Dagoberti Regis tiSy
accessisie ad se virum quendam canicie ve-
nerandum, seque expergefadum admonu-
jsie, quatenus propere surgeret, & pro Da-
goberti, regis Francorum anima diuinam_»
clementiam exoraret, eo quod ipso dio
spiritum exhalasfet. Quod dum facere matu- ·
raret,adparuisie sibi haut procul in pelago
teterrimos spiritus vinftum regem Dago-
bertum in lembo per spatium maris agi-
tantes, atque ad Vulcania loca inssiftis in-
super verberibus trahentes,ipsumque Dago-
bertum beatos Dionysium & Mauriciuiru
martyres, & sandissimum Martinum con-
fessorem, ad sui liberationem continuis
vocibus flagitantem. Nec mora, intonu-
isse ccelum, sulmina'que per procellas dis-
iefta interque ea repente adparuiise praecel-
lentisiimos viros niveis comptos vestibus,
seque tremefactum ex iis qusiiiTe, quinam_>
eilent,illisque respondisse quosDagobertus
in adiutorium vocauerat, Dionysium scili-
cet&Mauritium acMartinum e(Ie,Vt eum_»
ereptum in smu Abrahce collocarent. Ita-
que hostes humani velociter insequentes,
animam quam verberibus minisq; vexabant,
ereptam ad iEthera secum leuasse carentes.
\ L 3 Beatus^