DOI Heft:
Recenzje i omówienia
DOI Artikel:Skuratowicz, Jan: Uwagi na marginesie książki Andrzeja Fischingera i Marcina Fabiańskiego, "Dzieje budowy renesansowego zamku na Wawelu, około 1504-1548"
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.29070#0371
RECENZJE I OMÓWIENIA
JAN SKURATOWICZ
Uwagi na marginesie książki Andrzeja Fischingera i Marcina Fabiań-
skiego, Dzie/e rez^esansoŁeego 7m Wame/77, o^o7o 7504-
7548, t. I, Zamek królewski na Wawelu. Państwowe Zbiory Sztuki, ISBN
978-83-99476-90-7. Kraków 2009, ss. 175, tab. XV.
Badacza architektury nowożytnej cieszy wydanie, po ponad stu laty od
podstawowej jak dotychczas monografii zamku na Wawelu pióra Stanisława
Tomkowicza, nowej próby odczytania dziejów królewskiej rezydencji, w której
uwzględnione zostały wyniki badań związane z realizowanymi w ostatnich la-
tach pracami konserwatorskimi na zamku.
Napisana na podstawie notatek zmarłego niedawno Andrzeja Fischingera
przez Marcina Fabiańskiego, którego udział nie ograniczył się do zabiegów re-
dakcyjnych, książka podejmuje jeden z ważniejszych dla badań nad zamkiem
wawelskim problem, jakim jest jego renesansowa przebudowa. Praca spełnia
postulat wyrażony w 1976 roku przez Stanisława Mossakowskiego domagające-
go się napisania nowej monografii Wawelu. Jest ona kolejną wydaną w ciągu
ostatnich dziesięciu lat publikacją, w której historia zamku doczekała się nowe-
go opracowania. Z mojej perspektywy szczególnie istotne są: wydana w 2005 ro-
ku praca P. Dettloffa, M. Fabiańskiego, A. Fischingera, Uó/enjsU 7m
Wńujg/M. S/o /oh ońnomy 17905-2005), Zamek królewski na Wawelu-Państwowe
Zbiory Sztuki, Kraków 2005, ss. 141 (w której, obok zebranych informacji o dzie-
jach renowacji, znalazły się niepublikowane dotąd fotografie z początków XX
wieku, uzupełniające materiał ilustracyjny omawianej książki) oraz artykuł Pio-
tra M. Stępnia, TUńcnńa anc/ń/e^/oTńczne g/eTnnc/f 7m Worne/n; Studia
Waweliana, t. IX/X, 2000/2001, s. 129-175, tabl. I-XV.
Książka podejmuje wiele wątków, jest dobrze napisana, a jej układ jest lo-
giczny, autorzy omawiają w porządku powstawania kolejne elementy założenia
zamkowego poczynając od pałacu Aleksandra Jagiellończyka z lat 1504-1508,
poprzez jego powiększenie w latach 1509-1517 przez Zygmunta I, budowę w la-
tach 1520-1536 nowego wschodniego skrzydła i parawanowej ściany południo-
wej aż po odbudowę po pożarze w roku 1536. Można więc powiedzieć, że układ
tekstu został tak zbudowany, żeby dać najpełniejszy obraz dziejów rozbudowy
zamku. Każdy rozdział zamyka niewielkie podsumowanie odnoszące się do
JAN SKURATOWICZ
Uwagi na marginesie książki Andrzeja Fischingera i Marcina Fabiań-
skiego, Dzie/e rez^esansoŁeego 7m Wame/77, o^o7o 7504-
7548, t. I, Zamek królewski na Wawelu. Państwowe Zbiory Sztuki, ISBN
978-83-99476-90-7. Kraków 2009, ss. 175, tab. XV.
Badacza architektury nowożytnej cieszy wydanie, po ponad stu laty od
podstawowej jak dotychczas monografii zamku na Wawelu pióra Stanisława
Tomkowicza, nowej próby odczytania dziejów królewskiej rezydencji, w której
uwzględnione zostały wyniki badań związane z realizowanymi w ostatnich la-
tach pracami konserwatorskimi na zamku.
Napisana na podstawie notatek zmarłego niedawno Andrzeja Fischingera
przez Marcina Fabiańskiego, którego udział nie ograniczył się do zabiegów re-
dakcyjnych, książka podejmuje jeden z ważniejszych dla badań nad zamkiem
wawelskim problem, jakim jest jego renesansowa przebudowa. Praca spełnia
postulat wyrażony w 1976 roku przez Stanisława Mossakowskiego domagające-
go się napisania nowej monografii Wawelu. Jest ona kolejną wydaną w ciągu
ostatnich dziesięciu lat publikacją, w której historia zamku doczekała się nowe-
go opracowania. Z mojej perspektywy szczególnie istotne są: wydana w 2005 ro-
ku praca P. Dettloffa, M. Fabiańskiego, A. Fischingera, Uó/enjsU 7m
Wńujg/M. S/o /oh ońnomy 17905-2005), Zamek królewski na Wawelu-Państwowe
Zbiory Sztuki, Kraków 2005, ss. 141 (w której, obok zebranych informacji o dzie-
jach renowacji, znalazły się niepublikowane dotąd fotografie z początków XX
wieku, uzupełniające materiał ilustracyjny omawianej książki) oraz artykuł Pio-
tra M. Stępnia, TUńcnńa anc/ń/e^/oTńczne g/eTnnc/f 7m Worne/n; Studia
Waweliana, t. IX/X, 2000/2001, s. 129-175, tabl. I-XV.
Książka podejmuje wiele wątków, jest dobrze napisana, a jej układ jest lo-
giczny, autorzy omawiają w porządku powstawania kolejne elementy założenia
zamkowego poczynając od pałacu Aleksandra Jagiellończyka z lat 1504-1508,
poprzez jego powiększenie w latach 1509-1517 przez Zygmunta I, budowę w la-
tach 1520-1536 nowego wschodniego skrzydła i parawanowej ściany południo-
wej aż po odbudowę po pożarze w roku 1536. Można więc powiedzieć, że układ
tekstu został tak zbudowany, żeby dać najpełniejszy obraz dziejów rozbudowy
zamku. Każdy rozdział zamyka niewielkie podsumowanie odnoszące się do