoque si iustitiam reiicis , atque disputatio-
t> nein offerrimus tibi honestam scribendi contentionem, sme
mendacio & conuiciis iniuriisque, quod si feceris , maximas
t, tibi gratiarum acliones effundemus, quoniam hoc scribendi
s, genus mihi siudenti non paucam exercitationem praestabit.
„ Quarto tibi offerinms Vniuersitatem Friburgiorum, illuc sen-
„ tentiam tecum adepturus, prout doftisfimi illitis Academiae vi-
,, ri decernent. Vos ergo omnes & singulos , ad quos mea
,, scripta deuenerint, ob Chrifti amorem precor, eis si qnid de
„ me sinistre dixerint, fidem non adhibeatis. Quippe qui mihi
innocuo viro & sincero cleri fautori tot ininrias cumulauere,
,, quae si nnmerentur c. 6.8. comperietis, tum qui neque in ius,
t, nec disputationem, sed neque in honestum scribendi genus ii-
,, los per totius anni spacium prouocare potui. Testetur virgo
,, Maria , & Christi saluatoris merita, me inuitum, post has
„ longas iniurias tandem scribere coactum. Tu ergo N. chari/si-
,, me hic sisie pedem , non quanta sit syliaba quaeque, sed quan-
ta sit in te ratio, discussurus, vt non puerorum more syllabas,
„ sed veritatem ponderare videannir. Quid si essoeto media lon-
t, ga vel breui dixerim; me discere *) nunquam puduit,
s, quod hodie male, cras bene: tu autem non longam dixisti
„ syllabam mediam, sed tuasmet epistolas longiores imprimere
5. curasti, quam tua apud me manus conscripserat. Ego vero si
„ sylla-
') Ha ec enim in libell. versic. Theod. Grefemundi &c. 4. le-
guntur : ,, Thomas Marner quam auditoribus suis publici-
tus in primo Boelii carmine in versu duodecimo sei licet
j, Et tremuit effoeto corpore lax'a cutis: haue distionem
,, essoeto legisset media breui; lacobus iVimphelingus vir
„ vndecunque clarissimus id audiens indignabundus sequens
,, tetrastichon extemporaliter essudit:
,, Nonne fatis rex Gothorum te JanUe Boeti
,, Assecit prebris, carcere , & exilio!
„ Heu mutitat, truncat, lacerat tua carmim Mitmav :
,, Effoeto media nam legit ipfe breui. „
218
„ aliquem hominum in tarn breui scripto tot errata vnquam of-
„ sendisse. Tertio quoque si iustitiam reiicis , atque disputatio-
t> nein offerrimus tibi honestam scribendi contentionem, sme
mendacio & conuiciis iniuriisque, quod si feceris , maximas
t, tibi gratiarum acliones effundemus, quoniam hoc scribendi
s, genus mihi siudenti non paucam exercitationem praestabit.
„ Quarto tibi offerinms Vniuersitatem Friburgiorum, illuc sen-
„ tentiam tecum adepturus, prout doftisfimi illitis Academiae vi-
,, ri decernent. Vos ergo omnes & singulos , ad quos mea
,, scripta deuenerint, ob Chrifti amorem precor, eis si qnid de
„ me sinistre dixerint, fidem non adhibeatis. Quippe qui mihi
innocuo viro & sincero cleri fautori tot ininrias cumulauere,
,, quae si nnmerentur c. 6.8. comperietis, tum qui neque in ius,
t, nec disputationem, sed neque in honestum scribendi genus ii-
,, los per totius anni spacium prouocare potui. Testetur virgo
,, Maria , & Christi saluatoris merita, me inuitum, post has
„ longas iniurias tandem scribere coactum. Tu ergo N. chari/si-
,, me hic sisie pedem , non quanta sit syliaba quaeque, sed quan-
ta sit in te ratio, discussurus, vt non puerorum more syllabas,
„ sed veritatem ponderare videannir. Quid si essoeto media lon-
t, ga vel breui dixerim; me discere *) nunquam puduit,
s, quod hodie male, cras bene: tu autem non longam dixisti
„ syllabam mediam, sed tuasmet epistolas longiores imprimere
5. curasti, quam tua apud me manus conscripserat. Ego vero si
„ sylla-
') Ha ec enim in libell. versic. Theod. Grefemundi &c. 4. le-
guntur : ,, Thomas Marner quam auditoribus suis publici-
tus in primo Boelii carmine in versu duodecimo sei licet
j, Et tremuit effoeto corpore lax'a cutis: haue distionem
,, essoeto legisset media breui; lacobus iVimphelingus vir
„ vndecunque clarissimus id audiens indignabundus sequens
,, tetrastichon extemporaliter essudit:
,, Nonne fatis rex Gothorum te JanUe Boeti
,, Assecit prebris, carcere , & exilio!
„ Heu mutitat, truncat, lacerat tua carmim Mitmav :
,, Effoeto media nam legit ipfe breui. „