DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0108
ιο' —3) Ιστορία τής Δημητριάδος προσηρμοσμένη προς τά περιοωθέντα μνημεία
101
άνέμενον απέλπιδες ή τον Φίλιππον η τους έξωργισμένους
"Ρωμαίους• έθορυβοΰντο δε μεγάλως οι Άντιοχικοί, διότι
όλίγη μέν ύπήρχεν εν τή πόλει ένοπλος φρουρά, πλείστοι
δε φυγάδες και άοπλοι, μηδεμίαν ένεργόν δΰναμιν μηδ' εύ-
ψυχίαν έχοντες, "ίνα άντιτάξωσιν Ίσχυράν τίνα άντίστασιν '.
Οΰτως άρα, λαβόντες συγγνώμην παρά τοΰ Φιλίππου οι
Λημητριεΐς, άνέωξαν αύτω τάς πύλας- οι όντες τοΰ κόμμα-
τος των Αιτωλών έκ των κοινών αρχόντων τών Μαγνήτωλ',
έξεχώρησαν έκ της πόλεως, ό πολύς Μαγνητάρχης Εύρΰ-
λοχος ηύτοκτόνησεν οι ύπόσπονδοι γενόμενοι στρατιώται
τοΰ Άντιόχου μετέβησαν τή συνοδεία Μακεδόνων ανενό-
χλητοι εις Λυσιμάχειαν'-'• ό ναύαρχος αύτοΰ Ισίδωρος, μα-
θών την εν θερμοπύλαις ήτταν τοΰ βασιλέως, καΐ νομίσας
φών τών τελευταίων μάλιστα, αϊτινες ύπελογίζοντο εις όκτα-
κοσίας μυριάδας μεδίμνους σίτου, μέγα μέρος θα ύπήρχεν
εν Δημητριάδτ έξήσκει δε και τον στρατον αύτοΰ ό Φί-
λιππος και τάς άνά τάς πόλεις φρουράς έπώπτευε καταλ-
λήλως, μελετών κατά τών "Ρωμαίων νέον πόλεμον6.
Ή δε Δη μητριάς έ'μενεν οΰτως ήσυχος από τοΰ 1ί»1
μέχρι τοΰ 185 π. Χρ., οπότε οι ΰποβλέποντες τον βασιλέα
Φίλιππον Θεσσαλοί και Περραιβο! προυκάλεσαν την σύνο-
δον τών Τεμπών και κατηγόρησαν αύτοΰ ενώπιον τών
"Ρωμαίων πρεσβευτών, οτι κατακρατεί πόλεις αυτών ύπήρ-
χον δε κατ' αύτοΰ ύποψίαι, ως παρασκευάζοντος πόλεμον
κατά τών "Ρωμαίων, άλλαι τε και το οτι την οχυράν και
εύάρμοστον προς πολεμικάς επιχειρήσεις Δημητριάδα μεθ'
. - _
:•- •-■ τ.
Ηδ^έ^Κ1*
■ <*.,τΑ<Λή5';£,ί»ί *■'
Είκών 110. Οί έν Λημητριάδι έκ λατύπης τρεις τύμβοι, έκ Δυσμών ποός Ανατολάς δρώμενοι. Τ-Τ'-Τ" οί τύμβοι αυτοί- Λ-Λ' = αί άρχαϊαι
λιθοτομίαι, έξ ών τών απορριμμάτων έσχηματίσθησαν οί τύμβοι" ΑΑ=;ή εΐ; 'Αλμυρόν αμαξιτός.
ότι προς την Δημητριάδα, το κέντρον τών επιχειρήσεων
αύτοΰ, θά κατέφευγε, διέπλευσεν έκεΐσε άπό τοΰ Κηναίου 8'
άλλ' ό Άντίοχος, έγκαταλιπών τελέως τον μέγαν αγώνα, ει-
χεν ήδη διαπλεύσει εις Τήνον και εκείθεν εις "Εφεσον'
ούτω και ό Ισίδωρος απεχώρησε μετά τών ολίγων πλοίων
αύτοΰ έκ Δημητριάδος.
