DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4899#0158
γ'). Ή στήλη τής Άρχιδίχης
151
συνηγμένη εις μικρόν δγκον εις τα όπισθεν της κεφαλής.
Την δεξιάν χείρα καταθιβάζουσα, φέρει οριζοντίως προς
το άριστερόν Ίσχίον, κρατοϋαά τι έλαφρόν, πιθανώς ριπί-
διον, και στηρίζει επί της άκρας χειρός τον αγκώνα της
αριστεράς, ην επίσης έχει καταβι6άσει παρά το σώμα, ύψώ-
σασα όμως τον πήχυν, εκ τών έξω δια τοΰτο φαινόμε-
νον, ίνα δια της άκρας χειρός, μετ' ελαφρώς κεκλεισμένων
τών δακτύλων, στήριξη την εκ της θλίψεως βεβαρημένην
κεφαλήν αυτής, ην στρέφει δεξιά, προσθλέπουσα την δέσποι-
ναν δια τοΰτο το μεν σώμα αυτής παρεστάθη κατενοίπιον,
ή δε κεφαλή κατά τον άριστερόν κρόταφον.
Το δάπεδον της εικόνος μόλις έσώθη, ολίγον δεξιά,
έκόμισα εις τό έργαστήριον τοϋ φωτογράφου- ούτος δμως δεν ήδΰ-
νατο να λάβη φωτογραφίαν αύτοΰ ενώπιον μου, ως συνέβαινεν έ'ως
τότε, άτε έγγιζοΰσης ήδη της νυκτός- άφήκα λοιπόν αυτό εκεΐ προς τε
φΰλαξιν και φωτογράφησιν την επαύριον, καί, έπανελθών την δείλην
της επομένης, συναπεκόμισα εις τα υπόγεια τοΰ Γυμνασίου ίΒόλου
μετά τών λοιπών ευρημάτων της ημέρας.
Άλλ' δτε παρέδωκα τοΰτο μετά τίνα χρόνον εις τον αντιγραφέα,
οΰτος παρετήρησεν δτι ή ρις καί το στόμα έ'φερον περίγραμμα δια
νωπής βαφής, τοΰτο δ' έβεβαίωσα και εγώ, έπιστήσας την προσο-
χήν μου- κατόπιν δέ, ανεξαρτήτως ημών, παρετήρησε τοΰτο καί ό
Ρ&υΐ ΗβΠΤί&ητι, διευθυντής τοΰ Μουσείου τής Δρέσδης, έλθών,
ίνα μελετήση τάς στήλας.
Καθίστατο λοιπόν προφανές δτι δ φωτογράφος, δστις ήτο ταΰ-
Εΐκών 176.—Ή στήλη τής Άρχιδίκης, έκ φωτογραφίας τοΰ 1908,
μετά τον ψεκασμόν, ου ένεκα έξέφυγον άφ' εαυτών αϊ εν εϊκ. 174
αυθαίρετοι ενισχύσεις τοΰ φωτογράφου.
Εΐκών 177.—Ή στήλη τής Άρχιδίκης, έκ φωτογραφίας
τοΰ 1909, μετά τον άπό τοΰ 1907 χαί εφεξής (πρβλ. εΐκ. 175)
επί τίνα χρόνον ψεκασμόν.
δηλωθέν διά βαθέως πορφυρού χρώματος, προς άπόδοσιν
ϊσως τών καλυπτόντων τό δωμάτιον, ένθα υπόκειται ή πα-
ράστασις, ταπήτων ϊχνη έρυθροϋ χρώματος παρά τον άρι-
στερόν πόδα τής Άρχιδίκης είναι υπόλοιπα τοΰ υποποδίου
πιθανώς. Τό δέ βάϋ•ος τής εικόνος δεν εμφανίζει λεπτομέ-
ρειας τής αιθούσης, αϊτινες όμως θά εΐχον άρχήθεν άπο-
δοθή, ώς δεικνύει τό άριστερόν τής εικόνος, ένθα αί απο-
χρώσεις τών βαφών εΐναι διάφοροι τών τοΰ λοιποΰ βάθους*
τοΰτο δύναται νά άποδοθή και εις τύν διάφορον σκιασμόν
τοΰ μέρους εκείνου.
