Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Iustinianus <Imperium Byzantinum, Imperator, I.>
Corpus Ivris Civilis Ivstinianei (Band 1): Tomus Hic Primus Digestum Vetus continet — Lyon, 1627

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0950
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
76 De periculo, &

MAipip a SuſeraſiraeoNo erroneam tubſeriptionem on nocere:
enn on ve’s de pign at lOaiua & Cderr.balli, non aliail.ij, ſecus ſi non
oo.. ettonea, vt argconta àquud iuſſi. jj S ſſe ſi. Item concordat
h iit quorum leg LjSquadait.
iir D Pratorin ſeex empro de peculio, vel de in rem verſo. Et
aut iet ont e pots aetionen x
p empro de peculio pre-
p ponitro ereeie ee.
e.. anconrrad id, quod di-
ximus de peeuſLajS..
Iuianus. Ae VRS.

rata: ſed ſerui nomine prato
ria b actione teneri.
Si debitor offert ſe paratum ſolue-
re non impeditur alienatio: ſed per
iudicem reſcinditureſecus ſi offert pe-
cumamh. d. ita no. Cod de diſtr.
pign. l. ſi reſiduum. de hoc dixi in
lemptor infrà de ope no nun.B.
IR. IDEM libro quarto Digeſtorum.
nos ſamma venditus Vndus qui Lucij Tirijerar,
tu rnie fuiſet fundus quamde. Cob vectigale J reipublica
. bitum eſſet; & poſtea venit e: ſed cum Luclus Titins
preſes qui viditlocumi debitor profeſſus eſſer paraum
uſi eunaonmao ſe eſſe d vectigal exſoluere ſoli-
Titio reſtitui queritur, dum, cum minore vaniſſet fun-
an ſtarim lata ſententia, dus, quam debita ſumma eſſet:
le Ela reſti-inl bonis Lueij eſecree preſes prouinciereſcidit vendi-
atr latu Dictur quod aoõ, tionem eumoy teſtirui iuſſir Lu-
ntequa preiſteſtituu i Titio Qeeiiummeſt an poſt
cmptorivel ſi nõ ſoluit, cio Titio. Queſitum eſt an por
antequam ſatifaciat de ſententiam praſidis,antequã re-
toto yectigali, Vrvrav, ſtitueretur; in bonis Lucij Titij
fundus emptus eſſere. Reſpon-
dit, non priûs quã emptori pre-

anus védidit
Tirij fundum ob
I reit

atil al repait poſteà
profeſſus fuerat Lucius
.TTiius ſe totu pretii
foluere paratum,c mi-

3

as Eundu Vide ſer ad
lfn. Cod Iden dicitur
n L, Cde iur ſſei Cvi. L nIſ arr:.
vmy ſed non ſo tium eſſer illatum:vel ſi pretium
lemniter. AcevRS. nõdum eſſet ab emptore ſolutu,
auaent, en urui ſte ge ſ au. in vetigal ſarisfactunm eſſer
e obafions, tem obtuliſſee, & con¬ I.. e’ u libi nsn ne.
lu idi gueis dorté ſeretre Pius tir ſitrrt D’ermir an
naior arionmint a’g. SSiius à Lucius Tirioemitfſi-
a ſi reſtau. Odum lege dicta,vt ſi ad diem
lſi pris Ae avs. pecunià non ſoluiſſet, es inẽpta
e inpnur ſdeti emat feret Seius parte preri preſenti
e,g Reret emptus ab eo, qui die ſolrra defnan va.Ais
ta irei ooir a ſe lun dieſolura defuncto t vendiore,
aiuit qui hoe puncta uui riii filis e eius pupillaris aetaris, &
pais ca gl ve poſſt cumeſte, ipſe htutor cuù alis datus l, neq
ſut ree u tepeee; t infi cotutoribus prerium ſecundum
evb. il bonorm. J a.n-.r eAAaAil
samn pefſn lege mmerauier eearionn birs
tune eſſet ſi ſolemi- tutele retulit Queſit eſt, an ir-
ter fuit facta véditiovr rita emptio facta eſſet. Reſpon-
dicitvt ſſſrorer pals dit ſecundu ea, que proponeré-
pen. la 3. Sed nuomode tur, nempta videri.1. S Empror
pout ieſehnſidsiſgrat priſors dinideſl enrpo.
non tenuitr quia aliquid pradioru cum ſuſpicare.
defuiritameu quia teſe meriã, & Sépronia s controuer-
publiea, cui res obliga- ſi moturas, pactus eſt cõ vendi-
iaerar vendidlitet einr rore, v ex pretio aliqua ſumma
itor in vtilitatem debi¬ arrr AA nrne-
toris pretiun foluit re. apud ſe maneret donec emptori