"Επανήλθε λοιπόν υπό τον νόμιμον κτήτορα αυτής ή
πόλις τοΰ Δημητρίου, και διέμεινεν έκτοτε διαρκώς υπό τήν
κατοχήν τοΰ Φιλίππου, όστις, επωφελούμενος της δοθείσης
αδείας ύπό τοΰ υπάτου, κατέλαβε και άλλας πόλεις και χώ-
ρας τής Θεσσαλίας, Περραιβίας καΐ τών εγγύς αυτών *, καί-
τοι ό διορατικώτατος Τίτος είχε συμβουλεύσει τω Άκιλίω
νά έπιβλέπη τον Φίλιππον"1, ίνα μη ύπερμέτρως αύξάνηται,
ύποπτεύων άποστασίαν αύτοΰ άπό τών "Ρωμαίων. Όντως
δε ό βασιλεύς δεν έ'μεινεν αργός, αλλά, καταστήσας όρμη-
τήριον και πάλιν την Δημητριάδα, πόλιν Ίσχυράν και προς
πάσαν δράσιν προσφυά, έπλήρου και αυτήν καΐ τα άλλα
στρατηγικά σημεία της χώρας όπλων και εφοδίων και τρο-
') Αίβ. :!(! 33 4 Π60 νϊΐ'ίιιηι ηοο απήνη δαίϊκ αά οοβίάϊο-
ηβιη ΐοΐβναηιίαιη ήαοβίοαηΐ.
*) Αίβ. 36 33 ο-7.
:ί) Αίβ. 3ύ' 20 6 ΙβίάΌπιβ αό Οβηαβο ϋβιηβίπαάβνη, 81
ίΟΓίθ θθ ιΐβϊβιτβΐ ίιψα Γβ^βιη, ΐναϊθοή;• ή Δημητριάς ά'ρα κα-
τελήφθη υπό τοΰ Φίλιππου ολίγον μετά την έν Θερμοπΰλαις ήτταν
τοΰ Άντιόχου.
') Αίβ. 36 33 7 ίικίβ Βοίορϊαιη βί ΑρθΓ&πίίαιη βί Ρθγ-
νήαβοίαΘ Γ[ΐΐίΐ8ΐΐΒηΛ οΐνΐίβίθβ νοοίρϊτ.
5) Αίβ. 36 34 9 ΐηίθΓθβί... ηοη 8πρΓ& ηιοάιπη Ρΐιϊΐϊρριιηι
ονβδββνβ.
άπάσης τής Μαγνησίας ύπήγαγεν ύπό το κράτος αύτοΰ•
τούτων ένεκα ο"ι πρέσβεις περιώρισαν τον Φίλιππον εις τά
παλαιά σύνορα τής Μακεδονίας και έπέταξαν αύτω νά άπο-
σύρη τάς φρουράς έκ τών πόλεων 7.
Επειδή δ' έν ταϊς πρεσβείαις ταΰταις, έν τφ συνεδρίω
τών Τεμπών και έν τη έκδοθείση άποφάσει ουδεμία επίση-
μος άπαίτησις υπάρχει περί Δημητριάδος, συμπεραίνομεν
ότι αυτί] έλογίσθη τών πόλεων τοΰ παλαιοΰ Μακεδόνικου
βασιλείου• κατείχετο άρα καΐ μετά τό 185 π. Χρ. ύπό Μα-
κεδόνικης φρουράς• άλλ'ό Φίλιππος, εξαγριωθείς δικαίως
,;) Αίβ. 39 23 12-13 Ποιιιβΐπαάβηι ςμιοψίθ, ιιιΊιοη ναΐίάατη
βί αά οτη,ηϊα ορροΗηηατη, οί Μ&^ηβίιιηι μοηί,οηι δααβ άΐ-
οΐοηϊδ ίβοϊί. Πλοντ. β. Αίμιλ. η' και τά μεσόγεια χωρία και πό-
λεις οπλών και χρημάτων και σωμάτων ακμαζόντων έμπεπληκώς
έσωμάσκει τον πόλεμον... δκτακόσιαι δε (ενν. μυριάδες) σίτο»• μεδί-
μνων ήσαν εγκατφκοδομημέναι τοις τείχεσιν πρ6. Αίβ. 39 24 1-4'
βλ. κάτω σελ. 102 σημ. 7.
