DOI issue:
De Iacobo Wimphelingii theologi vita & scriptis
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0081
DE IAC. WIMPHE DINGO»
2 27
t, meridiem intersecantes, sed retrogrado & toruo incessu a dex*
{, tera incipientes, & imiolutis manibus digitisque quisque pro
„ suo libito contra ecclesiasticam institutionem , non absque le«
„ uitate & inconsideratione crucis figuram effingunt. In qno
„ ( sicut & in aliis) veilem vniuersum clerum se ipsum casti-
,, gare, & in meliorem statum redigere , ne ( Deo permitten-
,, te) tandem, a popnlaribus castigetur, quod Sigismundum im«
„ peratorem in Constantiensi concilio saepe commonnisse ferunt:
3, Reformetis vos ipfos , inqniebat, aut a populo reformabimini
„ tandem. De clero seculari loquor. ’ Quid enim ad nos de
„ aliis, qui a seculari doceri nollent , qui disciplinam episcopo«
,, rum sugiunt, qui se exemptos gloriantur in ecclesiasticae hie-
„ rarchiae deordinationem. Nam a summo pontifice per medios
„ restores legitimus ordo regiminis & correftionis administra-
„ tionem deriuari petit in subiestos, atque eorum libertas, qu ex-
,, tra hunc ordinem seorsum separatos se iaftant,non nihil Chri«
,, stianae nocet disciplinae. Possent enim vitia multa corrigi ab
„ episcopis, quibus innotescunt, quae quia perpetuo sedern apo-
,, stolicam latebunt, manent incastigata, & a nullo prohibenttir,
„ Non enim summus pontifex in omnious locis, quae exemptio-
3, nem profitentur, habere potest procuratores fisci, qui ad suam
„ sanstitudinem, notorios & enormes plurimorum excessus re-
„ ferre possint atque denuntiare. Vide mi Iacobe , quam dif«
,, ficilis sit Christi fidelium reformatio , quam difficile sit episco-
e, pos gregi suo superintendere, & officio suo satisfacere. Si
33 volunt episcopi religiosos ad honestatem inducere , iastant se
3, esse priuilegiatos & exemptos. Si volunt magnos abusus quo«
3, rundam in assecutione, & posselsione multarum praebendarum
,, iustificare, allegant suas dispensationes. Reliquus clerus par-
„ tim subiicit se ditioni laicorum : ille fit ciuis, ille socius mono*
j, polii, iste sub vmbra alicuius potentis , contra sancti/sima in*
,, ra & contra omnem legem, excutere se nititur ab austorita*
33 te sui pontificis, suiiudicis, sui patris. Timent virgam pa«
,, storis, & non timent incidere in dentes infernalium luporum,
Pa „ Quia
s
2 27
t, meridiem intersecantes, sed retrogrado & toruo incessu a dex*
{, tera incipientes, & imiolutis manibus digitisque quisque pro
„ suo libito contra ecclesiasticam institutionem , non absque le«
„ uitate & inconsideratione crucis figuram effingunt. In qno
„ ( sicut & in aliis) veilem vniuersum clerum se ipsum casti-
,, gare, & in meliorem statum redigere , ne ( Deo permitten-
,, te) tandem, a popnlaribus castigetur, quod Sigismundum im«
„ peratorem in Constantiensi concilio saepe commonnisse ferunt:
3, Reformetis vos ipfos , inqniebat, aut a populo reformabimini
„ tandem. De clero seculari loquor. ’ Quid enim ad nos de
„ aliis, qui a seculari doceri nollent , qui disciplinam episcopo«
,, rum sugiunt, qui se exemptos gloriantur in ecclesiasticae hie-
„ rarchiae deordinationem. Nam a summo pontifice per medios
„ restores legitimus ordo regiminis & correftionis administra-
„ tionem deriuari petit in subiestos, atque eorum libertas, qu ex-
,, tra hunc ordinem seorsum separatos se iaftant,non nihil Chri«
,, stianae nocet disciplinae. Possent enim vitia multa corrigi ab
„ episcopis, quibus innotescunt, quae quia perpetuo sedern apo-
,, stolicam latebunt, manent incastigata, & a nullo prohibenttir,
„ Non enim summus pontifex in omnious locis, quae exemptio-
3, nem profitentur, habere potest procuratores fisci, qui ad suam
„ sanstitudinem, notorios & enormes plurimorum excessus re-
„ ferre possint atque denuntiare. Vide mi Iacobe , quam dif«
,, ficilis sit Christi fidelium reformatio , quam difficile sit episco-
e, pos gregi suo superintendere, & officio suo satisfacere. Si
33 volunt episcopi religiosos ad honestatem inducere , iastant se
3, esse priuilegiatos & exemptos. Si volunt magnos abusus quo«
3, rundam in assecutione, & posselsione multarum praebendarum
,, iustificare, allegant suas dispensationes. Reliquus clerus par-
„ tim subiicit se ditioni laicorum : ille fit ciuis, ille socius mono*
j, polii, iste sub vmbra alicuius potentis , contra sancti/sima in*
,, ra & contra omnem legem, excutere se nititur ab austorita*
33 te sui pontificis, suiiudicis, sui patris. Timent virgam pa«
,, storis, & non timent incidere in dentes infernalium luporum,
Pa „ Quia
s