DOI Heft:
Adivncta de Iac. Wimphel.
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0244
390 ADIVNCTA DE IAC. WIMPHEL.
quam sansta, quam iucunda foret eis historiarum cognitio, quam
accommodati patriae restoribus essent libri de moribus & vita
principum concinnati; vnde caperent exempla, quae possent imi-
tari,& quae vitanda sunt, vitare condiscerent. Ideoque Deme-
trius Phalareus Ptolomaeum regem monere solebat , vt libros
de imperio , regnoque compositos , leäitaret , in qnibus seripta
documenta continerejitur, quae amici monere non auderent.
Quodsi nostrates principes ampleclerentur maiorum iiiorum
vestigia , qui religiosissimi, qui iustissimi, qui acerrimi tyranni-
dis efsnlminatores fuerunt, nequaquam in hac noua cleri poena
distimularent. In qua dsisimulare impium, ignoseere inhumanum,
non prohibere pernitiosum, allucinari vero, a) seu vt aiunt, per
digitos contemplari, inconsultum : dum enim tanta ligentia paP-
siin per omnein impietatem facinoris contra clerum grassari iam
licet; quid causae est, cur non in dies tandem nefandissimi la-
trones audeant in praetores , in equites auratos , in eines , imo
in ipsos quoque principes , b) sordidas & truculentas manus in-
iicere? qui enim in sacerdotem crudelis ac impius est, in quem
rogo, clemens aut pius erit ? a quo vnquain, li lucri spes & op-
portunitas interneniet, manus suas continebit ?
An vos latet principes, quod omne malum naseens facileop-
primitur, inueteratum sit plerumque robustius. An nuilquam
vulgi di&eritim audiuistis : Hodie mihi, cras tibi? An ignora-
tis , quanta mutabilitas soleat eile fortunae , quonam clauo,
quo robore eins rotam adeo siliere poteritis , vt vobis perpetuo
sit futura secunda ; quo magis alludit, blanditur, fauet: eo fallit
ex abrupto & de improuiso grauius,nocetque acerbius? Tum vero
more patriae praepolleris iterum vtemur consiliis ? Tum herum
asta agemus ? Pollea enim quando c) negotium inertia nostra
neglestum est ( vt est tritum adagium ) Teutones prudenter &
prosunde conlultare deiiberareque solemus. Enimuero quoniam
hanc pernitiosissimam pestem , primo non obtruncamus in limi-
ne ,
a) Add. & conniuere. b) Add. nostros. c) quam.
quam sansta, quam iucunda foret eis historiarum cognitio, quam
accommodati patriae restoribus essent libri de moribus & vita
principum concinnati; vnde caperent exempla, quae possent imi-
tari,& quae vitanda sunt, vitare condiscerent. Ideoque Deme-
trius Phalareus Ptolomaeum regem monere solebat , vt libros
de imperio , regnoque compositos , leäitaret , in qnibus seripta
documenta continerejitur, quae amici monere non auderent.
Quodsi nostrates principes ampleclerentur maiorum iiiorum
vestigia , qui religiosissimi, qui iustissimi, qui acerrimi tyranni-
dis efsnlminatores fuerunt, nequaquam in hac noua cleri poena
distimularent. In qua dsisimulare impium, ignoseere inhumanum,
non prohibere pernitiosum, allucinari vero, a) seu vt aiunt, per
digitos contemplari, inconsultum : dum enim tanta ligentia paP-
siin per omnein impietatem facinoris contra clerum grassari iam
licet; quid causae est, cur non in dies tandem nefandissimi la-
trones audeant in praetores , in equites auratos , in eines , imo
in ipsos quoque principes , b) sordidas & truculentas manus in-
iicere? qui enim in sacerdotem crudelis ac impius est, in quem
rogo, clemens aut pius erit ? a quo vnquain, li lucri spes & op-
portunitas interneniet, manus suas continebit ?
An vos latet principes, quod omne malum naseens facileop-
primitur, inueteratum sit plerumque robustius. An nuilquam
vulgi di&eritim audiuistis : Hodie mihi, cras tibi? An ignora-
tis , quanta mutabilitas soleat eile fortunae , quonam clauo,
quo robore eins rotam adeo siliere poteritis , vt vobis perpetuo
sit futura secunda ; quo magis alludit, blanditur, fauet: eo fallit
ex abrupto & de improuiso grauius,nocetque acerbius? Tum vero
more patriae praepolleris iterum vtemur consiliis ? Tum herum
asta agemus ? Pollea enim quando c) negotium inertia nostra
neglestum est ( vt est tritum adagium ) Teutones prudenter &
prosunde conlultare deiiberareque solemus. Enimuero quoniam
hanc pernitiosissimam pestem , primo non obtruncamus in limi-
ne ,
a) Add. & conniuere. b) Add. nostros. c) quam.