Heidelbergische Jahrbücher der Literatur (5,2.1812)

K

111

ii

4iii

*»n|

fii

!iiii

w

Iwnitin

IfJHi

ify

ittfil

m

i (sl
tl|Ira
ijW

ill

llji■

jß !

0 :

i/M 1
j/K

'll«

h«

1 it* ]
0

jntclIigenäSl att 1812.

N°. XXI.

Sinigl. ?reuf. 5Cfabemfe !>cr äßjiflenfdjaften su Seriiu.

?Uee tßfeage.

Ji kcr ftperlictjcn Scrfanmilung ber S6n i$Ii4 iprcnfifcjcn
Ifölewie i>er SBiffenfcfcflften $u Q5er(in fltn £eilmißif4)ett
3fl|re$t<ige ten 3* 3u(p 1812 ttmrbe folgenbe ipreiöfrflge non ter t) i*
Jorifcfr*p&tCoIog'if4>en Äl«ffe flufgejleßt:

Cum nostra potissimum aetate multis minimeque contem-*
nendis accessionibus aucta sit veteris Aegypti monumentorum
notida, non inutile visum est instaurare quaestionem, saepius
quidem illam doctis tractatam, sed ad finem qui curiosis satis-*
facere possit neutiquam hucusque perductam. Experiri enim
jubent,

an cxcussis et arte critica examinatis veterum scripto#
rum relationibus, collatisque monumentis hodie super*
stitibus , eo deduci res queat, ut eorum quae in religio»
nibus, in moribus- et institutis, praecipue vero in arti*
bus et disciplinis, apud Graecos reperimus, quid*
quam pi'oprium antiquitus *4egyptiorum fuisse9
jure possit decerni. Quale si admittitur judicium, ßnes
etiam quos tamen illud excedere non debeat indicandi
sunt; et mquirendum sitnul, quis locus esse possit con*
jecturae de tempore deque via ialis harum rerum ab alm
tera ad alteram gentem transmissionis.

Historici et Philolögi Academiae hanc quaestionem propo-*
^nentes, aliam ejus solutionem admissuri sunt nullam, quam
quae facta fuerit via mere historica. Cautumque sibi volunt
Üdem,tum ne ullam de hac re sententiam praecepisse videan-
tum ne quis arbitretur eos non agnoscere, magnum illud
vere sublime , quo inter ceteros omnes populos eminebant
^raeci, proprium iliis ac primitivum fuisse , et, si quid ab ex~
accepisse videri debeant, illud fuisse non;iisi materiam,
(Juain profundum illorum et excellens ingenium occuparit et ad
^d extulerit fastigium, quo nulla alia gens pervenerit. At
*nim eo dignius videtur scitu, quamnam formae et meehflßici

(17)