Instytut Historii Sztuki <Posen> [Editor]: Artium Quaestiones (21.2010)

32

ADAM SOĆKO


5. Sień zachodnia pałacu Parysów - widok ku sieni wschodniej, fot. autor

nadano siedmioosiowej elewacji południowej. Naroża ujmują tu dołem
masywne występy muru. Pomiędzy nimi rozmieszczono sześć otworów,
z czego pięć stanowią prostokątne okna, a szósty (drugi od wschodu) to
niewielki otwór drzwiowy. Kondygnację parteru oddziela od poziomu
piętra wąski gzyms przeciągnięty na wysokości uskoków przypór wzmac-
niających naroża pałacu. W kondygnacji piętra przepruto siedem prosto-
kątnych okien (drugi od zachodu otwór wtórnie zamurowano), z czego
pięć środkowych ujmuje listwa zamknięta od góry lukiem pełnym, skraj-
ne zaś wpisano w obramienie prostokątne. Wszystkie otwory „wsparto"
na gzymsie obiegającym elewację nieco powyżej gzymsu rozdzielającego
kondygnacje, ustanawiając tym samym strefę cokołową kondygnacji
pierwszego piętra. Powyżej obramień okiennych osadzono wydatnie pro-
filowane gzymsy odcinkowe - zapewne pozostałość XVII-wiecznej de-
koracji elewacji. W analogiczny sposób opracowano elewację wschodnią,
dziesięcioosiową i zachodnią, dwunastoosiową, przy czym w przyziemiu
założono po stronie wschodniej osiem, a po zachodniej dziesięć otworów.
Wszystkie okna elewacji bocznych ujmują prostokątne, profilowane li-
stwy. Na wewnętrzny dziedziniec pałacu prowadzą dwie zamknięte pół-