DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0131
124
Α'. Αϊ άνασκαψαΐ και ερευναι
σημείου Γ καΐ εκ των εν τοις άνο) τεθεισών είκ. 13• 14• 16•
17* 18• 31• 59• 60• 61* 62• 69• 70. Ή συγγένεια αΰτη εΐναι
μάλλον καταφανής έν τη δια λατομηθέντων κοινών λίθων
επαυξήσει των υπέρ την Φεραϊκήν πύλην και κατά τήν άνω
άκρόπολιν πύργων, ους άποδίδουσιν αϊ είκ. 44• 117• 153•
154• οί δύο μάλιστα τελευταίοι ούτοι εικονιζόμενοι, ούδε-
μίαν σχεδόν διαφοράν παρουσιάζουσιν έν τη τειχοδομία
προς τήν των πύργων τοϋ Δημητρίου οΰτως, ώστε, ει μή
τήν ίστορίαν της Δημητριάδος προεκτεθέντα άνω έν σελ.
101-102.
Πάντως δμως οί χρόνοι αμφοτέρων των έπενδύσείον
κείνται, ?ιόγω της μεγάλης συγγενείας τοϋ ρυθμού αυτών
προς τήν τειχοδομίαν τοϋ Δημητρίου, εντός τοϋ προτεθέν-
τος χρονικού ορίου τών ετών 191-169 π. Χρ." ή δ' εργασία
έτελέσθη δια κτιστών, ε'ιθισμένων έν τη τεχνική μεθόδω
τών ίδρυσάντων τήν Δημητριάδα, εκ παραδόσεως πατρικής
Είκώ\ι 153. Δείγμα τοΐι τρίτου ρυθμοϋ (175 ή 169 π. Χρ., έργον του ΙΙερσέως) της έν Δημητριάδι τειχοδομίας, εκ τίνος υπέρ τήν Φεραϊκήν πύλην
επη ι>ξη μένου πύργου. Ε - Ε' ή εξωτερική έπένδυσις τοΰ πύργου τοϋ Δημητρίου, μή διακρινομένου" Γ^=κάθετος, βαθεϊα, λαξευτή γοινίοοσις.
ήτο καταφανής ή δι' επενδύσεως έπαύξησις τών πύργων
τοϋ βασιλέως τούτου, και ή έν αυτή χρήσις παλαιότερον
είργασμένων λίθων τινών, θα απέδιδε τις και τούτους τω
Υημητρίω.
Τουναντίον δ' έν τοις λοιποΐς έπαυξηθεΐσι πύργοις, ένθα
έγένετο γενική χρήσις λίθων, ήδη πρότερον ποικίλως και
τρόπον τινά, και ή δαπάνη και έπίβλεψις έγένετο υπό τών
διαδόχων τοϋ πρώτου ιδρυτού, δήλα δή υπό μεν Φιλίππου
τοϋ Ε' ίσως πύργων τινών ορεινών, έν οΐς δεν ένετειχίσθη-
σαν μνημεία, άλλως τε καΐ μή υπάρχοντα κατά τά σημεία
εκείνα τής πόλε(ος, υπό δε τοΰ Περσέως βεβαίως τών πε-
δινών και άνασκαφέντων ήδη, έν οΐς πολυάριθμα τοιαύτα
Είκών 154. Δείγμα τοΰ τρίτου ρυθμού της έν Δημητριάδι τειχοδομίας, έξ ετέρου υπέρ τήν Φεραϊκήν πύλην πύργου (τοΰ 200 ή 191 ή 185 ή 169 π. Χρ..
έργον Φιλίππου τοΰ Ε' ή τοΰ Περσέο>ς). Ε — Ε' = έπένδυσις εξωτερική• Γ κάθετος, βαθεϊα. λαξευτή γωνίωσις.
επιμελώς είργασμένων, ώς έξ επιταφίων μάλιστα κρηπιδω-
μάτων και μνημείων έν γένει προερχομένων, παρατηρείται
ή αυτή μεν εργασία καΐ ή λαξευτή γωνίωσις, γενικωτέρα
δε τις μικρά διαφορά, βεβαίως ένεκα τής χρήσεως τοιούτων
λίθίον ήδύνατό τις μάλιστα νά ύποπτευση, μήπως οί ορει-
νοί εκείνοι πύργοι έπενεδύθησαν εις χρόνους ολίγον προ-
γενεστέρους εκείνων, καθ' ους έποιήθησαν αϊ επαυξήσεις τών
μεγάλων άνασκαφέντων πέντε πεδινών πύργων καΐ τών
παρ' αυτούς μικρότερων τοιαύτης διττής επισκευής τήν
παραδοχήν, καίπερ αμφιβόλου, δεν άποκρούουσι τά κατά
μνημεία ένετειχίσθησαν, όντα παρερριμμένα έκ τής πολιορ-
κίας μάλιστα τοΰ έτους 169 π. Χρ..
Ούτως άρα θε(«ροΰμεν βέβαιον το ότι ό έντειχισμός τών
στηλών έγένετο τώ 169-168 π. Χρ., δαπάναις μεν και δια-
ταγή τοΰ βασιλέως Περσέως, υπό τήν έπίβλεψιν δε φυσι-
κώ τω λόγω τοΰ γνωστού τών τοιούτων αμυντικών αναγ-
κών τής πόλεως φρουράρχου τής Δημητριάδος Αντιμάχου1.