Ή δέ τύχη τής στήλης ταύτης ύπήρξεν αρκούντως περίεργος:
τό φέρον την παράστασιν τμήμα ευρον ελεύθερον χωμάτων, πλην ελα-
χίστων επικειμένων άνω αριστερά επί τοΰ βάθους καί επί τών ροδά-
κων ευρον δέ αυτό κατά την λήξιν τής εργασίας τής ημέρας, καί
τοχρόνως και αγιογράφος, εντόπιος δέ Πηλιορείτης, επωφεληθείς τής
απουσίας μου, προσέθηκεν άφ' εαυτοΰ ρίνα και στόμα ού μόνον εις
τό πρόσωπον τής Άρχιδίκης, άλλ', ώς ύστερον κατά την περιγρα-
φήν τής στήλης έβεβαιώθην, καί είς τό τής θεραιπαίνης. Οΰτως ή
έκ τής αρχέτυπου φωτογραφίας, γενομένης τω 1907, ποιηθεϊσα
είκών 174, εμφανίζει πάντα ταΰτα ευκρινή, ώς καί τό περίγραμμα
τοΰ δεξιοΰ ώμου καί τοΰ βραχίονος τής θεραπαίνης, ά'ανα επίσης
ένίσχυσεν ό προειρημένος φωτογράφος — ζωγράφος.
Ψεκασθείσης δέ κατόπιν τής εικόνος διά τοΰ τονωτικού μου, αί
προμνημονευθεΐσαι προσθήκαι έξηφανίσθησαν συν τφ χρόνω άφ'
εαυτών οΰτως, ώστε επί τών εικόνων 175" 1761 177, αΐτινες έποιή-
θησαν έκ φωτογραφιών, ληφθεισών τφ 1908 (τής 176) καί τφ 1909
(χής 175 καί 177), δέν ύπάρχουσι πλέον. Σημειωτέον δέ δτι ή εΐκών
177 αποδίδει την στήλην άρτι ψεκασθεΐσαν διά τοΰ τονωτικοΰ. Κατά
δέ τό διαρρεύσαν τέως χρονικόν διάστημα δέν συνέβη τις έκπτωσις
τών βαφών διότι αύται είχον έγκαή άρχήθεν ισχυρώς καί μετά τέχνης,
151
συνηγμένη εις μικρόν δγκον εις τα όπισθεν της κεφαλής.
Την δεξιάν χείρα καταθιβάζουσα, φέρει οριζοντίως προς
το άριστερόν Ίσχίον, κρατοϋαά τι έλαφρόν, πιθανώς ριπί-
διον, και στηρίζει επί της άκρας χειρός τον αγκώνα της
αριστεράς, ην επίσης έχει καταβι6άσει παρά το σώμα, ύψώ-
σασα όμως τον πήχυν, εκ τών έξω δια τοΰτο φαινόμε-
νον, ίνα δια της άκρας χειρός, μετ' ελαφρώς κεκλεισμένων
τών δακτύλων, στήριξη την εκ της θλίψεως βεβαρημένην
κεφαλήν αυτής, ην στρέφει δεξιά, προσθλέπουσα την δέσποι-
ναν δια τοΰτο το μεν σώμα αυτής παρεστάθη κατενοίπιον,
ή δε κεφαλή κατά τον άριστερόν κρόταφον.
Το δάπεδον της εικόνος μόλις έσώθη, ολίγον δεξιά,
έκόμισα εις τό έργαστήριον τοϋ φωτογράφου- ούτος δμως δεν ήδΰ-
νατο να λάβη φωτογραφίαν αύτοΰ ενώπιον μου, ως συνέβαινεν έ'ως
τότε, άτε έγγιζοΰσης ήδη της νυκτός- άφήκα λοιπόν αυτό εκεΐ προς τε
φΰλαξιν και φωτογράφησιν την επαύριον, καί, έπανελθών την δείλην
της επομένης, συναπεκόμισα εις τα υπόγεια τοΰ Γυμνασίου ίΒόλου
μετά τών λοιπών ευρημάτων της ημέρας.
