DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0124
ια' — 4) 01 χρόνοι τον έντειχισμον των στηλών
117
τάς άνω γωνίας, έν μεν τή δεξιά Λ, έν δέ τή αριστερά ο,
ισχυρώς τετυπωμένα, ως δεικνύει το έν εΐκ. 125 ϊχνογρά-
φημα' τούτου διεκρίναμεν είκοσι ν αντίτυπα. Το πέμπτον
Είκών 124. Τύπος σφραγίδος τυϋ τρίτου είδους
της πρώτης Ομάδος.
είδος «μέρει συμπίλημα τριών γραμμάτων, ων τά μέν δύο
είναι τα αυτά τοις προηγουμένοις, το δε τρίτον, δεξιά
συγκεκολλήμένον, υποτίθεται δν πιθανότατα μεν Φ, ίσως όέ
Είκών 125. Τίίπος «φραγϊδος τού τετάρτου είδους
της πρώτης ομάδος.
τουλάχιστον Ρ• προς τούτοις φέρει 6πό το Α μικρόν »• το
εν είκ. 126 ίχνογράφημα αποδίδει τί|\' επί τής κεραμίδος
όψιν, ή δ° εξ εκτύπου είκών 127 τί|ν επί της σφραγΐδος• τω
Είκών 126. Τύπος σφραγΐδος
τού πέμπτου είδους
εϊδει τούτω ανήκει το έν Ι(ί IX2 396 δημοσιευθέν άντί-
τυπον, ένθα όμως δεν αποδίδεται το », ϊσως διότι άπε-
τρίβη• θά υπήρχε δε καΐ έν αύτον διότι ουδέν μέν άνευ
τούτου και μετά τοΰ αυτού τριγραμμάτου συμπιλήματος
άντίτυπον ευρέθη, εξ ούδενος δε τών έθδομήκοντα περίπου
ημετέρων άντιτύποτν ελλείπει. Τοΰ έκτου είδους υπάρχει εν
ελλιπές άντίτυπον, φέρον το αύτο τοις άνω μνημονευθεΐσι
διγράμματον συμπίλημα, έτι δε κατά μέν την άνω δεξιάν
γωνία ν 3, κατά δε την άριστεράν Λ. Σημειωτέον δε ότι περί
τά τεσσαράκοντα έτι ελλιπή αντίτυπα άνήκουσιν εϊδει τινΐ
τής ομάδος ταύτης ασφαλώς.
Ή δευτέρα ομάς περιλαμβάνει όνο είδη• έν άμφοτέροις
αποδίδεται το αυτό τή προηγουμένη συμπίλημα συν τή
διαφορά ότι τύ Β είναι συγκεκολλήμένον δεξιά τοΰ Α- άνα-
γινώσκεται άρα επί μεν τής κεραμίδος αβ, καθ' ά άποόί-
δουσι τά έν εΐκ. 128 και 12!) ίχνογραφήματα, επί δε τής
σφραγΐδος βα. Τοΰ πρώτου είδους ύπάρχουσι δέκ</. και οκτώ,
τοΰ δευτέρου τέσσαρα αντίτυπα. Και ή τρίτη ομάς περι-
λαμβάνει δυο ενδη' έν άμφοτέροις απεδόθησαν τά αυτά δύο
γράμματα, ουχί όμο>ς συγκεκολλημένα, άλλ' εύδιακρίτως Α8.
Το πρώτον είδος τής ομάδος ταύτης έχει μόνον τά γράμματα
ταΰτα, αποδιδόμενα έν εικ. 130 εξ εκτύπου, ιός δήλα δη
έφαίνοντο επί τής σφραγΐδος, ήτοι βα- τούτου ύπάρχουσι
πέντε παραδείγματα- έκτον φαίνεται, φέρον Α Β, εβδομον
ταΰτά τε και ίσως ο υπό το Α. Το δεύτερον είδος, έχον
δο')δεκα αντίτυπα, φέρει υπό το Α έν μικρότερον αΰτοϋ Ν'
ή είκών 1.-Π, καίπερ εξ εκτύπου, άπέδωκεν επίτηδες τά επί
της κεραμίδος φαινόμενα, ή δε εΐκ. 132, ανήκουσα ένί μό-
νον άντιτύπω μικροτέρας σφραγΐδος, αποδίδει τά γράμματα,
οΐα έφαίνοντο επί της τελευταίας ταύτης, ήτοι βα-ν.
