Struve, Burkhard Gotthelf [Hrsg.]: Acta litteraria ex manuscriptis eruta atque collecta (1.1703, Fasc. 1)

(ίο)
gustini epistolas 5 hic vero librum, qui Co-
mes appellatur, interpundionibus illustrauit.
Atque ab eo tempore distindiones in codices
introdudae, licet in diplomatibus serius ad-
hiberentur. vid. Mabiilonus ZA Z>c.yZ,«.7s.
/>./2. & Leo Allatius animadnersAn Ingbivam.
k. 47.
§. XVII. Tertia antiquitatis nota consi-
stit in orthographia, qua: in antiquissimis co-
dicibus talis plerumque est, vt diphtongus ae
& 03 non in vnum coalitis litteris,sed repa-
ratis seribatur. Qualis seriptura aritiquisfi-
miest commatisjlicct&simplex e diphtongi
loco saepius politum reperiamus: vbi vero
notula litterae e suerit subiunda nouitatis
erit argumentum. Littera i in vetustis mo-
numentis nusquam cum pundo praefixo adpa-
ret: y vero srequenter cum pundo in me-
dio, immo aliquando cum lingulis pundisin
vtroque apice deseriptis. Sic & littera: i a fi-
ne seculi XII, vsqueadseculum XV, accentus
fuit superpoiltus: eodem vero seculo XV,
pundum sUperponi coepit,licet ab initio se-
culi sine pundo seriberetur. A seculo IX.
iyilaba , Q vno dudu seripta non modo
solitarie, sed etiam intra ipsa vocabula re-
peti-