7) Αίβ. 39 26 14 ρι•οιηιη1ϊ;ιπιη1 Ιθ£&1) ρΙ&ΟθΓΘ (Ιοάυώ
ρΓ&θδίάΐβ Λΐ;κ•('(Ιοιιιιηι βχ ΐίδ κι•Ι>ίΙ>ιιχ ( 39 25-26), θί αιιΐί-
ι/π/κ Μαββάοπίαβ ίβντηίηίβ Π'ίππιιη ίήιήτ Πολύβ. ΚΒ' 1 2-3
«Φιλίππου διαφορά προς θετταλους και Περραιβοΰς περί τών
πόλεων, ών κατείχε Φίλιππος έκ τών 'Αντιοχικών καιρών της
Θετταλίας και Περραιβίας• η γενομένη δικαιολογία περί τούτου
επί Κοΐντου Καικιλίου περί τά Τέμπη ' ήδη τώ 188 π. Χρ.
πρέσβεις τών Θεσσαλών καΐ Περραιβών ώμίλησαν περί τούτων έν
'Ρώμη' Πολύβ. ΚΒ' (> 3. Προς βεβαίωσιν τών έπι Καικιλίου απο-
φάσεων «έ'δο'ξε τη συγκλήτω πέμπειν πάλιν άλλους πρεσβευτάς προς
τον Φίλιππον, τους έπισκεψομένους πρώτον μέν ει παρακεχώρηκε
τών έν Θετταλία και Περραιβία πόλεων κατά την τών περί ιόν
Καικίλιον άπόκρισιν κτλ. Πολύβ. ΚΒ' 11 .">.
101
άνέμενον απέλπιδες ή τον Φίλιππον η τους έξωργισμένους
"Ρωμαίους• έθορυβοΰντο δε μεγάλως οι Άντιοχικοί, διότι
όλίγη μέν ύπήρχεν εν τή πόλει ένοπλος φρουρά, πλείστοι
δε φυγάδες και άοπλοι, μηδεμίαν ένεργόν δΰναμιν μηδ' εύ-
ψυχίαν έχοντες, "ίνα άντιτάξωσιν Ίσχυράν τίνα άντίστασιν '.
Οΰτως άρα, λαβόντες συγγνώμην παρά τοΰ Φιλίππου οι
Λημητριεΐς, άνέωξαν αύτω τάς πύλας- οι όντες τοΰ κόμμα-
τος των Αιτωλών έκ των κοινών αρχόντων τών Μαγνήτωλ',
έξεχώρησαν έκ της πόλεως, ό πολύς Μαγνητάρχης Εύρΰ-
λοχος ηύτοκτόνησεν οι ύπόσπονδοι γενόμενοι στρατιώται
τοΰ Άντιόχου μετέβησαν τή συνοδεία Μακεδόνων ανενό-
χλητοι εις Λυσιμάχειαν'-'• ό ναύαρχος αύτοΰ Ισίδωρος, μα-
θών την εν θερμοπύλαις ήτταν τοΰ βασιλέως, καΐ νομίσας
φών τών τελευταίων μάλιστα, αϊτινες ύπελογίζοντο εις όκτα-
κοσίας μυριάδας μεδίμνους σίτου, μέγα μέρος θα ύπήρχεν
εν Δημητριάδτ έξήσκει δε και τον στρατον αύτοΰ ό Φί-
λιππος και τάς άνά τάς πόλεις φρουράς έπώπτευε καταλ-
λήλως, μελετών κατά τών "Ρωμαίων νέον πόλεμον6.