pellitur debitor excepr.. .: 2.. IA... A ari:
ſi agat S de raivin. lamptor. & ideo dicitur eſſe non ſtatim in
bonis actoris, ſeilicet ve poſſit petere cnm effectu: ſuus tamen
eſt, & eſſe non defit. AcCVRSS. Lr-.. 2.
Qns. JC Asv Selus emir fundum à Lucio Titio, & con-
Duiie quod niſi pecnnia certa die ſolneretut quod res eſſer in-
empta ſoluit Seius ſtatura die vnam partem pretij, alteram par-
tem non ſoluit ita mortuo venditore, cum ipſe Seius eſſet tutor
cum alis, pupili filij venditoris uece ſoluit, neque retulit pécunia
e rationibus tutela quaritur an res ſit inempta? Dicitut quod ſie.
ti pr onl Quidam vedidit predia Titio iſte Titius timebat
e ſibi moneretur controuerſia de pradis à Mauia, & Sempro-
nia conuenit vr certam quantitatem pecuniaz teneret, quouſque
ſii à debitore fideiuſſor datus eſſer. poſtea conuenit, quod niſi
ſtatuta die pecunia ſoluererur, res eſſet inempea accidit quod li-
tigiuie enditor cu altera de mulieribus ilis, & obtinuit, & cum
aftera traſegit, ita qud empror porerat quieré poſſidere: ſed ne-
que déiuſos lianafeoils arue leumdunu leugin petpuis ſolute.
fuitiquaſtio eſt, an emprio reſciſſa dicatursEt reſpon quod licér
videatir couueniſſe quod anté non ſolueretur pecuuia, qun
ideluſſor dareuirueamen non videtur ſteriſſe per emptoremvnde
ſeiſſa Venditio. VIVIAN.
heredibus relictis.
n Et ipſe. ſeilidet empéor.
15 Daus, ful.
Nmeriam & Semproniam Varro tamé l.4, de Analegia ſcri-

f. Vetuis.

commodo, &c.

1762

bit Meream non dicir & Numeraria. Legitur tamen hos loro,
& apudVValeris lib Ia inquit pranom a à viru trata ſuni,
Caia Leia, Publia Mauia, atquNummariaiCaia, ſuper omues ce-
lebrati eſt. Vide ſerad l SeS de hi, quib ve indigni. Cviac.
E Poſteà ſe in ſecundo paorare. armgars. &va¬e.
v Et venditor a pra-
dia Hoc etiau nõ addi-
tum intelligitur. Vide
ſer. ad tit. Cod. de paſt.
inter empt- & vend Cer.
lT Nollet. hoc fuit ſu-
perfuum dicerevvt. de
in diẽ addit. l,Sabinus.
m Superaui cum illa
ageret contra eſ; quaſi

fideiuſſor daretur à venditore:
poſtea l venditor eam legem in-
ſeruit, vt ſi ex die pecunia om-
nis ſoluta non eſſet, & vendit
ea prædia y vœniſſe nollei
uendita eſſent. Interea
ſaris alterà mnlieré véditor ſu-
perauit ce alrera tranſegitita dolo deſierit poſſidere.
vt ſine vlla queſtiont empr arue ſd ſe ſafſeens
praedia polſderet. Quaſitu eſt deauur udeuſſorenmns
cûmneq; fideiuſſor datus eſt, mulieres veditor ſupe-
nec omnis pecunia ſecundi le- rauit, quarû rimore pro-
ge ſuis diebus ſoluta ſiran pre¬ miſerat ſatiſdare, Sed
dia inuendita ſint. Reſpondit, ſi cereilla ffuit cauſaim.
iſr a RAEaa puſiuanô fnalis & fa-
conueniſſer d, vr nõ prius pecu¬ cit ad hune ijiitj
nia ſolueretur, qua fideiuſſor vé. pe dvR s ie
diti cauſa daretur, nec id factu d ’S coueniſetd eſt.
eſſer cu per emptoremnn ſta- ſi vr proponitur. Quot,
ret, quo minus fieret, non poſſe
poſteriorẽ legis partẽ exerceri.

