DOI Heft:
De IAC. Wimphelingo, illiusque scriptis ulterior pertractatio
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28137#0120
DE IAC, WIMPHELINGO,
514
data recepisse perhibentur, id quod sacris litteris vti simoniacum
interdictum est, si saltem icripta Thomae Aquinatis ( 11. 2. q.
c. ar, V. ) sacra censentur.
Curtisani plerique nunquam haftenus contenti fuere.nunquam
benesicia vacantia explorare celiarunt, vt ea impetrarent, nun-
quam litibus finem imposuere, sed vsque in seneftam & lenium,
& serme in sepulchrum assiduam dederant operam, vt alios be-
nesiciis itidem dignos , & nondum honeste prouisos gratiis, pri-
uilegiis , antelationibus , regressibus, instrumentis, a sclauis
ipsorum scriptis, aut quibuscunque astutiis impedirent , vince-
rent , & expellerent, quod reitera Domino noltro dispiicet, ne-
que id Diouysius , nec Phalaris, neque Nero , neque Tureus
aequum iudicaret.
De iis, & aliis auarisiimorum sacerdotia sine sine multipli-
cantium, sraudibus & astutiis, pie admonendus else videtur 1)
summus pontisex Pius 2) omnium sidelium & Germanorum
quoque pater & patior ( quo inseio multa contra ius 6t aequum
fiunt) vt lita tandem poteliate aliquantulum froemim & modera-
men adhiberet, 3)
Nec tamen suspicandum est, omnes Curiales praeseriptis
technis, astibus, vel cupiditatibus irretiri. Sunt inter eos haud du-
bie , qui & Deum colant, & stygias poenas & quidem sempi-
ternas sormident. Sunt, qui in Vrbe absque dolo beneficium
sllssfi-
l) Add. modernus. 2) Iulius. 3) Add. Sperare enim li-
cet, fore vt eadem, quam prae se sert, animi constantia,
& fortitudine, licut in iuribus sedis Romanae vindicandis ,
ita etiam in abusibus hisce tollendis, & reformandis mori-
bus Curtisanorum praecipue vsurus sit. — Haftenus Wim~
phelingius, & Zasius, qui haec descripserat. His enim ab-
soluitur omnis isthaec scriptiuncula. Quae ergo sequuntur ,
aut ab alio quodam , aut ab ipso quidem IVimphelingio ,
sed post id temporis adiefta esle videntur. Quid enim ea,
quae de Carolo & Ferdinando Maximiliani nepotibus hoc
loco dicuntur, ostendunt aliud: aut quomodo haec iain an-
no 1510. de iisdem nondum pubertatem adeptis, affirma-
ri potuissent ? Rieg.
514
data recepisse perhibentur, id quod sacris litteris vti simoniacum
interdictum est, si saltem icripta Thomae Aquinatis ( 11. 2. q.
c. ar, V. ) sacra censentur.
Curtisani plerique nunquam haftenus contenti fuere.nunquam
benesicia vacantia explorare celiarunt, vt ea impetrarent, nun-
quam litibus finem imposuere, sed vsque in seneftam & lenium,
& serme in sepulchrum assiduam dederant operam, vt alios be-
nesiciis itidem dignos , & nondum honeste prouisos gratiis, pri-
uilegiis , antelationibus , regressibus, instrumentis, a sclauis
ipsorum scriptis, aut quibuscunque astutiis impedirent , vince-
rent , & expellerent, quod reitera Domino noltro dispiicet, ne-
que id Diouysius , nec Phalaris, neque Nero , neque Tureus
aequum iudicaret.
De iis, & aliis auarisiimorum sacerdotia sine sine multipli-
cantium, sraudibus & astutiis, pie admonendus else videtur 1)
summus pontisex Pius 2) omnium sidelium & Germanorum
quoque pater & patior ( quo inseio multa contra ius 6t aequum
fiunt) vt lita tandem poteliate aliquantulum froemim & modera-
men adhiberet, 3)
Nec tamen suspicandum est, omnes Curiales praeseriptis
technis, astibus, vel cupiditatibus irretiri. Sunt inter eos haud du-
bie , qui & Deum colant, & stygias poenas & quidem sempi-
ternas sormident. Sunt, qui in Vrbe absque dolo beneficium
sllssfi-
l) Add. modernus. 2) Iulius. 3) Add. Sperare enim li-
cet, fore vt eadem, quam prae se sert, animi constantia,
& fortitudine, licut in iuribus sedis Romanae vindicandis ,
ita etiam in abusibus hisce tollendis, & reformandis mori-
bus Curtisanorum praecipue vsurus sit. — Haftenus Wim~
phelingius, & Zasius, qui haec descripserat. His enim ab-
soluitur omnis isthaec scriptiuncula. Quae ergo sequuntur ,
aut ab alio quodam , aut ab ipso quidem IVimphelingio ,
sed post id temporis adiefta esle videntur. Quid enim ea,
quae de Carolo & Ferdinando Maximiliani nepotibus hoc
loco dicuntur, ostendunt aliud: aut quomodo haec iain an-
no 1510. de iisdem nondum pubertatem adeptis, affirma-
ri potuissent ? Rieg.