DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0041
38
Α'. ΑΙ άνασκαφαϊ καΐ έρευναι
μέγας, ή φυσικός εν εί'δει βαράθρου, ή τεχνητός εκ σκάφης
θαλαμοειδοΰς μεγάλου τάφου και έπιχώσεως έπ" αύτοϋ.
Τέλος είναι άξιον αναγραφής το δτι εΰρομεν επί των
προ τοΰ εσωτερικού πύργου βράχων εμφανή βαθύσματα
άρμογής σφηνών σιδηρών (πρβ. εικ. 35), δι' ών έλατόμησαν
εντεύθεν ικανούς λίθους οϊ τε τα επιτάφια μνημεία οίκοδομή-
σαντες και μάλιστα οι κατασκευάσαντες τον έπηυξημένον πύρ-
γολ', έξισοΰντες ταυτοχρόνως και τον βράχον δτι δε οι λίθοι
ενταύθα είναι εξαιρετικώς ισχυροί και άξιοι προτιμήσεως
υπέρ πάντας τους εν τοις πέριξ, άποδεικνύουσιν αϊ παρα-
κείμενοι μέγισται λατομία ι, άρχαΐαί τε και νεώτεραι.
Ευρήματα δ' εκ τοΰ πύργου τούτου έ'σχομεν πολλά και
σημαντικότατα, έξικνούμενα εν γένει τα χρήσιμα και λόγου
άξια μέχρι τοΰ άριθμοΰ των διακοσίων τριάκοντα εξ '■ εν
τούτοις περιλαμβάνονται πολλά! στήλαι ακέραιοι, διατηροΰ-
σαι άριστα ή καλώς τάς πολύχρωμους παραστάσεις.
ζ') Τέταρτος μέγας ττυργος ένέχων στήλας' τα κατά την Φεραϊκήν ττύλην
και την άνω άκρόττολιν.
(Παρένΐ>ετος πίναξ Ε).
Διευθυνόμενοι από τοΰ τρίτου μεγάλου πύργου προς
Δυσμάς επί τοΰ τείχους, συναντώμεν ευθύς μεν ιιετ' αυτόν
και εγγύτατα της αμαξιτού έτερον μικρόν (είκών 40 το 1),
περί ον διακρίνονται ένιαχοϋ ϊχνη τοιχαρίου προστατευτι-
**&'??
ψ•2 .•♦ ^-^,-φί^. ί
**•■' -
*!* ,;**
*ι
Είκών 40. Ή Νοτία πλευρά τοΰ περιβόλου της αρχαίας πόλεως. ΤΔ - ΤΔ'= διεύθυναις τοΰ τείχους της Δημητριάδος• ΓΠ = ό τρίτος μέγας πύργος
ΙΤ=ϊχνη τάφων παρ' αυτόν 1-8 = έ'τεροι μικρότεροι πύργοι• ΔΠ = ό τέταρτος μέγας πύργος• ΑΑ = ή ανω ακρόπολις• ΜΑ ι] μέση
ακρόπολις• ΤΠ-ΤΠ' πιθανή διεύΟυνσις τοΰ Βορείου τείχους τιον ά?.ηθών Παγασών.
κοΰ, έπιφανέντα μετά την το μη ν της όδοΰ, προ ολίγου χρό-
νου γενομένην εκ τούτων δύναται τις νά ύποπτεύση ότι και
ό πύργος ούτος έπηυξήθη κα! ενέχει στήλας, ών τίνες βε-
βαίως θά άποτε?ιώσι τα συμπληρώματα τών εν τω τρίτο)
εύρεθεισών διό ή ανασκαφή αυτού είναι τών μάλιστα επι-
βεβλημένων.
