78
kah!AOEPAAINAI2XEP2INE<t>AnTOM.enhn
OnnOZAAENAAIT H2IKAIE IAAmNHZINE PEHA
Ö I'a e n Ä TP H Z T A Y K e P H 2 n O A A A K i M A P T Y P I H
" . .TOAEPE . . T/vMOl SOENOZlinAZENOlAAinEPWZ
1 ö ZEKAIT......AAIMONAHA OniHN
af\q kpfjq [TeXexrjc; (pjaibiudevTi tto9uj.
ou ydp not TrXouToto ^eyavGe'oc; ducpuaeuuKev
bujjua irepi cmXTrvaTc; XauTrduevov ffTau'iaiv.
. be rrpo6uui[r|] TeXe[eT]v TÖcrov, [öao"]ov ap' ein,
5 euaeßinv iepr)v eq te\oq elpTdcraro-
TrdtvTct be crelo Guwpöc;, öaov cröevoc; äxtivecrcnv,
eXXaxev euueveuuc;, "Ourrvia KubaXiun •
Kai xe (Toi dpnxeipav eunv dXoxov uexe'9r|Ka
Mjocrx'ov, e£ 'Affine; fj yevoq effxi cpiXov1 sie
10 KXaibiavnv b' erri öi KXrjboOxov iraib' epaxeivrjv sie
Kkrfiboq ßabivmq xepffiv ecpaTrxouevnv
OTCTTÖcra b' ev baixr|ffi Kai eiXamvn.ffiv e'peSa, sie
oibe xrdxpnc; "fXuKepfjc; rroXXaKi uapxupin.
TrdvTa] b' epe[Ha], Ta |uoi fföevoq uiTraffev, oia Xirrepvriq
ergab ein weiteres Studium des Abklatsches die folgenden Ergän-
zungen :
Ueber der ersten Zeile die Reste einzelner Buchstaben:
a I a 2
2hxieph1......<S>AIAIMOENTinOen.l
Das Adjectivum jueravBe'oc; jn Z. 2, sonst allerdings nicht belegbar,
ist zweifellos. Z. 4 glaube ich riPOOYMinTEAr -ntoson-z-onapeih zu
lesen, doch ist der Raum zwischen i und tea beschädigt. Z. 6
steht am Schlüsse axptczzin. Z. 8 ist erhalten meieghka, woraus
sich uev eOnra ergibt. Z. 9 ist mos sicher. Z. 11 bietet der Ab-
klatsch paainiiiz. Z. 14 kann man vor dem ae noch ta erkennen,
wodurch die Ergänzung Trdvjia bestätigt wird. Z. 15 ff. sind fol-
gende Reste ersichtlich:
Z. 15 . . .MA2EKAIT. . . .aaimona. . .OniHN
16 . . . .kaipoio. . .o. . .te............
17 ......:.....aa..........ei
Der Gedankengang des Epigramms scheint folgender zu sein:
„Ich bin nicht reich, doch der gute Wille (Z. 4 f\] be TtpoOuuhi),
kah!AOEPAAINAI2XEP2INE<t>AnTOM.enhn
OnnOZAAENAAIT H2IKAIE IAAmNHZINE PEHA
Ö I'a e n Ä TP H Z T A Y K e P H 2 n O A A A K i M A P T Y P I H
" . .TOAEPE . . T/vMOl SOENOZlinAZENOlAAinEPWZ
1 ö ZEKAIT......AAIMONAHA OniHN
af\q kpfjq [TeXexrjc; (pjaibiudevTi tto9uj.
ou ydp not TrXouToto ^eyavGe'oc; ducpuaeuuKev
bujjua irepi cmXTrvaTc; XauTrduevov ffTau'iaiv.
. be rrpo6uui[r|] TeXe[eT]v TÖcrov, [öao"]ov ap' ein,
5 euaeßinv iepr)v eq te\oq elpTdcraro-
TrdtvTct be crelo Guwpöc;, öaov cröevoc; äxtivecrcnv,
eXXaxev euueveuuc;, "Ourrvia KubaXiun •
Kai xe (Toi dpnxeipav eunv dXoxov uexe'9r|Ka
Mjocrx'ov, e£ 'Affine; fj yevoq effxi cpiXov1 sie
10 KXaibiavnv b' erri öi KXrjboOxov iraib' epaxeivrjv sie
Kkrfiboq ßabivmq xepffiv ecpaTrxouevnv
OTCTTÖcra b' ev baixr|ffi Kai eiXamvn.ffiv e'peSa, sie
oibe xrdxpnc; "fXuKepfjc; rroXXaKi uapxupin.
TrdvTa] b' epe[Ha], Ta |uoi fföevoq uiTraffev, oia Xirrepvriq
ergab ein weiteres Studium des Abklatsches die folgenden Ergän-
zungen :
Ueber der ersten Zeile die Reste einzelner Buchstaben:
a I a 2
2hxieph1......<S>AIAIMOENTinOen.l
Das Adjectivum jueravBe'oc; jn Z. 2, sonst allerdings nicht belegbar,
ist zweifellos. Z. 4 glaube ich riPOOYMinTEAr -ntoson-z-onapeih zu
lesen, doch ist der Raum zwischen i und tea beschädigt. Z. 6
steht am Schlüsse axptczzin. Z. 8 ist erhalten meieghka, woraus
sich uev eOnra ergibt. Z. 9 ist mos sicher. Z. 11 bietet der Ab-
klatsch paainiiiz. Z. 14 kann man vor dem ae noch ta erkennen,
wodurch die Ergänzung Trdvjia bestätigt wird. Z. 15 ff. sind fol-
gende Reste ersichtlich:
Z. 15 . . .MA2EKAIT. . . .aaimona. . .OniHN
16 . . . .kaipoio. . .o. . .te............
17 ......:.....aa..........ei
Der Gedankengang des Epigramms scheint folgender zu sein:
„Ich bin nicht reich, doch der gute Wille (Z. 4 f\] be TtpoOuuhi),