DOI issue:
De Iacobo Wimphelingii theologi vita & scriptis
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0219
DE IAC. WIMPHELINÖO. 365
archiepiscopis nostris elestoribus hac aqtate doftissimis ? quid
Adolplio de Najfau. iudicii Camerarii praesidenti ? quid Ludo-
nico de Lcipide Leonis ? quid magistratibus Italicis ? quid aliis
denique multis obstiterunt , quo minus terras & populos rege-
re , ac egregia facinora in pace & beilo, foris & domi, potueriut
perpetrare^quid Latinus sermo ? quid iurisprudentia Ioanni Rin-
cho Agrippinensi patritio, patrono meo , benesattorique singula-
ri inipedimenti affert ? quominus rempubiicam & domesticam
prudenter regere, rem familiärem iuste augere, in propriis ne-
gotiis eleganter loqui poßit ? Egit iile propriam causam , pru-
denterque in ea perorauit coram graui & iusto inciytae reipubii-
cae Argendnensis senatu.
Cap. XIII- De facerdotio & concuhinatu korvendo.
Quod si sacerdötio puerorum & adolescentum animus , non
otii sed Dei causa forsitan afficitur, praemonendi' sunt a suis
praeceptoribus, castimoniae, coelibatus,& continentiae , ad quam
erunt obnoxii, neiam sacris initiati concubinas assumant, in per-
nitiem animarum suarum sempiternam, ne mulierosi, pusillani-
mes, Deo ingrati, Christi patrimonio abutentes, indigne sacri-
ficantes, eucharistia iiunpta mox ad scorta sua (quae domi co-
quunt, aut otio indulgent) redeant. Ne miserabiles diaboli mar-
tyres sponte scientes , videntes, volentes ad tartara festinent.
Detestabatur vehementissime Raymundus cardinalis Gallus ad
Germaniam legatus, tot esse in sacerdotum doniibus ( vt verbo
suo vtar ) putanas. Quare flagitiosissimus ille Francifcus Scha*
tzer latro & proditor perfidislhnus in libello famoso contra me
plus semel impresso, non rede de Ray mundo iudicauit.
Cap. XXI. Ordo vitae facerdotalis quaiiter injlituendus.
Exurgens igitur a lesto sacerdos , psalmis ac hymnis cum
modestia maturitateque leftis , & re diuina summoque sacrisicis
deuote vel saciendo vel auscultando tempus ante meridianum
transigat, prandio moderate cum benediftione & gratiarum aftio-
neX'/ti canones perhibent ) sumpto, solatiis honestis, aut leui ma-
nu um opere, seu deambulatione (non tarnen per plateas & fora
discur-
archiepiscopis nostris elestoribus hac aqtate doftissimis ? quid
Adolplio de Najfau. iudicii Camerarii praesidenti ? quid Ludo-
nico de Lcipide Leonis ? quid magistratibus Italicis ? quid aliis
denique multis obstiterunt , quo minus terras & populos rege-
re , ac egregia facinora in pace & beilo, foris & domi, potueriut
perpetrare^quid Latinus sermo ? quid iurisprudentia Ioanni Rin-
cho Agrippinensi patritio, patrono meo , benesattorique singula-
ri inipedimenti affert ? quominus rempubiicam & domesticam
prudenter regere, rem familiärem iuste augere, in propriis ne-
gotiis eleganter loqui poßit ? Egit iile propriam causam , pru-
denterque in ea perorauit coram graui & iusto inciytae reipubii-
cae Argendnensis senatu.
Cap. XIII- De facerdotio & concuhinatu korvendo.
Quod si sacerdötio puerorum & adolescentum animus , non
otii sed Dei causa forsitan afficitur, praemonendi' sunt a suis
praeceptoribus, castimoniae, coelibatus,& continentiae , ad quam
erunt obnoxii, neiam sacris initiati concubinas assumant, in per-
nitiem animarum suarum sempiternam, ne mulierosi, pusillani-
mes, Deo ingrati, Christi patrimonio abutentes, indigne sacri-
ficantes, eucharistia iiunpta mox ad scorta sua (quae domi co-
quunt, aut otio indulgent) redeant. Ne miserabiles diaboli mar-
tyres sponte scientes , videntes, volentes ad tartara festinent.
Detestabatur vehementissime Raymundus cardinalis Gallus ad
Germaniam legatus, tot esse in sacerdotum doniibus ( vt verbo
suo vtar ) putanas. Quare flagitiosissimus ille Francifcus Scha*
tzer latro & proditor perfidislhnus in libello famoso contra me
plus semel impresso, non rede de Ray mundo iudicauit.
Cap. XXI. Ordo vitae facerdotalis quaiiter injlituendus.
Exurgens igitur a lesto sacerdos , psalmis ac hymnis cum
modestia maturitateque leftis , & re diuina summoque sacrisicis
deuote vel saciendo vel auscultando tempus ante meridianum
transigat, prandio moderate cum benediftione & gratiarum aftio-
neX'/ti canones perhibent ) sumpto, solatiis honestis, aut leui ma-
nu um opere, seu deambulatione (non tarnen per plateas & fora
discur-