DOI Heft:
Ekthesis Eforōn
DOI Artikel:Tsuntas, Chrēstos: Peri tōn en Eretria anaskaphōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14735#0063
— 57 —
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΕΡΕΤΡΙΑ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ
Περί τά τέλη του έ'τους 1885 άπεστάλην υπό τοϋ Υπουρ-
γείου, όπως έπιστατήσω εις άνασκαφάς τάφων ίδιωτικάς ενερ-
γούμενους άδεια τής Κυβερνήσεως έν Έρετρία. Έκεϊ δε ευρισκό-
μενος παρετήρησα, ότι υπάρχον και γαία·, έθνικαί, έν αίς ήτο
πιθανόν νά κρύπτωνται αρχαιότητες, δι' ό έζήτησα την άδειαν
του Σ. Συμβουλίου της Εταιρίας νά σκάψω δαπάναις αυτής.
Ή άδεια μοί έχορηγήθη, περί δέ τά μέσα Ιανουαρίου του πα-
ρελθόντος έτους ήρχισα τάς άνασκαφάς· και δοκιμάς μέν έ'/.αμα
εις πολλά μέρη, άλλά δύο μόνον κυρίως ικανοποίησαν τάς προσ-
δοκίας μου. Το πρώτον ήν τμήμα χέρσου γής έξ εκατόν στρεμ-
μάτων άπέχον τρία τέταρτα της ώρας από της Ερέτριας. Έν
αύτω ευρέθησαν πεντήκοντα περίπου τάφοι, ων πλείστοι των
ρωμαϊκών χρόνων και πτωχοί- άλλά και οί αρχαιότεροι, εξαι-
ρουμένης μιας ίγδιοειδούς θήκης, περιεϊχον μικρού λόγου άξια
αντικείμενα. 'Εν τί) θήκη όμως ευρέθη υδρία νη,Ιχή, ύψους
0,48 μ., καλώς διατηρουμένη καϊ πολύ καλής εργασίας, έχουσα
προς τοις άλλοις και τούτο τό ίδιον, ότι σώζει άνάγλυφον έπι-
κεκολλημένον,παριστών τόν Διόνυσον μεθύοντα και υποβασταζό-
μενο1; ύφ'ένός Σατύρου. Ή υδρία αύτη είναι έ'ργον τού τέλους
τού τετάρτου ή τών άρ^ών τού τρίτου αιώνος π. Χ., σπανιώ-
τατον δέ έν Ελλάδι εύρημα.
'Εξαντληθέντος τού μέρους τούτου, μετέφερα τούς έργάτας
εις την άπό Ερέτριας εις Άλιβέριον έθνικήν οδόν, ήτις έ/αρά-
^θη μέν πρό της διανομής τών γαιών της Ερέτριας εις τούς
Ψαριανούς, έπειδή όμως άκόμη δεν κατεσκευάσθη, καλλιεργεί-
ται νΰν παρανόμως ύπό τών παρόδιων ιδιοκτητών, μεθ' ων είχον
και τινας δυσαρέστους φιλονεικίας άφορώσας τά όρια τής όδοΰ.
'Εξομαλυνθεισών ομως τών δυσχερειών ήρχισα σκάπτων και άνε-
κάλυψα περί τούς τριάκοντα τάφους, έν αϋτοϊς δέ αξιόλογα ευ-
ρήματα, μεταξύ τών όποιων την πρώτην θέσιν κατέχουσιν εξ
λευκαί λήκυθοι κάλλιστα διατηρούμεναι και δυνάμεναι διά τε
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΕΡΕΤΡΙΑ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ
Περί τά τέλη του έ'τους 1885 άπεστάλην υπό τοϋ Υπουρ-
γείου, όπως έπιστατήσω εις άνασκαφάς τάφων ίδιωτικάς ενερ-
γούμενους άδεια τής Κυβερνήσεως έν Έρετρία. Έκεϊ δε ευρισκό-
μενος παρετήρησα, ότι υπάρχον και γαία·, έθνικαί, έν αίς ήτο
πιθανόν νά κρύπτωνται αρχαιότητες, δι' ό έζήτησα την άδειαν
του Σ. Συμβουλίου της Εταιρίας νά σκάψω δαπάναις αυτής.
Ή άδεια μοί έχορηγήθη, περί δέ τά μέσα Ιανουαρίου του πα-
ρελθόντος έτους ήρχισα τάς άνασκαφάς· και δοκιμάς μέν έ'/.αμα
εις πολλά μέρη, άλλά δύο μόνον κυρίως ικανοποίησαν τάς προσ-
δοκίας μου. Το πρώτον ήν τμήμα χέρσου γής έξ εκατόν στρεμ-
μάτων άπέχον τρία τέταρτα της ώρας από της Ερέτριας. Έν
αύτω ευρέθησαν πεντήκοντα περίπου τάφοι, ων πλείστοι των
ρωμαϊκών χρόνων και πτωχοί- άλλά και οί αρχαιότεροι, εξαι-
ρουμένης μιας ίγδιοειδούς θήκης, περιεϊχον μικρού λόγου άξια
αντικείμενα. 'Εν τί) θήκη όμως ευρέθη υδρία νη,Ιχή, ύψους
0,48 μ., καλώς διατηρουμένη καϊ πολύ καλής εργασίας, έχουσα
προς τοις άλλοις και τούτο τό ίδιον, ότι σώζει άνάγλυφον έπι-
κεκολλημένον,παριστών τόν Διόνυσον μεθύοντα και υποβασταζό-
μενο1; ύφ'ένός Σατύρου. Ή υδρία αύτη είναι έ'ργον τού τέλους
τού τετάρτου ή τών άρ^ών τού τρίτου αιώνος π. Χ., σπανιώ-
τατον δέ έν Ελλάδι εύρημα.
'Εξαντληθέντος τού μέρους τούτου, μετέφερα τούς έργάτας
εις την άπό Ερέτριας εις Άλιβέριον έθνικήν οδόν, ήτις έ/αρά-
^θη μέν πρό της διανομής τών γαιών της Ερέτριας εις τούς
Ψαριανούς, έπειδή όμως άκόμη δεν κατεσκευάσθη, καλλιεργεί-
ται νΰν παρανόμως ύπό τών παρόδιων ιδιοκτητών, μεθ' ων είχον
και τινας δυσαρέστους φιλονεικίας άφορώσας τά όρια τής όδοΰ.
'Εξομαλυνθεισών ομως τών δυσχερειών ήρχισα σκάπτων και άνε-
κάλυψα περί τούς τριάκοντα τάφους, έν αϋτοϊς δέ αξιόλογα ευ-
ρήματα, μεταξύ τών όποιων την πρώτην θέσιν κατέχουσιν εξ
λευκαί λήκυθοι κάλλιστα διατηρούμεναι και δυνάμεναι διά τε