DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22961#0014
14
longe remoti, quippe qui argumentorum pro animarum
immortalitate ex ipsa rerum natura et iege morali petito-
Tum nullam omnino habebant notitiam, sed unice pende-
bant a magistri promissionibus, dei nomine ipfis promul-
gatis ; quid cogitaturos fuisse credis, si , postquam grauis
officii sui partes fideliter et magno animo perfundti erant,
persecutionum pericula, fugae et famae et paupertatis mise-
rias pertulerant et dulcis ad Christum veniendi spes animas
afflauerant, si, inquam, spe sua frustrati, in alia mundi lo-
ca, non ad Christum, translati esient? Quantis eos dubita-
tionum perturbationibus expositum iri, credibile est P Vni-
uerstim profecto cogitationum suaruin systema fuistet diru-
tum; quid de lesu perlona, quid de dodlrinae veritate,
quid de promistionibus ipsius iudicandum sit, incerti red-
diti estent; ideoque nouus, in quo eonstituti erant, re-
rum ordo et status an perduraturus, an beneficiis diuinis,
in nouo domicilio a deo stbi collatis, ad -tempus tantum*
modo fruituri smt, haesißent dubii. Hacc maia omnia
praecauit deus, cuni apcstoios reciperet in Iestt societatem,
qui illis stepe et constanter promiserat, participes eosdetn
fore gloriae et seücitatis a Patre libi destinatae et para-
tae.
Ex hac Christi et apostolorum coniundlione nasce-
bantur alia etiam beneficia apostolis conferenda, inter quae
primum locum occupat pcrfecla et absoluta mentis persua-
sto, ipsis a deo per Christum omnes peccatorum poenas ita
este remistas, vt nulla in aeternum iisdem vnquam illatum
iri j
longe remoti, quippe qui argumentorum pro animarum
immortalitate ex ipsa rerum natura et iege morali petito-
Tum nullam omnino habebant notitiam, sed unice pende-
bant a magistri promissionibus, dei nomine ipfis promul-
gatis ; quid cogitaturos fuisse credis, si , postquam grauis
officii sui partes fideliter et magno animo perfundti erant,
persecutionum pericula, fugae et famae et paupertatis mise-
rias pertulerant et dulcis ad Christum veniendi spes animas
afflauerant, si, inquam, spe sua frustrati, in alia mundi lo-
ca, non ad Christum, translati esient? Quantis eos dubita-
tionum perturbationibus expositum iri, credibile est P Vni-
uerstim profecto cogitationum suaruin systema fuistet diru-
tum; quid de lesu perlona, quid de dodlrinae veritate,
quid de promistionibus ipsius iudicandum sit, incerti red-
diti estent; ideoque nouus, in quo eonstituti erant, re-
rum ordo et status an perduraturus, an beneficiis diuinis,
in nouo domicilio a deo stbi collatis, ad -tempus tantum*
modo fruituri smt, haesißent dubii. Hacc maia omnia
praecauit deus, cuni apcstoios reciperet in Iestt societatem,
qui illis stepe et constanter promiserat, participes eosdetn
fore gloriae et seücitatis a Patre libi destinatae et para-
tae.
Ex hac Christi et apostolorum coniundlione nasce-
bantur alia etiam beneficia apostolis conferenda, inter quae
primum locum occupat pcrfecla et absoluta mentis persua-
sto, ipsis a deo per Christum omnes peccatorum poenas ita
este remistas, vt nulla in aeternum iisdem vnquam illatum
iri j