Ή δε Δη μητριάς έ'μενεν οΰτως ήσυχος από τοΰ 1ί»1
μέχρι τοΰ 185 π. Χρ., οπότε οι ΰποβλέποντες τον βασιλέα
Φίλιππον Θεσσαλοί και Περραιβο! προυκάλεσαν την σύνο-
δον τών Τεμπών και κατηγόρησαν αύτοΰ ενώπιον τών
"Ρωμαίων πρεσβευτών, οτι κατακρατεί πόλεις αυτών ύπήρ-
χον δε κατ' αύτοΰ ύποψίαι, ως παρασκευάζοντος πόλεμον
κατά τών "Ρωμαίων, άλλαι τε και το οτι την οχυράν και
εύάρμοστον προς πολεμικάς επιχειρήσεις Δημητριάδα μεθ'
. - _
:•- •-■ τ.
Ηδ^έ^Κ1*
■ <*.,τΑ<Λή5';£,ί»ί *■'
Είκών 110. Οί έν Λημητριάδι έκ λατύπης τρεις τύμβοι, έκ Δυσμών ποός Ανατολάς δρώμενοι. Τ-Τ'-Τ" οί τύμβοι αυτοί- Λ-Λ' = αί άρχαϊαι
λιθοτομίαι, έξ ών τών απορριμμάτων έσχηματίσθησαν οί τύμβοι" ΑΑ=;ή εΐ; 'Αλμυρόν αμαξιτός.
ότι προς την Δημητριάδα, το κέντρον τών επιχειρήσεων
αύτοΰ, θά κατέφευγε, διέπλευσεν έκεΐσε άπό τοΰ Κηναίου 8'
άλλ' ό Άντίοχος, έγκαταλιπών τελέως τον μέγαν αγώνα, ει-
χεν ήδη διαπλεύσει εις Τήνον και εκείθεν εις "Εφεσον'
ούτω και ό Ισίδωρος απεχώρησε μετά τών ολίγων πλοίων
αύτοΰ έκ Δημητριάδος.
"Επανήλθε λοιπόν υπό τον νόμιμον κτήτορα αυτής ή
πόλις τοΰ Δημητρίου, και διέμεινεν έκτοτε διαρκώς υπό τήν
κατοχήν τοΰ Φιλίππου, όστις, επωφελούμενος της δοθείσης
αδείας ύπό τοΰ υπάτου, κατέλαβε και άλλας πόλεις και χώ-
ρας τής Θεσσαλίας, Περραιβίας καΐ τών εγγύς αυτών *, καί-
τοι ό διορατικώτατος Τίτος είχε συμβουλεύσει τω Άκιλίω
νά έπιβλέπη τον Φίλιππον"1, ίνα μη ύπερμέτρως αύξάνηται,
ύποπτεύων άποστασίαν αύτοΰ άπό τών "Ρωμαίων. Όντως
δε ό βασιλεύς δεν έ'μεινεν αργός, αλλά, καταστήσας όρμη-
τήριον και πάλιν την Δημητριάδα, πόλιν Ίσχυράν και προς
πάσαν δράσιν προσφυά, έπλήρου και αυτήν καΐ τα άλλα
στρατηγικά σημεία της χώρας όπλων και εφοδίων και τρο-
') Αίβ. :!(! 33 4 Π60 νϊΐ'ίιιηι ηοο απήνη δαίϊκ αά οοβίάϊο-
ηβιη ΐοΐβναηιίαιη ήαοβίοαηΐ.
*) Αίβ. 36 33 ο-7.
:ί) Αίβ. 3ύ' 20 6 ΙβίάΌπιβ αό Οβηαβο ϋβιηβίπαάβνη, 81
ίΟΓίθ θθ ιΐβϊβιτβΐ ίιψα Γβ^βιη, ΐναϊθοή;• ή Δημητριάς ά'ρα κα-
τελήφθη υπό τοΰ Φίλιππου ολίγον μετά την έν Θερμοπΰλαις ήτταν
τοΰ Άντιόχου.
