DOI Heft:
Addenda et emendanda
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26043#0273
ADDENDA ET EMENDANDA.
„ dedicata violant: vel per quos bona temporalia ad susten-
„ tandos ministros Deo & Sanstis consecrata diripiuntur,
,, aut quouis modo minuuntur. Huiuscemodi auoque ty-
,, rannos superis exosos esi'e , manifesta est apud veteres
,, Machabaeos historia, contra Simonem praepositum pro-
„ ditoremque templi, & Heiiodorum : qui mandatum a
j, rege acceperat: vt oninem templi Hierosolymitani sub-
,, stantiam ad se transportaret: sed omnipotentis Dei spi-
„ ritu apparuit illis qnidani equns, terribilem habens ses-
„ sorem: qui cum impetu Heliodoro priores calces elisit :
,, apparuerunt duo iuuenes, qui eura ex vtraque parte fla-
,, gellabant, sine intermissione multis plagis verberantes.
„ At quamuis hodie Deus aemulos & perfecutores suorum
„ sacerdotum non tarn manifesta poena subito conterreat:
„ tarnen ( prohdolor) vindi&ae tarditatem interminabilium
„ poenarum grauitate compensabit: *) quas non solum eua-
,, i'uri elsent duces , atque reges, sed & virtutis& honesta-
„ tis fama cunstos pellicerent ad amicitiam suam : atque
,, memoriam nominis sui , feliciumque liberorum & ne-
,, potum parerent immortalem, fi veterum principum Ger-
„ manorum sanftam pietatem amplesterentur. Tu quoque
j, Friderice mi , si principum horum vitam imitabere: sa-
„ tisfacias spei meae , qaam de tua nobili & praeclara in-
,, dole iam dudum concepi : non enim solum parentes tu!
„ nobiles extitere: nec tu tarn natus, quam faftus es nobi-
,, lis. Nam licet parentes imitere ( cum venia loquor )
,, non ipfi quidem sed propria te virtus tua nobilitauit.
„ Corpus enim & patrimonium a parentibus accipimus:
,, virtutem autem , quae sola nobilem facit, parentes trans-
,, ferre non possunt : ergo nec nobilitatem. Saepe pater
„ in silio claritatem vidit: quam in se ipso non habuit,&
,, e diuerso splendorem suum in siüis obscuratum fuisse ple«
,, rique parentes doluerunt. Quantum Friderice putas;
„ lulium Caesarem patre suo fuisse clariorem ? quantum
,, vero credis Africano filium suum obscuriorern fuisse ?
„ silium quidem pater amare potest , illustrare non potest.
„ Solus ergo aninms Deo gratus, virtute*praeditus: sanctis
„ moribus institutus generosus est , nobilis est , ingenuus
„ est, insignis, & illustris est ; sicut enim vere Über est,
„ quem veritas ipsa überauit : ita & vere nobilis est.quem
,, virtus propria nobilem facit. Multi autem stolidi men-
,, te & degeneres, non alta,sed terrena sapientes, nobilis
,, animi gloriam & honorem a conceptu fingunt , ab vte-
„ ro
*) Conf. Wimphel. orat. pro immunit. & libert. eccl. defens,
in adiunft. p. 40g.
„ dedicata violant: vel per quos bona temporalia ad susten-
„ tandos ministros Deo & Sanstis consecrata diripiuntur,
,, aut quouis modo minuuntur. Huiuscemodi auoque ty-
,, rannos superis exosos esi'e , manifesta est apud veteres
,, Machabaeos historia, contra Simonem praepositum pro-
„ ditoremque templi, & Heiiodorum : qui mandatum a
j, rege acceperat: vt oninem templi Hierosolymitani sub-
,, stantiam ad se transportaret: sed omnipotentis Dei spi-
„ ritu apparuit illis qnidani equns, terribilem habens ses-
„ sorem: qui cum impetu Heliodoro priores calces elisit :
,, apparuerunt duo iuuenes, qui eura ex vtraque parte fla-
,, gellabant, sine intermissione multis plagis verberantes.
„ At quamuis hodie Deus aemulos & perfecutores suorum
„ sacerdotum non tarn manifesta poena subito conterreat:
„ tarnen ( prohdolor) vindi&ae tarditatem interminabilium
„ poenarum grauitate compensabit: *) quas non solum eua-
,, i'uri elsent duces , atque reges, sed & virtutis& honesta-
„ tis fama cunstos pellicerent ad amicitiam suam : atque
,, memoriam nominis sui , feliciumque liberorum & ne-
,, potum parerent immortalem, fi veterum principum Ger-
„ manorum sanftam pietatem amplesterentur. Tu quoque
j, Friderice mi , si principum horum vitam imitabere: sa-
„ tisfacias spei meae , qaam de tua nobili & praeclara in-
,, dole iam dudum concepi : non enim solum parentes tu!
„ nobiles extitere: nec tu tarn natus, quam faftus es nobi-
,, lis. Nam licet parentes imitere ( cum venia loquor )
,, non ipfi quidem sed propria te virtus tua nobilitauit.
„ Corpus enim & patrimonium a parentibus accipimus:
,, virtutem autem , quae sola nobilem facit, parentes trans-
,, ferre non possunt : ergo nec nobilitatem. Saepe pater
„ in silio claritatem vidit: quam in se ipso non habuit,&
,, e diuerso splendorem suum in siüis obscuratum fuisse ple«
,, rique parentes doluerunt. Quantum Friderice putas;
„ lulium Caesarem patre suo fuisse clariorem ? quantum
,, vero credis Africano filium suum obscuriorern fuisse ?
„ silium quidem pater amare potest , illustrare non potest.
„ Solus ergo aninms Deo gratus, virtute*praeditus: sanctis
„ moribus institutus generosus est , nobilis est , ingenuus
„ est, insignis, & illustris est ; sicut enim vere Über est,
„ quem veritas ipsa überauit : ita & vere nobilis est.quem
,, virtus propria nobilem facit. Multi autem stolidi men-
,, te & degeneres, non alta,sed terrena sapientes, nobilis
,, animi gloriam & honorem a conceptu fingunt , ab vte-
„ ro
*) Conf. Wimphel. orat. pro immunit. & libert. eccl. defens,
in adiunft. p. 40g.