Apian, Petrus; Amantius, Bartholomaeus: Inscriptiones Sacrosanctae Vetvstatis [vetustatis]: non illae quidem Romanae, sed totius fere orbis summo studio ac maximis impensis ... (Ingolstadt, 1534) [Cicognara, 3095] [VD16 A 3086]

ANTIQVITATVM.


a

IN EDICTIS PERPETVIS HAEC.

LD, P.E. Iuri dicundo prarerit
I. D.C, Iuris dicundi caussa.
QR*F.E, V. Quodreclesartumess'e vidcbitur
V,B.A, Viri boni arbirratu.
D.MT. V,C, Doli mali fraudisue caussa*
I,DJ,D« ludicium dabo,surisdicl:io.
Q. E, R. E. T. R L R; D. T. Q_i P. D. T. D. D. P. R Quanti ca rcscrit,
tanta; pecunise iudicium recuperatorium dabo tcftiscp publicc dumtaxat dccem
denunciandi potestatem facit,
Q.S.S.S. Qua; supra scripta sunt
I.C.E. V; Iuftacaussa esse videbitur
N.K.C Non calumniac caulsa
C,C; Coniilium cccpit,
.E» CiusTacognita vclcommissa
F.C» • Fraudarc creditores,vel siducix caussa,
vcl sidei commissiim.
P. C* Patres conscripti, vcl paclum conucn*
tiFn,vclpecunia conftituta.
C.V* Centum viri. Clariss* viri*
S. T. A; Sine tutoris autoritatc
F, E. D» Facl im esse dicit.
^H.S, 11 cc lic, vel hora fecunda
tJ.A.lVL Qucmadmodum,
Q. M, Quomodo. Quomagis
t^.P.L.L Pro prxdicla: luis iudicus;
LS; Iudicium solui.

F I N I S.

c ui

s s £

m