Έν τή τετάρτη όμάδι τά δύο χαρακτηριστικά γράμ-
ματα φαίνονται επί τής κεραμίδος εύδιακρίτως ΒΑ, ληφθεί-
σης βεβαίως αναλόγου προνοίας έν τή ση ραγΐδί' ταύτης
διακρίνονται δέκα είδη. Το πρώτον είδος μετά τεσσάρων ή
πέντε αντιτύπων φέρει απλώς βα (είκών 133), το δεύτερον
μετά δύο αντιτύπων φέρει ταΰτά τε και δεξιόθεν τοΰ Α συγ-
κεκολλήμένον Κ, το τρίτον έχει υπό το Α μικρόν Θ* τούτου
υπάρχει μείζων μέν σφραγίς μετά τριών αντιτύπων, έλάσσων
δε (είκών 134) μετά εξ. Το τέταρτον εΐδος έχει κυκλικήν σφρα-
γΐδα, φέρουσαν έν μέσω τύ ΒΑ, υπεράνω δε και ύποκάτιο
αύτοΰ άνά μίαν, οριζοντίως παρισταμένην, κορύνην ή ράθ-
δον (είκών- 135) μετά τριών αντιτύπων ύπάρχουσι και τέσ-
σαρα παραδείγματα αυτής, έν οΐς μόνον ύποκάτω υπάρχει
όμοία κορύνη.
Το πέμπτον είδος, κυκλικής επίσης, άλλ' εις δύο συγ-
κεντρικούς κύκλους έσχηματισμένης σφραγΐδος, φέρει άνω
μέν το ΒΑ, δπ' αυτό οριζοντίως δέσμην τριών ράόδων έν
Είκών 127. — «ρραγίς κεραμίδος
τής πρώτης ομάδος.
εϊδει κεραυνού, ύπ' αυτήν δε κορύνην, ϊσοος υπό δεξιάς
άκρας χειρός κρατουμένην, και ύπ' αυτήν μικρόν Θ (είκών
136)" ταύτης ύπάρχουσι πέντε παραδείγματα, ών έν μέν εΐναι
ελλιπές και άμφίβολον, τρία δε μείζονος σφραγΐδος, ήτοι
διαμέτρου 0*066 και άνευ δέσμης ή κεραυνού. Το έκτον είδος,
δν ιιικράς κυκλικής σφραγΐδος, φέρει το ΒΑ και ύπ' αυτό ΦΘ•
διεσώθησαν δύο αντίτυπα αύτοΰ. Το εβδομον είδος, όν επίσης
μικράς, άλλα τετραγιονου σφραγΐδος, φέρει τρία γράμματα
ΒΑφ, υπό δέ το Α μικρόν Θ, ήτοι ουσιαστικώς τά αυτά
117
τάς άνω γωνίας, έν μεν τή δεξιά Λ, έν δέ τή αριστερά ο,
ισχυρώς τετυπωμένα, ως δεικνύει το έν εΐκ. 125 ϊχνογρά-
φημα' τούτου διεκρίναμεν είκοσι ν αντίτυπα. Το πέμπτον
Είκών 124. Τύπος σφραγίδος τυϋ τρίτου είδους
της πρώτης Ομάδος.
είδος «μέρει συμπίλημα τριών γραμμάτων, ων τά μέν δύο
είναι τα αυτά τοις προηγουμένοις, το δε τρίτον, δεξιά
συγκεκολλήμένον, υποτίθεται δν πιθανότατα μεν Φ, ίσως όέ
Είκών 125. Τίίπος «φραγϊδος τού τετάρτου είδους
της πρώτης ομάδος.
τουλάχιστον Ρ• προς τούτοις φέρει 6πό το Α μικρόν »• το
εν είκ. 126 ίχνογράφημα αποδίδει τί|\' επί τής κεραμίδος
όψιν, ή δ° εξ εκτύπου είκών 127 τί|ν επί της σφραγΐδος• τω
Είκών 126. Τύπος σφραγΐδος
τού πέμπτου είδους
εϊδει τούτω ανήκει το έν Ι(ί IX2 396 δημοσιευθέν άντί-
τυπον, ένθα όμως δεν αποδίδεται το », ϊσως διότι άπε-
τρίβη• θά υπήρχε δε καΐ έν αύτον διότι ουδέν μέν άνευ
τούτου και μετά τοΰ αυτού τριγραμμάτου συμπιλήματος
άντίτυπον ευρέθη, εξ ούδενος δε τών έθδομήκοντα περίπου
ημετέρων άντιτύποτν ελλείπει. Τοΰ έκτου είδους υπάρχει εν
ελλιπές άντίτυπον, φέρον το αύτο τοις άνω μνημονευθεΐσι
διγράμματον συμπίλημα, έτι δε κατά μέν την άνω δεξιάν
γωνία ν 3, κατά δε την άριστεράν Λ. Σημειωτέον δε ότι περί
τά τεσσαράκοντα έτι ελλιπή αντίτυπα άνήκουσιν εϊδει τινΐ
τής ομάδος ταύτης ασφαλώς.
