DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.19671#0048
12
I 184—223
iss ποιηεαε epei | cor 'τί αλλοβούλει; επεύδωγάρ eic ουρανόν.’ εάν δε μή’εχηε 'παραυτά
έπιτάΗαι, λέγε αύτατ 'πορεύου, κύριε’, και άπελεύ[εεται. οϋτωε ουν ό θεόε υπό εοΰ
μόνου θεωρηθήεεται, ουδέ j φωνήν ποτέ αυτού ούδείε άκούεει λαλοΰντοε, εί
μή εύ αύ|τόε μόν[ο]ε. έρεΐ δε εοι περί κατακλίεεωε ανθρώπου, εί Ιήεείται ή τε-
190 λ[ευτήε]εμ καί ποία ήμερα καί ποια ώρα νυκτόε. || δώεει δε [εοι καί] άγρίαε
βοτάναε καί πώε θερ[α]πεύεειε, καί ώε | θεόε προ[εκ]υνηθήεει εχων τον θεόν
φί[λο]ν. ταύτα εΰ άνύεει |Λο κραται[όε] πάρεδροε. ταΰτα ουν μηδενί παραδίδου,
εί μή ί^-ΐόνψ [εο]υ ίεχινω υίω εου άΗιοϋντι τά [παρ’] ήμών ρηθεν|τα ένεργ[ή]ματα.
διευτυχει.’
195 τό δε λεγόμενον πρόε ήλιον ούδεν || Ιητεΐ εί μ[ή] ϊαεωβαφρενεμουν (λόγοε) καί
ια[ρ]βαθα (λόγοε).
£ rr c , ,
’Έετιν | ουν του [π]ρωτοφυουε θεού καί πρωτογε[ν]οϋε | ρυετική; | επι-
καλούμαι εε, κύριε, κλυθί μου, ό άγιοε θεόε, [ό] εν άγίοιε άνα|παυόμε-
2οο νοε, ώ αί ΔόΕαι παρεετήκαει διηνεκώήε)»' εε επικά λοΟμαι, [προπ]άτωρ, καί
δεομαί εου, αίωναΐε Αιών, άκινοκρά|τωρ, αίωνοπολοκράτωρ, επί τοϋ έπτα-
μερ[ί]ου εταθείε χαω · j χαιυ'χα'ουφ/ χθεθιυνϊμεεθηχριν'ψα] μερουμ ί ϊ Άλδα £αω βλαθαμμαχωθ
805 qppiSa ηκε[. .]ψυηϊδρυ|μηυι φερφριθιυ ϊαχθυυ ψυχεαι ψιριθμειυ [ρ]ωεεριυθ || θαμαετρα ψατιρι
ταωχ ϊαλθεμεαχε- ό τό ρίζωμα δια'κατεχω[ν, ό] τό ίεχυρόν όνομα εχων τό καθ-
ηγιαεμενον f [ύ] πό πάντων αγγέλων- έπάκουεόν μου, ό κτίεαε δεκαώούε κ[ρα]-
ταιούε καί αρχαγγέλου«:, ω παρεετήκαειν μυριά]οεε άγγ[ελ]ων άφατοι' κατ3 ού-
2ΐο ρανόν ,άνυψώθηε, καί κύρι οε έπεμ[αρ]τύρηεεν [τ]ή εοφία εου καί κατηυλόγηεεν |
εου <(τήν]> δύν[α]μιν καί ειπεν εε εθένειν καθ’ ομοιότητα αύτου, [δέον κα[ί α]ύτό[ε
εθενει. επικαλούμαι εε, κύριε των πάντων, εν ώρα άνάγ|κηε, έπά[κ]ουεόν
μο[υ], ότι [θλ]ί[βε]ταί μου ή ψυχή καί άπορού|μαι ά[πάντων] άβου[λοε' διό ελθε] μοι,
216 ό κυριεύων πάντων || αγγέλων, ύπεράεπιεόν μου πρόε πάεαν υπεροχήν έ2ου|είαε
δαίμονοε άε[ρί]ου [καί εί]μαρμενηε. ναί, κύριε, ότι έπικα|λούμαί εου τό
κρυ[π]τόν όνομα τό, διήκον από τού ετερεώματοε | επί τήν γην' αθηεοψαημ Ζαδηα-
220 γηιυβηφιαθεαα Άμ|^ραμι Άβρααμ θαλχιλθοε ελκωθακυηη αχθυυνυυν || ca Ίεακ χαιηϊουρθ^ειιυ
Ίωεϊα ίχημευυωωω | αωαεϊ, άνάεωεόν με εν ώρα άνάγκηε’. λεγε ήλίω ή όπου'[εάν
κατα[λ]ηφθήε.