Άλλ' δτε παρέδωκα τοΰτο μετά τίνα χρόνον εις τον αντιγραφέα,
οΰτος παρετήρησεν δτι ή ρις καί το στόμα έ'φερον περίγραμμα δια
νωπής βαφής, τοΰτο δ' έβεβαίωσα και εγώ, έπιστήσας την προσο-
χήν μου- κατόπιν δέ, ανεξαρτήτως ημών, παρετήρησε τοΰτο καί ό
Ρ&υΐ ΗβΠΤί&ητι, διευθυντής τοΰ Μουσείου τής Δρέσδης, έλθών,
ίνα μελετήση τάς στήλας.
Καθίστατο λοιπόν προφανές δτι δ φωτογράφος, δστις ήτο ταΰ-
Εΐκών 176.—Ή στήλη τής Άρχιδίκης, έκ φωτογραφίας τοΰ 1908,
μετά τον ψεκασμόν, ου ένεκα έξέφυγον άφ' εαυτών αϊ εν εϊκ. 174
αυθαίρετοι ενισχύσεις τοΰ φωτογράφου.
Εΐκών 177.—Ή στήλη τής Άρχιδίκης, έκ φωτογραφίας
τοΰ 1909, μετά τον άπό τοΰ 1907 χαί εφεξής (πρβλ. εΐκ. 175)
επί τίνα χρόνον ψεκασμόν.
δηλωθέν διά βαθέως πορφυρού χρώματος, προς άπόδοσιν
ϊσως τών καλυπτόντων τό δωμάτιον, ένθα υπόκειται ή πα-
ράστασις, ταπήτων ϊχνη έρυθροϋ χρώματος παρά τον άρι-
στερόν πόδα τής Άρχιδίκης είναι υπόλοιπα τοΰ υποποδίου
πιθανώς. Τό δέ βάϋ•ος τής εικόνος δεν εμφανίζει λεπτομέ-
ρειας τής αιθούσης, αϊτινες όμως θά εΐχον άρχήθεν άπο-
δοθή, ώς δεικνύει τό άριστερόν τής εικόνος, ένθα αί απο-
χρώσεις τών βαφών εΐναι διάφοροι τών τοΰ λοιποΰ βάθους*
τοΰτο δύναται νά άποδοθή και εις τύν διάφορον σκιασμόν
τοΰ μέρους εκείνου.
Ή δέ τύχη τής στήλης ταύτης ύπήρξεν αρκούντως περίεργος:
τό φέρον την παράστασιν τμήμα ευρον ελεύθερον χωμάτων, πλην ελα-
χίστων επικειμένων άνω αριστερά επί τοΰ βάθους καί επί τών ροδά-
κων ευρον δέ αυτό κατά την λήξιν τής εργασίας τής ημέρας, καί
τοχρόνως και αγιογράφος, εντόπιος δέ Πηλιορείτης, επωφεληθείς τής
απουσίας μου, προσέθηκεν άφ' εαυτοΰ ρίνα και στόμα ού μόνον εις
τό πρόσωπον τής Άρχιδίκης, άλλ', ώς ύστερον κατά την περιγρα-
φήν τής στήλης έβεβαιώθην, καί είς τό τής θεραιπαίνης. Οΰτως ή
έκ τής αρχέτυπου φωτογραφίας, γενομένης τω 1907, ποιηθεϊσα
είκών 174, εμφανίζει πάντα ταΰτα ευκρινή, ώς καί τό περίγραμμα
τοΰ δεξιοΰ ώμου καί τοΰ βραχίονος τής θεραπαίνης, ά'ανα επίσης
ένίσχυσεν ό προειρημένος φωτογράφος — ζωγράφος.
Ψεκασθείσης δέ κατόπιν τής εικόνος διά τοΰ τονωτικού μου, αί
προμνημονευθεΐσαι προσθήκαι έξηφανίσθησαν συν τφ χρόνω άφ'
εαυτών οΰτως, ώστε επί τών εικόνων 175" 1761 177, αΐτινες έποιή-
θησαν έκ φωτογραφιών, ληφθεισών τφ 1908 (τής 176) καί τφ 1909
(χής 175 καί 177), δέν ύπάρχουσι πλέον. Σημειωτέον δέ δτι ή εΐκών
177 αποδίδει την στήλην άρτι ψεκασθεΐσαν διά τοΰ τονωτικοΰ. Κατά
δέ τό διαρρεύσαν τέως χρονικόν διάστημα δέν συνέβη τις έκπτωσις
τών βαφών διότι αύται είχον έγκαή άρχήθεν ισχυρώς καί μετά τέχνης,