') Αίβ. 36 33 7 ίικίβ Βοίορϊαιη βί ΑρθΓ&πίίαιη βί Ρθγ-
νήαβοίαΘ Γ[ΐΐίΐ8ΐΐΒηΛ οΐνΐίβίθβ νοοίρϊτ.
5) Αίβ. 36 34 9 ΐηίθΓθβί... ηοη 8πρΓ& ηιοάιπη Ρΐιϊΐϊρριιηι
ονβδββνβ.
άπάσης τής Μαγνησίας ύπήγαγεν ύπό το κράτος αύτοΰ•
τούτων ένεκα ο"ι πρέσβεις περιώρισαν τον Φίλιππον εις τά
παλαιά σύνορα τής Μακεδονίας και έπέταξαν αύτω νά άπο-
σύρη τάς φρουράς έκ τών πόλεων 7.
Επειδή δ' έν ταϊς πρεσβείαις ταΰταις, έν τφ συνεδρίω
τών Τεμπών και έν τη έκδοθείση άποφάσει ουδεμία επίση-
μος άπαίτησις υπάρχει περί Δημητριάδος, συμπεραίνομεν
ότι αυτί] έλογίσθη τών πόλεων τοΰ παλαιοΰ Μακεδόνικου
βασιλείου• κατείχετο άρα καΐ μετά τό 185 π. Χρ. ύπό Μα-
κεδόνικης φρουράς• άλλ'ό Φίλιππος, εξαγριωθείς δικαίως
,;) Αίβ. 39 23 12-13 Ποιιιβΐπαάβηι ςμιοψίθ, ιιιΊιοη ναΐίάατη
βί αά οτη,ηϊα ορροΗηηατη, οί Μ&^ηβίιιηι μοηί,οηι δααβ άΐ-
οΐοηϊδ ίβοϊί. Πλοντ. β. Αίμιλ. η' και τά μεσόγεια χωρία και πό-
λεις οπλών και χρημάτων και σωμάτων ακμαζόντων έμπεπληκώς
έσωμάσκει τον πόλεμον... δκτακόσιαι δε (ενν. μυριάδες) σίτο»• μεδί-
μνων ήσαν εγκατφκοδομημέναι τοις τείχεσιν πρ6. Αίβ. 39 24 1-4'
βλ. κάτω σελ. 102 σημ. 7.
7) Αίβ. 39 26 14 ρι•οιηιη1ϊ;ιπιη1 Ιθ£&1) ρΙ&ΟθΓΘ (Ιοάυώ
ρΓ&θδίάΐβ Λΐ;κ•('(Ιοιιιιηι βχ ΐίδ κι•Ι>ίΙ>ιιχ ( 39 25-26), θί αιιΐί-
ι/π/κ Μαββάοπίαβ ίβντηίηίβ Π'ίππιιη ίήιήτ Πολύβ. ΚΒ' 1 2-3
«Φιλίππου διαφορά προς θετταλους και Περραιβοΰς περί τών
πόλεων, ών κατείχε Φίλιππος έκ τών 'Αντιοχικών καιρών της
Θετταλίας και Περραιβίας• η γενομένη δικαιολογία περί τούτου
επί Κοΐντου Καικιλίου περί τά Τέμπη ' ήδη τώ 188 π. Χρ.
πρέσβεις τών Θεσσαλών καΐ Περραιβών ώμίλησαν περί τούτων έν
'Ρώμη' Πολύβ. ΚΒ' (> 3. Προς βεβαίωσιν τών έπι Καικιλίου απο-
φάσεων «έ'δο'ξε τη συγκλήτω πέμπειν πάλιν άλλους πρεσβευτάς προς
τον Φίλιππον, τους έπισκεψομένους πρώτον μέν ει παρακεχώρηκε
τών έν Θετταλία και Περραιβία πόλεων κατά την τών περί ιόν
Καικίλιον άπόκρισιν κτλ. Πολύβ. ΚΒ' 11 .">.