'■) Και αί επι τών στηλών έπιγραφαί καΐ τά εθνικά αυτών
φέρουσιν ημάς εις παραδοχήν τοΰ συμπεράσματος τούτου- διότι
Α'. Αϊ άνασκαψαΐ και ερευναι
σημείου Γ καΐ εκ των εν τοις άνο) τεθεισών είκ. 13• 14• 16•
17* 18• 31• 59• 60• 61* 62• 69• 70. Ή συγγένεια αΰτη εΐναι
μάλλον καταφανής έν τη δια λατομηθέντων κοινών λίθων
επαυξήσει των υπέρ την Φεραϊκήν πύλην και κατά τήν άνω
άκρόπολιν πύργων, ους άποδίδουσιν αϊ είκ. 44• 117• 153•
154• οί δύο μάλιστα τελευταίοι ούτοι εικονιζόμενοι, ούδε-
μίαν σχεδόν διαφοράν παρουσιάζουσιν έν τη τειχοδομία
προς τήν των πύργων τοϋ Δημητρίου οΰτως, ώστε, ει μή
τήν ίστορίαν της Δημητριάδος προεκτεθέντα άνω έν σελ.
101-102.
Πάντως δμως οί χρόνοι αμφοτέρων των έπενδύσείον
κείνται, ?ιόγω της μεγάλης συγγενείας τοϋ ρυθμού αυτών
προς τήν τειχοδομίαν τοϋ Δημητρίου, εντός τοϋ προτεθέν-
τος χρονικού ορίου τών ετών 191-169 π. Χρ." ή δ' εργασία
έτελέσθη δια κτιστών, ε'ιθισμένων έν τη τεχνική μεθόδω
τών ίδρυσάντων τήν Δημητριάδα, εκ παραδόσεως πατρικής
Είκώ\ι 153. Δείγμα τοΐι τρίτου ρυθμοϋ (175 ή 169 π. Χρ., έργον του ΙΙερσέως) της έν Δημητριάδι τειχοδομίας, εκ τίνος υπέρ τήν Φεραϊκήν πύλην
επη ι>ξη μένου πύργου. Ε - Ε' ή εξωτερική έπένδυσις τοΰ πύργου τοϋ Δημητρίου, μή διακρινομένου" Γ^=κάθετος, βαθεϊα, λαξευτή γοινίοοσις.
ήτο καταφανής ή δι' επενδύσεως έπαύξησις τών πύργων
τοϋ βασιλέως τούτου, και ή έν αυτή χρήσις παλαιότερον
είργασμένων λίθων τινών, θα απέδιδε τις και τούτους τω
Υημητρίω.
Τουναντίον δ' έν τοις λοιποΐς έπαυξηθεΐσι πύργοις, ένθα
έγένετο γενική χρήσις λίθων, ήδη πρότερον ποικίλως και
τρόπον τινά, και ή δαπάνη και έπίβλεψις έγένετο υπό τών
διαδόχων τοϋ πρώτου ιδρυτού, δήλα δή υπό μεν Φιλίππου
τοϋ Ε' ίσως πύργων τινών ορεινών, έν οΐς δεν ένετειχίσθη-
σαν μνημεία, άλλως τε καΐ μή υπάρχοντα κατά τά σημεία
εκείνα τής πόλε(ος, υπό δε τοΰ Περσέως βεβαίως τών πε-
δινών και άνασκαφέντων ήδη, έν οΐς πολυάριθμα τοιαύτα
Είκών 154. Δείγμα τοΰ τρίτου ρυθμού της έν Δημητριάδι τειχοδομίας, έξ ετέρου υπέρ τήν Φεραϊκήν πύλην πύργου (τοΰ 200 ή 191 ή 185 ή 169 π. Χρ..
έργον Φιλίππου τοΰ Ε' ή τοΰ Περσέο>ς). Ε — Ε' = έπένδυσις εξωτερική• Γ κάθετος, βαθεϊα. λαξευτή γωνίωσις.
επιμελώς είργασμένων, ώς έξ επιταφίων μάλιστα κρηπιδω-
μάτων και μνημείων έν γένει προερχομένων, παρατηρείται
ή αυτή μεν εργασία καΐ ή λαξευτή γωνίωσις, γενικωτέρα
δε τις μικρά διαφορά, βεβαίως ένεκα τής χρήσεως τοιούτων
λίθίον ήδύνατό τις μάλιστα νά ύποπτευση, μήπως οί ορει-
νοί εκείνοι πύργοι έπενεδύθησαν εις χρόνους ολίγον προ-
γενεστέρους εκείνων, καθ' ους έποιήθησαν αϊ επαυξήσεις τών
μεγάλων άνασκαφέντων πέντε πεδινών πύργων καΐ τών
παρ' αυτούς μικρότερων τοιαύτης διττής επισκευής τήν
παραδοχήν, καίπερ αμφιβόλου, δεν άποκρούουσι τά κατά
μνημεία ένετειχίσθησαν, όντα παρερριμμένα έκ τής πολιορ-
κίας μάλιστα τοΰ έτους 169 π. Χρ..
Ούτως άρα θε(«ροΰμεν βέβαιον το ότι ό έντειχισμός τών
στηλών έγένετο τώ 169-168 π. Χρ., δαπάναις μεν και δια-
ταγή τοΰ βασιλέως Περσέως, υπό τήν έπίβλεψιν δε φυσι-
κώ τω λόγω τοΰ γνωστού τών τοιούτων αμυντικών αναγ-
κών τής πόλεως φρουράρχου τής Δημητριάδος Αντιμάχου1.
'■) Και αί επι τών στηλών έπιγραφαί καΐ τά εθνικά αυτών
φέρουσιν ημάς εις παραδοχήν τοΰ συμπεράσματος τούτου- διότι