Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Archivio storico dell'arte — 4.1891

DOI Heft:
Fasc.I
DOI Artikel:
Calore, Pier Luigi: L' Abbazia di San Clemente a Casauria
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.18090#0049

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
L'ABBAZIA DI SAN CLEMENTE A CASAUIUA

opus ipsum fuit intermissum. . . . Porro domum quain in eiusdem palati! ©xordio construxit, in
orreum ecclesie deputauit. . . . Domum quoque ligneam ad receptionem aduentantium construxit
ante ipsius ecclesie uestibulum. Inspirante ig'itur post liec illuni superna gratia et deuotione quam
erga gloriosissimum martyrem Clementem habebat, ipsius opere mirifico renouare cepit, et copiosis
expensis et apparatibus, et magistrorum et cementariorum agminibus aggregatisi primurn fronti-
spitium cum tribus portis edificavi!, et ibidem sculpturis apparentibus decorami. Denique ipsam pul-
cherrhnam porticum que est ante leuauit, et sicut cernitur in tumbam fabricauit, et priori operi
coniunxit. Cui super edificauit oratorium, ad honorem sancti Michaelis arcangeli, et Sancte Crucis,
Sanctique Thome martyris consecrandum. Sed ante quam opus ipsum consumare potuisset, occurrit
ei finis uite. Quando uero fundamenta posuit, erat annus incarnationis domini Millesimus Cen-
tesimus Septuagesimus Sextus.

FIANCO DELL'AMBONE NELLA BASILICA.

«Inde sic est versificatum : Hoc templum primo Ludouicus struxit ab ymo | Abbas quod
dare Leonas cupiens renouare Cum noto magno dui fundauit in anno I Milleno Seno Centeno
Septuageno ». 1

Dopo la morte dell'abbate Leonate, e dopo l'abbate Joele che vi succedette, la badia co-
minciò a decadere ; nò certo era in fiore al tempo degli Angioini, se già aveva perduto gran
parte de' suoi possessi. 2

Dipoi, trasformati a poco a poco dalla Curia romana le chiese ed i monasteri in commende,
anche la nostra abbazia non ebbe più abbati regolari, ma commendatari, e finì per diventar Com-
menda perpetua di cardinali e prelati che non andarono più neppure a visitarla. Nel 1770 fu presa
in enfiteusi perpetua dai padri della badia di Santo Spirito al Morrone; e finalmente l'8 agosto 1775
ili dichiarata di regio patronato. 3 La ricostruzione dell' edifizio, da quanto apparisce esaminandolo
nello stato attuale, non fu compiuta dall'abbate Leonate, e forse, del tutto, neppure in appresso.

1 Cfr. Ms., foli. 270 v, 271, 272 r; Muratori, op. cit.

p. 914 e segg.

Cfr. Bindi, Monumenti storici ed artist. dell' Abruzzo,

pp. 424 e segg.

3 Cfr. Bindi, op. cit. pp. 427 e seg.
 
Annotationen