DOI Heft:
De Iacobo Wimphelingii theologi vita & scriptis
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0206
352 DJS IAC. WIMPHELINGO.
Hunc tudo insami captmn per corpora dumm
Inuit fctcrilegas commaculajje mumm.
Pro magno dignas perfoluit crimine poenas,
Eß fua ßipplicio diluta culpa graui.
Atque his quoque accedit Oecolampadii ad IVtmphelingium
carmen:
“ lcolampadius iVimphelingo in IVotsgangum Comitem in Le~
j, wenstein incendio absumptum , cui tuam nuper adolescentiam
,, dedicasti, epitaphium ex tempore Iusi , oro vt legas & iu-
s) dices. Vale. „
Hic mea Wolfgangi comitis lege fata viatör ,
Qjiomodo fint vitae flamina rupset meae.
Altera spes patriae, patrisque domusque voluptas
Nobilitatis honos , gloria pubis er am.
Integer , innoeuus , iucundus, amabilis , aequus
Omnibus, irarum nefeius , atque doli.
Impiger ad Martis ludos, & Pallados artes,
, Nec minus in Superos relligiofus er am.
Ante diem morior, spesque eß eluja meorum ■,
Totaque cum primo gratia flore ruit.
Creuerat ardentis Vulcania ssammet triclini:
Excitor, & circum me ßetit ignis edax.
Suadet, dißfuadetque sugam, fed ssrenuus au ssu
Vulcanum penetro , slammiuomamque domum.
Heu frußra, nempe Ule meos populauerat artus,
Membraque pulchetla dejpoliata cute.
Vix paucos supereß'e dies conceditur aegro
Dulcis ab exhaußo vitaque corde fugit.
Exitus■ ille meus, fat vixi, nam bene vixi}
Virtutis reperi praemia digna meae.
Tuque pie viuens nunquam de morte quereris j
Nec fciti rigido concutiere metu.
Forfan adhuc fitpereß mihi paruula noxa retento >
Vt Deus ignofeat; die miserere pium.
Ceterum
Hunc tudo insami captmn per corpora dumm
Inuit fctcrilegas commaculajje mumm.
Pro magno dignas perfoluit crimine poenas,
Eß fua ßipplicio diluta culpa graui.
Atque his quoque accedit Oecolampadii ad IVtmphelingium
carmen:
“ lcolampadius iVimphelingo in IVotsgangum Comitem in Le~
j, wenstein incendio absumptum , cui tuam nuper adolescentiam
,, dedicasti, epitaphium ex tempore Iusi , oro vt legas & iu-
s) dices. Vale. „
Hic mea Wolfgangi comitis lege fata viatör ,
Qjiomodo fint vitae flamina rupset meae.
Altera spes patriae, patrisque domusque voluptas
Nobilitatis honos , gloria pubis er am.
Integer , innoeuus , iucundus, amabilis , aequus
Omnibus, irarum nefeius , atque doli.
Impiger ad Martis ludos, & Pallados artes,
, Nec minus in Superos relligiofus er am.
Ante diem morior, spesque eß eluja meorum ■,
Totaque cum primo gratia flore ruit.
Creuerat ardentis Vulcania ssammet triclini:
Excitor, & circum me ßetit ignis edax.
Suadet, dißfuadetque sugam, fed ssrenuus au ssu
Vulcanum penetro , slammiuomamque domum.
Heu frußra, nempe Ule meos populauerat artus,
Membraque pulchetla dejpoliata cute.
Vix paucos supereß'e dies conceditur aegro
Dulcis ab exhaußo vitaque corde fugit.
Exitus■ ille meus, fat vixi, nam bene vixi}
Virtutis reperi praemia digna meae.
Tuque pie viuens nunquam de morte quereris j
Nec fciti rigido concutiere metu.
Forfan adhuc fitpereß mihi paruula noxa retento >
Vt Deus ignofeat; die miserere pium.
Ceterum