Περαιτέρω δε προχωροΰντες ομοίους, συναντώ;ιεν ετέρους
μικρούς πύργους πολλούς (είκών 40 το 2- 8), ών τίνες βε-
βαίως εχουσιν έπισκευασθή, ως ένιαχοϋ έξηκρίβωσα διά δο-
κιμαστικών προχείρων σκαφών, καΐ ως μηνύουσι τμήματα
βάθρων στηλών, επί τινο)ν άνωτάτω, έπ' αυτής ηδη της νϋν
επιφανείας, ευρεθέντα- άλλα δεν ενέμεινα εν τω παρόντι εις
έξερεύνησιν αύτώΛ', διότι, μεταξύ εύρον έτερον μέγαν πύρ-
γον, ένέχοντα στήλας.
Κείται δε ό τέταρτος ούτος, ήδη άνασκαπτόμενος, πύρ-
γος 2 τελευταίος εν τη πεδιάδι, έπι τοΰ κατωτάτω κρασπέ-
δου τοΰ αποτόμου όρους, τοΰ συναφούς τω της μέσης ακρο-
πόλεως (είκών 40 το ΔΠ)• προ τής ανασκαφής εΐχεν έ'μφα-
σιν ύψηλοΰ και πεπλατυσμένου χωματώδους λόφου, ίκανώς
ομοίου τω τοΰ πρώτου μεγάλου άνασκαφέντος πύργου (εί-
κών 41).
Ουδέν όμως ϊχνος ούτε τοΰ εσωτερικού, ούτε τοΰ έπηυ-
ξημένου πύργου διεκρίνετο εκεί κατ' αρχάς• άλλ εκ τίνων
πάλαι καταπεσόντων και παρακειμένων λαξευτών ογκολίθων,
μάλιστα δ'εξ αποκομμάτων μαρμάρινων πλακών χ\χααα, ήδη
έ,ν τη περιηγήσει μου, ότι και έπαύξησις θά είχεν εκεί τε-
η Τούτων καταριθμοΰμεν πολλά εν τοις Πρακτικοΐς 1912 185-189.
-') Περί «υτοϋ βλ. Πρακτικά 1912 189-193 και τιαρένθ. πίν. Λ'
και Η' τό στοιχεΐον Δ (διορθουμένου εις Δ τοΰ Ε).
Α'. ΑΙ άνασκαφαϊ καΐ έρευναι
μέγας, ή φυσικός εν εί'δει βαράθρου, ή τεχνητός εκ σκάφης
θαλαμοειδοΰς μεγάλου τάφου και έπιχώσεως έπ" αύτοϋ.
Τέλος είναι άξιον αναγραφής το δτι εΰρομεν επί των
προ τοΰ εσωτερικού πύργου βράχων εμφανή βαθύσματα
άρμογής σφηνών σιδηρών (πρβ. εικ. 35), δι' ών έλατόμησαν
εντεύθεν ικανούς λίθους οϊ τε τα επιτάφια μνημεία οίκοδομή-
σαντες και μάλιστα οι κατασκευάσαντες τον έπηυξημένον πύρ-
γολ', έξισοΰντες ταυτοχρόνως και τον βράχον δτι δε οι λίθοι
ενταύθα είναι εξαιρετικώς ισχυροί και άξιοι προτιμήσεως
υπέρ πάντας τους εν τοις πέριξ, άποδεικνύουσιν αϊ παρα-
κείμενοι μέγισται λατομία ι, άρχαΐαί τε και νεώτεραι.
Ευρήματα δ' εκ τοΰ πύργου τούτου έ'σχομεν πολλά και
σημαντικότατα, έξικνούμενα εν γένει τα χρήσιμα και λόγου
άξια μέχρι τοΰ άριθμοΰ των διακοσίων τριάκοντα εξ '■ εν
τούτοις περιλαμβάνονται πολλά! στήλαι ακέραιοι, διατηροΰ-
σαι άριστα ή καλώς τάς πολύχρωμους παραστάσεις.
ζ') Τέταρτος μέγας ττυργος ένέχων στήλας' τα κατά την Φεραϊκήν ττύλην
και την άνω άκρόττολιν.
(Παρένΐ>ετος πίναξ Ε).
