Apel, Johann [Hrsg.]: Corpvs Ivris Legvm Per Modvm Insitvtionvm (Löwen, 1551)

xj4 IN LIB. INSTITVT.

terum,qui adfrugem perueniat,reliqua fegef
in herba moritur. Atque vtinam haecnon
quserant plerique,vt foli maneant iurifperiti.
S E M P. Bona verba Alberice, putas tu tan-
tam infidelitatem in hominis tam docli men
tem poffe defcendere \ A1B. Non puto ,
precortamen nedefcendat. Neque enimab
nomine imperito fcriptum efhPrccIara inge»
nia quemadmodum & virtutesroaximas, ita
etiam vitia maxima fa?penumero ccatinere.
Hi vcrd duo multo fudore emergunt, neque
fingulihanc pcrturbatam legum ccgnitione,
vtmagnusLraf.ait,difcunt,fed bini. Nam
dum alter alterius opcra vtitur,vterque pra?-
ceptoris vice fungitur , vterque difcipuli:
quandoquidem nunqul defunt cofulta duo-
bus.Atqueplus olei interim quam vini abfu-
munt,& funthomines alioqui acutifsimi,qur-
que ad hanc profcfsionemnati videre pofsint,
vt minime falfus fucrit, qui prirnus eos voca-
uit Egregios,hoc eft, cxtra vnlgi gregem na*
Tos. cum bona corum pars 11 quid difcit, hoc
in loro difcat,& apud iudicum lubfellia. Ne-
que tamcnper quandam vniuerfitatcm, fcd
vnciatifi(vt Comici verbo vtar)& non aliter
quam mendicantes ofliatim recipiutpanem.
Adeo vtlcguleiuminuenias procuratorern,
qui poft tnenniu peritior e foro redeat,quaffl

e ichoia