Universität Erlangen [Hrsg.]: Ad sacra pentecostalia religiose celebranda civium academicorum pietatem auctoritate senatus excitaturus (1796)

8

Late patentem hunc, omnium fere versionum biblicarum
defeftum, vt attenta mente consideient omnes, qui ve-
rum verbi diu. sensum animo percipere cupiunt, exempla
producam pauca dnplici versione exposita. Vernacula
autem hac in re mihi vtendum esse lingua censui eam ob
causiam, quod, quam incommoda, minus apta et manca
sit cuiusuis loci versio, hac ratione faciläus intelligi po-
teric.
Primum quidem ifta vocabulorum (lehovae et domini)
permutatione effeftum est, vt nomen dei naturam aeter-
nam exprimens, quod deus sibi ipsi constituit proprium et
quasi essentiale, versionibus obliteratum sit plurimis, in
illius autem locum nomen multis et düs et hominibus com-
mune, seu appellatirium (quäle eil domini) constitutum. Multi
erant, Mosis aetate dii, muiti Baalime) seu domini, a
gentibus orientem et meridiem versus tellurem incolenti-
bus, religiose culti. Cum itaque Moses ex eo, qui ipsi
prope montem Sinai apparuerat, quaesisset, quisnam esset,
et quäle ipsius nomen? duplicem adhibuit deus sui ipsius
compellandi formulam, alteräm naturae, alteram relationis
ad quosdam homines sibi caros. Naturae nomen erat
n’“;< "itPN rvriK {Eieh ascber eieb) sum, qui sum, id est exißens,
quod in vnicum vocabulum posthaec contrashim, expressit
Ieho-
e) Non solum in V. T. locis permultis haec signisicatio vocis
obtinet, sed etiam Paulus apostolus ad illam respexissTe videtur
a Cor. VIIs. 5.