Apel, Johann: Methodica Dialectices Ratio, Ad Ivrisprvdentiam adcommo data (Nürnberg, 1535) [VD16 A 3034]

C A P v t vir.
Iderii ego aufim adfirmare de eo qui errore labitur. at*
que eo qui dolo inducitur. Quandoquidem quod ad
obligationem adtinet taec tria adfimilantur. infti. de
excep. in prin. colligendo a fimili deobligationead
dominium. Adhuncmodumisquimetufitdominus
uel faltem haeres, habetaiureabftinendi bcneficium.l. *
qui metus de adqui heredi.Qui metu cogitur,aut erro
reIabitur,autdoIoindudtur, utftipulanti promittat:
non obligaturnificiuiliter. Nam conuento daturex*
ceptio,uelquodmetus caufa, uelinfacflumpropter
errorem, ueldoli mali.dicprin.infti. deexcep.CuIpa
&cafusad obligationem pertinentpotius,quamad
dominium; nifi fortafle cum confumptione concilia*
tur mutuumd.fi a fiiriofb in fi.fi certu peta.condicDe
pofitarius obligatur fidolo autlataculpa res depofi*
ta apud euminterddatifi Ieui,!euifltma culpa aut cafu,
no obligatur. Creditor obligatur fi pignus Ieui culpa
interddat: non etiam fi Ieuiflima aut cafu.Commoda
tarius uero Ieuiflimam etiam culpam pracftattnecp ta*
men cafum fortuitum.Nifi in iftis contractibus omni*
bus ab initio fitaliter conuentum .I.i. $. fi conueni*
niatur, depofiti.Porro mutuum &indcbitumacdpi*
cns nihil horum non pracftat. infti.quib.mo.re. cotra
obligaJ.contraCtus deregu.iuris.Euentui adde contu
tnadainam &hecuel fubdolo uel fub culpacotinetur»
Hactcnus perftrinximus drcumftatias iuxta mo<

dos