Άμαύρωειε αναγκαία - [*Χαβι1»ν ετεαρ ή οφθαλμόν νυκτίβαυ καί κύλιεμα καν-:
Zu 205—22*2 vgl. Ρ IV 1189—1217 -2ää?w221 vgl. Ρ IV 1189—1213- 207—209: IV
1202—1204 210—212: IV 1204—1209 215ff.: IV 1192—94 217 vgl. Ρ IV 1209 ff.
21S—221 : IV 1213 — 17 221: IV 1211 f.
184 αλλω P verb. Pa 186 οΰτοε Wü 189 (ήμεραε ή) νυκτόε A 190 αγριαε (ac in
Korr.) P 192 παραιδροε P 193 μονω . . υιεχινιυι υϊωι P erg. Pr τψ αύτ]ιεχινψ Wü (Abt,
Apol. 66,8) 19-1 διευτυχει'bat Erfolg’? {J P 195 A_P (2mal) Die Logoi: Z. 140f., 142
196 έ'ετιν ουν <δνομα)> Eitr 197 βυετική: s. Ρ IV 1167 (erg. ετήλη) ^ 199 διηνε-
κωεε Ρ verb. Pa 200 α]ίωνοκράτιυρ Eitr 201 ετατειε Ρ εταθείε Pa·, Eeitz. Poim.
31, 1; εταλείε? Pr 204 ρωεερωθ Ρ IV 1198 205 ϊαλθε Ρ ( 206 ϊεχυρον Ρ
207 κτιεταε Ρ verb. Ki 209 αψατοι <(οΐ)> Pr Eitr υψιυθηεαν Ρ ύψώθηε od. άνυψ.
Wü <[οί]> κατ’ Eitr (anders Ρ IV 1205) 211 ειπον εοι Ρ ειπεν εε Ρ IV 1208 <(τήν)>
Eitr 213 erg. Ki θ[λίβετ]αι Wü Eitr, θ[ολοΰτ]αι Ki A 214 'von 20 Buchst, nur un-
deutbare Reste’A [άπορ]ία, [καί] βα[εανί£ομ]αι Eitr 215 υπρ, e über πρ, Ρ 216 ειαε
I 184—223
iss ποιηεαε epei | cor 'τί αλλοβούλει; επεύδωγάρ eic ουρανόν.’ εάν δε μή’εχηε 'παραυτά
έπιτάΗαι, λέγε αύτατ 'πορεύου, κύριε’, και άπελεύ[εεται. οϋτωε ουν ό θεόε υπό εοΰ
μόνου θεωρηθήεεται, ουδέ j φωνήν ποτέ αυτού ούδείε άκούεει λαλοΰντοε, εί
μή εύ αύ|τόε μόν[ο]ε. έρεΐ δε εοι περί κατακλίεεωε ανθρώπου, εί Ιήεείται ή τε-
190 λ[ευτήε]εμ καί ποία ήμερα καί ποια ώρα νυκτόε. || δώεει δε [εοι καί] άγρίαε
βοτάναε καί πώε θερ[α]πεύεειε, καί ώε | θεόε προ[εκ]υνηθήεει εχων τον θεόν
φί[λο]ν. ταύτα εΰ άνύεει |Λο κραται[όε] πάρεδροε. ταΰτα ουν μηδενί παραδίδου,
εί μή ί^-ΐόνψ [εο]υ ίεχινω υίω εου άΗιοϋντι τά [παρ’] ήμών ρηθεν|τα ένεργ[ή]ματα.
διευτυχει.’
195 τό δε λεγόμενον πρόε ήλιον ούδεν || Ιητεΐ εί μ[ή] ϊαεωβαφρενεμουν (λόγοε) καί
ια[ρ]βαθα (λόγοε).
