DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Haake, Michał: "Powołanie św. Mateusza" Caravaggia: studium z hermeneutyki obrazu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.29066#0089
EOWOEAAYE ŚW. MATEUSZA CARAYAGGIA. STUDIUM Z HERMENEUTYKI OBRAZU
87
bliskości wobec zajmowanego przez widza miejsca. Noga krzesła tworzy
jednocześnie element symetryczny (względem pionowej osi obrazu) do
nogi św. Piotra, która pozwala określić tę postać jako wchodzącą do ob-
razu. W ten sposób widz, sytuując spojrzenie po stronie dzieła przeciwnej
do nogi apostoła, stoi wobec możliwości skierowania uwagi poza obraz.
POWOŁAATE ŚW. AM77YWZA W ZWIĄZKU MIĘDZYOBRAZOWYM
Róttgen (opowiadając się za rozpoznaniem Mateusza w brodaczu)
wskazał, że wszystkie poprzedzające dzieło Caravaggia przedstawienia
tematu ukazywały Mateusza powstającego zza stołu bądź wyraźnie
zwracającego się do Chrystusa z czytelną intencją podążenia za nimU.
Za najbliższy obrazowi Caravaggia przykład badacz ten (a z nim Hib-
bard) uznał fresk Cristofana Roncalli i Giusepe'a Agełlio PomoAmre śni.
Afodcnsza z rzymskiego pałacu Mattei-Caetani (ił. 27)W Przecłstawienie
27. Cristoforo Roncalli, Poujohme śuj. MateMsza, 1600, Rzym, Palazzo Mattei-Caetani
to charakteryzuje analogiczne usytuowanie postaci Chrystusa i grupy
siedzącej za stołem przy przeciwległych granicach poła obrazowego.
Wśród siedzących znajdują się dwie postacie, którym na obrazie Carava-
ggia dobrze odpowiadają brodacz i pochylony nad stołem młodzieniec,
przy czym to pierwsza z nich jest najprawdopodobniej Mateuszem. Trze-
ba jednak zauważyć, że przedstawienie cechuje oglądowa - związana
z odnoszeniem się przedstawienia do płaszczyzny - niejednoznaczności
76 H. Róttgen, P Caraeaggro, op.cit., s. 71-73.
77 Hibbard zastrzega jednak, że wobec niepewnego datowania fresku kierunek wpły-
wu musi pozostać hipotetyczny. (H. Hibbard, Caraeaggro, op.cit., p. 296).
87
bliskości wobec zajmowanego przez widza miejsca. Noga krzesła tworzy
jednocześnie element symetryczny (względem pionowej osi obrazu) do
nogi św. Piotra, która pozwala określić tę postać jako wchodzącą do ob-
razu. W ten sposób widz, sytuując spojrzenie po stronie dzieła przeciwnej
do nogi apostoła, stoi wobec możliwości skierowania uwagi poza obraz.
POWOŁAATE ŚW. AM77YWZA W ZWIĄZKU MIĘDZYOBRAZOWYM
Róttgen (opowiadając się za rozpoznaniem Mateusza w brodaczu)
wskazał, że wszystkie poprzedzające dzieło Caravaggia przedstawienia
tematu ukazywały Mateusza powstającego zza stołu bądź wyraźnie
zwracającego się do Chrystusa z czytelną intencją podążenia za nimU.
Za najbliższy obrazowi Caravaggia przykład badacz ten (a z nim Hib-
bard) uznał fresk Cristofana Roncalli i Giusepe'a Agełlio PomoAmre śni.
Afodcnsza z rzymskiego pałacu Mattei-Caetani (ił. 27)W Przecłstawienie
27. Cristoforo Roncalli, Poujohme śuj. MateMsza, 1600, Rzym, Palazzo Mattei-Caetani
to charakteryzuje analogiczne usytuowanie postaci Chrystusa i grupy
siedzącej za stołem przy przeciwległych granicach poła obrazowego.
Wśród siedzących znajdują się dwie postacie, którym na obrazie Carava-
ggia dobrze odpowiadają brodacz i pochylony nad stołem młodzieniec,
przy czym to pierwsza z nich jest najprawdopodobniej Mateuszem. Trze-
ba jednak zauważyć, że przedstawienie cechuje oglądowa - związana
z odnoszeniem się przedstawienia do płaszczyzny - niejednoznaczności
76 H. Róttgen, P Caraeaggro, op.cit., s. 71-73.
77 Hibbard zastrzega jednak, że wobec niepewnego datowania fresku kierunek wpły-
wu musi pozostać hipotetyczny. (H. Hibbard, Caraeaggro, op.cit., p. 296).