modis accipiatur i, in,
reſponſis Seauola, videt
notat adl qui Rom.5.!
Arii, & a l7, i.
de vrborum oblig. Cui
DE PERICVLO,
& commodo rei
venditæ.
Quia in re vẽdita eue-
nit periculum, ideo de ee
dicit. Item quia & cõmo-
dumevu J-co.l id, quod.
ideo de eo ponit. Accvxs.
14 De pericule, & com-
modo roi védit. De hac
Rubrica vide ſerad eſ-
dem tit. C.CvIAC.
I vinum.
Casvs Ven-
ditu eſt vi-
num Titio,
iſtud vinum deterior:
tum eſtiquaritur, cuius
ſit periculum, Tit
emproris, an vendito-
ris?Et diſtinguitur: vi-
num aut vedatur in ge-

DE PERICVLO, ET
commodo rei vendite.

TITVLVS VI.
In hoc titulo oſtenditur cuius ſit peri-
culum, vel emodum rei vendita, empto-
ri an venditori; qua in re frequentiores
definitiones ea funt. ruſt perfuoctam ven-
ditionem omne rei periculum, & commo-
dum ad emptorem pertinere prater peri-
eulum puiini, Ante perfotam vendi-
tione, pertinere ad venditorem, & rur-
ſus, poſt moram ad venditorem ante mo-
ram ad emptoré. Et periculi nomine tri-
plicem caſum ſignificamus. Si res pereat,
i deterier fiat, ſi euincatur: qui ommes
int vnum, eimptorem pu-
tà, vel venditorem interdum hie enpto-
rem, ille venditorem:vt ſi pendéte condi-
tone res intereat, iicaſus reſpicit ven-
ditoremeſi deterior fiat empeorem. Crr.

Vino vendito in fpecie, periculum
eſt emptoris: niſi venditor receperit nereaut in ſpecie ſeci-
periculum, donec degustetur. vnde do caſu aut veditor ſu¬.
degustatio fait tranſire pericul, ſetpit in ſe perieulun,
Sigilli autem appoſitione non tranſie, aut non ſi nõ inum eſt

2-r L A ll-ar ’ in perieulo emptoris. ſi
pricuahdoſa ad llicet. BALD. ue aut dieit lque que

ſit in eius periculo il-
lud ſeruabitur, aut nõ:& tune donce deguſtabitur, & licét emptor
ſigillauit nihilominus vſquaà deguſtatone erit in perieuls védi-
toris quod ſi indiſtincté védaturſtatim véditoris deſinit eſſe pe-
rieuluhazc vera ſunt quando in ſpecie quod i admenſurã, ſemper
vſque ad dié menſura erir in perienlo venditoris. Ter nozrvu
Si vendidi vinum in ſpecie & emptor ſigillauerit,erit in perieulo
emptoris, & pro tradito habetur ſecundum Trebatium: ſed La-
beo cõtradicit Labeoni auté conſentit auctor huius lreETJ
Vendidi vinum in genere; actum eſt quo die debet menſurariſi
ie fuerit conſenſun & factum, poucrit venditor effundere vin
denuntiatione prius facta empror, ve vinu tollat hoc in prima.
Si venditor vinu poſſit effundere, & non effundat: laudandus eſt.
hae ſunt vera cu interfuit eius habere vaſarquia foité locaturus
erat ea, cõmodius eſt auré vaſa alia conducere, qui effundere:vel
alij vendere boſi, id eſt vt bo fidoperam praſtet t quantcum-
que poſſie, eares minus emptori damioſa ſir. Iar notraaJSi
vinum vendatur, & non actum ſit quo tempore tradaturdicitur
actom ve vaſa euacuentur antequam ſint neceſſaria ad aliud vi-
nun ponendum: alioquin effundi poterit per corbes, it ſeiatur
quantu emptori perierit, ſecunduveteres at hee quide vera ſune,
i talis erat venditor, quod non niſi ad nouà vindem indige-
bat vaſis Si verô talis quod vin emebat & retinebat,is dies ſpe-
ctabitur, qui melior ſit vendito vt tollarur hoe dicir cum prine,
lſequ eevsronn au A Si venditor vinum in ſpecie vendidir: ſed

hoc inſtituit vr ſeiat emptor quanti vini emerit per menſuran
RRl de


 
Annotationen