Ή δευτέρα ομάς περιλαμβάνει όνο είδη• έν άμφοτέροις
αποδίδεται το αυτό τή προηγουμένη συμπίλημα συν τή
διαφορά ότι τύ Β είναι συγκεκολλήμένον δεξιά τοΰ Α- άνα-
γινώσκεται άρα επί μεν τής κεραμίδος αβ, καθ' ά άποόί-
δουσι τά έν εΐκ. 128 και 12!) ίχνογραφήματα, επί δε τής
σφραγΐδος βα. Τοΰ πρώτου είδους ύπάρχουσι δέκ</. και οκτώ,
τοΰ δευτέρου τέσσαρα αντίτυπα. Και ή τρίτη ομάς περι-
λαμβάνει δυο ενδη' έν άμφοτέροις απεδόθησαν τά αυτά δύο
γράμματα, ουχί όμο>ς συγκεκολλημένα, άλλ' εύδιακρίτως Α8.
Το πρώτον είδος τής ομάδος ταύτης έχει μόνον τά γράμματα
ταΰτα, αποδιδόμενα έν εικ. 130 εξ εκτύπου, ιός δήλα δη
έφαίνοντο επί τής σφραγΐδος, ήτοι βα- τούτου ύπάρχουσι
πέντε παραδείγματα- έκτον φαίνεται, φέρον Α Β, εβδομον
ταΰτά τε και ίσως ο υπό το Α. Το δεύτερον είδος, έχον
δο')δεκα αντίτυπα, φέρει υπό το Α έν μικρότερον αΰτοϋ Ν'
ή είκών 1.-Π, καίπερ εξ εκτύπου, άπέδωκεν επίτηδες τά επί
της κεραμίδος φαινόμενα, ή δε εΐκ. 132, ανήκουσα ένί μό-
νον άντιτύπω μικροτέρας σφραγΐδος, αποδίδει τά γράμματα,
οΐα έφαίνοντο επί της τελευταίας ταύτης, ήτοι βα-ν.
Έν τή τετάρτη όμάδι τά δύο χαρακτηριστικά γράμ-
ματα φαίνονται επί τής κεραμίδος εύδιακρίτως ΒΑ, ληφθεί-
σης βεβαίως αναλόγου προνοίας έν τή ση ραγΐδί' ταύτης
διακρίνονται δέκα είδη. Το πρώτον είδος μετά τεσσάρων ή
πέντε αντιτύπων φέρει απλώς βα (είκών 133), το δεύτερον
μετά δύο αντιτύπων φέρει ταΰτά τε και δεξιόθεν τοΰ Α συγ-
κεκολλήμένον Κ, το τρίτον έχει υπό το Α μικρόν Θ* τούτου
υπάρχει μείζων μέν σφραγίς μετά τριών αντιτύπων, έλάσσων
δε (είκών 134) μετά εξ. Το τέταρτον εΐδος έχει κυκλικήν σφρα-
γΐδα, φέρουσαν έν μέσω τύ ΒΑ, υπεράνω δε και ύποκάτιο
αύτοΰ άνά μίαν, οριζοντίως παρισταμένην, κορύνην ή ράθ-
δον (είκών- 135) μετά τριών αντιτύπων ύπάρχουσι και τέσ-
σαρα παραδείγματα αυτής, έν οΐς μόνον ύποκάτω υπάρχει
όμοία κορύνη.
Το πέμπτον είδος, κυκλικής επίσης, άλλ' εις δύο συγ-
κεντρικούς κύκλους έσχηματισμένης σφραγΐδος, φέρει άνω
μέν το ΒΑ, δπ' αυτό οριζοντίως δέσμην τριών ράόδων έν
Είκών 127. — «ρραγίς κεραμίδος
τής πρώτης ομάδος.
εϊδει κεραυνού, ύπ' αυτήν δε κορύνην, ϊσοος υπό δεξιάς
άκρας χειρός κρατουμένην, και ύπ' αυτήν μικρόν Θ (είκών
136)" ταύτης ύπάρχουσι πέντε παραδείγματα, ών έν μέν εΐναι
ελλιπές και άμφίβολον, τρία δε μείζονος σφραγΐδος, ήτοι
διαμέτρου 0*066 και άνευ δέσμης ή κεραυνού. Το έκτον είδος,
δν ιιικράς κυκλικής σφραγΐδος, φέρει το ΒΑ και ύπ' αυτό ΦΘ•
διεσώθησαν δύο αντίτυπα αύτοΰ. Το εβδομον είδος, όν επίσης
μικράς, άλλα τετραγιονου σφραγΐδος, φέρει τρία γράμματα
ΒΑφ, υπό δέ το Α μικρόν Θ, ήτοι ουσιαστικώς τά αυτά