£ rr c , ,
’Έετιν | ουν του [π]ρωτοφυουε θεού καί πρωτογε[ν]οϋε | ρυετική; | επι-
καλούμαι εε, κύριε, κλυθί μου, ό άγιοε θεόε, [ό] εν άγίοιε άνα|παυόμε-
2οο νοε, ώ αί ΔόΕαι παρεετήκαει διηνεκώήε)»' εε επικά λοΟμαι, [προπ]άτωρ, καί
δεομαί εου, αίωναΐε Αιών, άκινοκρά|τωρ, αίωνοπολοκράτωρ, επί τοϋ έπτα-
μερ[ί]ου εταθείε χαω · j χαιυ'χα'ουφ/ χθεθιυνϊμεεθηχριν'ψα] μερουμ ί ϊ Άλδα £αω βλαθαμμαχωθ
805 qppiSa ηκε[. .]ψυηϊδρυ|μηυι φερφριθιυ ϊαχθυυ ψυχεαι ψιριθμειυ [ρ]ωεεριυθ || θαμαετρα ψατιρι
ταωχ ϊαλθεμεαχε- ό τό ρίζωμα δια'κατεχω[ν, ό] τό ίεχυρόν όνομα εχων τό καθ-
ηγιαεμενον f [ύ] πό πάντων αγγέλων- έπάκουεόν μου, ό κτίεαε δεκαώούε κ[ρα]-
ταιούε καί αρχαγγέλου«:, ω παρεετήκαειν μυριά]οεε άγγ[ελ]ων άφατοι' κατ3 ού-
2ΐο ρανόν ,άνυψώθηε, καί κύρι οε έπεμ[αρ]τύρηεεν [τ]ή εοφία εου καί κατηυλόγηεεν |
εου <(τήν]> δύν[α]μιν καί ειπεν εε εθένειν καθ’ ομοιότητα αύτου, [δέον κα[ί α]ύτό[ε
εθενει. επικαλούμαι εε, κύριε των πάντων, εν ώρα άνάγ|κηε, έπά[κ]ουεόν
μο[υ], ότι [θλ]ί[βε]ταί μου ή ψυχή καί άπορού|μαι ά[πάντων] άβου[λοε' διό ελθε] μοι,
216 ό κυριεύων πάντων || αγγέλων, ύπεράεπιεόν μου πρόε πάεαν υπεροχήν έ2ου|είαε
δαίμονοε άε[ρί]ου [καί εί]μαρμενηε. ναί, κύριε, ότι έπικα|λούμαί εου τό
κρυ[π]τόν όνομα τό, διήκον από τού ετερεώματοε | επί τήν γην' αθηεοψαημ Ζαδηα-
220 γηιυβηφιαθεαα Άμ|^ραμι Άβρααμ θαλχιλθοε ελκωθακυηη αχθυυνυυν || ca Ίεακ χαιηϊουρθ^ειιυ
Ίωεϊα ίχημευυωωω | αωαεϊ, άνάεωεόν με εν ώρα άνάγκηε’. λεγε ήλίω ή όπου'[εάν
κατα[λ]ηφθήε.
Άμαύρωειε αναγκαία - [*Χαβι1»ν ετεαρ ή οφθαλμόν νυκτίβαυ καί κύλιεμα καν-:
Zu 205—22*2 vgl. Ρ IV 1189—1217 -2ää?w221 vgl. Ρ IV 1189—1213- 207—209: IV
1202—1204 210—212: IV 1204—1209 215ff.: IV 1192—94 217 vgl. Ρ IV 1209 ff.
21S—221 : IV 1213 — 17 221: IV 1211 f.
184 αλλω P verb. Pa 186 οΰτοε Wü 189 (ήμεραε ή) νυκτόε A 190 αγριαε (ac in
Korr.) P 192 παραιδροε P 193 μονω . . υιεχινιυι υϊωι P erg. Pr τψ αύτ]ιεχινψ Wü (Abt,
Apol. 66,8) 19-1 διευτυχει'bat Erfolg’? {J P 195 A_P (2mal) Die Logoi: Z. 140f., 142
196 έ'ετιν ουν <δνομα)> Eitr 197 βυετική: s. Ρ IV 1167 (erg. ετήλη) ^ 199 διηνε-
κωεε Ρ verb. Pa 200 α]ίωνοκράτιυρ Eitr 201 ετατειε Ρ εταθείε Pa·, Eeitz. Poim.
31, 1; εταλείε? Pr 204 ρωεερωθ Ρ IV 1198 205 ϊαλθε Ρ ( 206 ϊεχυρον Ρ
207 κτιεταε Ρ verb. Ki 209 αψατοι <(οΐ)> Pr Eitr υψιυθηεαν Ρ ύψώθηε od. άνυψ.
Wü <[οί]> κατ’ Eitr (anders Ρ IV 1205) 211 ειπον εοι Ρ ειπεν εε Ρ IV 1208 <(τήν)>
Eitr 213 erg. Ki θ[λίβετ]αι Wü Eitr, θ[ολοΰτ]αι Ki A 214 'von 20 Buchst, nur un-
deutbare Reste’A [άπορ]ία, [καί] βα[εανί£ομ]αι Eitr 215 υπρ, e über πρ, Ρ 216 ειαε