Διευθυνόμενοι από τοΰ τρίτου μεγάλου πύργου προς
Δυσμάς επί τοΰ τείχους, συναντώμεν ευθύς μεν ιιετ' αυτόν
και εγγύτατα της αμαξιτού έτερον μικρόν (είκών 40 το 1),
περί ον διακρίνονται ένιαχοϋ ϊχνη τοιχαρίου προστατευτι-
**&'??
ψ•2 .•♦ ^-^,-φί^. ί
**•■' -
*!* ,;**
*ι
Είκών 40. Ή Νοτία πλευρά τοΰ περιβόλου της αρχαίας πόλεως. ΤΔ - ΤΔ'= διεύθυναις τοΰ τείχους της Δημητριάδος• ΓΠ = ό τρίτος μέγας πύργος
ΙΤ=ϊχνη τάφων παρ' αυτόν 1-8 = έ'τεροι μικρότεροι πύργοι• ΔΠ = ό τέταρτος μέγας πύργος• ΑΑ = ή ανω ακρόπολις• ΜΑ ι] μέση
ακρόπολις• ΤΠ-ΤΠ' πιθανή διεύΟυνσις τοΰ Βορείου τείχους τιον ά?.ηθών Παγασών.
κοΰ, έπιφανέντα μετά την το μη ν της όδοΰ, προ ολίγου χρό-
νου γενομένην εκ τούτων δύναται τις νά ύποπτεύση ότι και
ό πύργος ούτος έπηυξήθη κα! ενέχει στήλας, ών τίνες βε-
βαίως θά άποτε?ιώσι τα συμπληρώματα τών εν τω τρίτο)
εύρεθεισών διό ή ανασκαφή αυτού είναι τών μάλιστα επι-
βεβλημένων.
Περαιτέρω δε προχωροΰντες ομοίους, συναντώ;ιεν ετέρους
μικρούς πύργους πολλούς (είκών 40 το 2- 8), ών τίνες βε-
βαίως εχουσιν έπισκευασθή, ως ένιαχοϋ έξηκρίβωσα διά δο-
κιμαστικών προχείρων σκαφών, καΐ ως μηνύουσι τμήματα
βάθρων στηλών, επί τινο)ν άνωτάτω, έπ' αυτής ηδη της νϋν
επιφανείας, ευρεθέντα- άλλα δεν ενέμεινα εν τω παρόντι εις
έξερεύνησιν αύτώΛ', διότι, μεταξύ εύρον έτερον μέγαν πύρ-
γον, ένέχοντα στήλας.
Κείται δε ό τέταρτος ούτος, ήδη άνασκαπτόμενος, πύρ-
γος 2 τελευταίος εν τη πεδιάδι, έπι τοΰ κατωτάτω κρασπέ-
δου τοΰ αποτόμου όρους, τοΰ συναφούς τω της μέσης ακρο-
πόλεως (είκών 40 το ΔΠ)• προ τής ανασκαφής εΐχεν έ'μφα-
σιν ύψηλοΰ και πεπλατυσμένου χωματώδους λόφου, ίκανώς
ομοίου τω τοΰ πρώτου μεγάλου άνασκαφέντος πύργου (εί-
κών 41).
Ουδέν όμως ϊχνος ούτε τοΰ εσωτερικού, ούτε τοΰ έπηυ-
ξημένου πύργου διεκρίνετο εκεί κατ' αρχάς• άλλ εκ τίνων
πάλαι καταπεσόντων και παρακειμένων λαξευτών ογκολίθων,
μάλιστα δ'εξ αποκομμάτων μαρμάρινων πλακών χ\χααα, ήδη
έ,ν τη περιηγήσει μου, ότι και έπαύξησις θά είχεν εκεί τε-
η Τούτων καταριθμοΰμεν πολλά εν τοις Πρακτικοΐς 1912 185-189.
-') Περί «υτοϋ βλ. Πρακτικά 1912 189-193 και τιαρένθ. πίν. Λ'
και Η' τό στοιχεΐον Δ (διορθουμένου εις Δ τοΰ Ε).