Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

149

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.

150

6, δύο φυσικάς δπάς πλησίον αλλήλων κειμένας και εί; βά- άλλα τοΰτον μεν ας άφήσωμεν β?ί τους φιλίστορα;. τό δέ

θος άνεξερεύνητον διά τά έμπεσόντα χώματα χαίρουσας, ου έργον αυτό. περί ο ή ανασκαφή έγένετο. ρωμαϊκόν φαίνεται,

μακράν δέ τούτων μεταξύ ανατολής και μεσημβρίας και πλη- ίσως δέ και φραγκικόν έκ ρωμαϊκών και ελληνικών λείψανων

σίον τοΰ τοίχου άνεΰρεν εντός τοΰ ναοϋ και τρίτην όμοίαν άποτελεσθέν και δέν ί)ά ήτον αλυσιτελής εις την ίστορίαν καϊ

όπήν περιεξεσμένον έ'χουσαν το στόμιον και βάθος άδηλον. τοπογραφίαν τών Αθηνών ή τελεία ανασκαφή αύτοΰ.

αυτό δέ τδ φρέαρ δεν ευρέθη, ουδέ το της τριαί/ης σχήμα 5 προς το αυτό δέ τίλος χρήσιμον φαίνεται κα'ι τδ τυχαίως

έν τή πέτρα, τά μαρτυρία τοΰ Ποσειδώνος εις τήν άμφισοή- άνασκαφέν υπό τοΰ Γάλλου όδοποιοΰ κτίριον προς δυσμάς τδ

τησιν της χώρας, /ατά δέ τήν μεταξύ μεσημβρίας και δυ- βασιλικού κήπου και πρός όεξιάν τής όδοΰ τής άγούσης εις

σεως γωνίαν τοΰ ναοΰ άνεκάλυψεν ίχνη χρωμάτων, πιστεύει τό φραγκικόν κοιμητήριον και τόν Ίλισσόν άπ' Αθηνών παοά

δέ οτι πάντες οί τοίχοι τοΰ ΈρεχεΘείοϋ ήσαν Ισωθεν έζωγρα- τόν είρημένον κήπον έξωθεν, τοΰτο, ώς έκ τοΰ τρόπου τής

φημένοι, τεκμήρια παρέχων την τραχειαν αυτών επιφανειαν, οίκοδομίας μέ αμμον και άσβέστην και λίθους ακανόνιστους

και πιθανά λέγει εμοι γε, 8ς και τους εσωτερικούς τοίχους της Χατά χον σημερινόν τρόπον, δέν μοι φαίνεται παλαιότερον του

πινακοθήκης καλούμενης έν αριστερά; τω εϊσερχομένφ εις τά ις' αιώνος μ. Χ. περίεργον δέ ουδέν έτερον παρέχει ή άτε-

προπΰλαια όμοιους είδα, και τόν ΙΙαυσανίαν συμμαρτυροΰντα λής, ώς φαίνεται, μείνασα οικοδομή αΰ;η ή έδαφος έν τφ

αύτω εύρον εν τιρ μνημονευθέντι τόπω' « γραφαί οε επι των μ^σω ψηφιδωτδν δμοιον μέν τω έν τω βασιλιχω κήπφ

τοίχων τοΰ γένους είσί τοΰ Βουταόών ». τήν ελαιαν δε τής γνωστοί, κατώτερον δέ κατά τήν έργασίαν και τό άπλού-

Άβηνά; υποθέτει έ'ξω τοΰ ναοΰ πεφυτευμένην πρός δυσμάς στερον σχέόιον. έστρώθη δέ και άσόφως επί αδρανών χω-

τής βόρειας προστα'σεως τής πρός τοϋ θυρώματος. έ'ξω δέ τοΰ μάτων, ώστε πολλαχού έκοιλώθη και έβλά.θη· τό πλείστον

Ερεχθείου άνεκάλυψε κατά τάς μαρμαρίνας βαθμίδας τοΰ ομως χαλώς διεσώθη μετά και των άποτερματηρίων ζω-

κρηπιδώματος τάς προς βορέαν ά'νεμον ίχνη ύποκεκρυμμένΒ ποτέ νών του. έ'χει δέ μήκος μέν μέτρα γαλλ. 25,60, πλάτος δέ

υδραγωγείου, δεχομένου τα απο τής στέγης κατερχόμενα νη- 12.80. οτι δέ τό μουσαϊκόν καλουμενον τοΰτο ψηφοθέτημα

ρά. κατά δέ τήν δυτυκήν τοΰ ναοΰ πλευράν ευτύχησε νά άνευ- δέν ί'.-ε άρχαιότερον τοΰ περιβάλλοντος αυτό τειχίου, ώς τις

ρ^, καθαρίσας τό κρηπίδωμα, και λείψανα βέβαια τοΰ περιέργΒ ευκόλως ήόύνατο νά ύποθέση έκ τής κανονικότητος τοΰ σχε-

τουτου οχετού. δίου των κισσοφΰλλων και τών τοιούτων, δτ,λοΐ τό ύποφαι-

3. προ τών προπυλαίων έντος τής υπό τών Γάλλων άνακα- νόμενον τών τοίχων τών τειχίων μύστρισμα, τό πλν,ροϋν τους
λυφθείιης πύλης πιστεύει οτι ευρηκε τά ί'/νη τής αρχαίας κλί- άρμοϋς τών λίθων τής οίκοδομίας. δέν άνεσκάφη δέ πέριξ
μαχος επί τοΰ βράχου έν δεξιά τοΰ άναβαίνοντος· έ'νθεν δέ και ολον τοΰτο τό κτίριον.

ένθεν τής είρημένη; πύλης διακρίνει τά αρχαία Κιμώνεια (}. άνατολικώτερα δ' δλίγον τούτου ύπεφάνησαν και έτερα κτί-

τείχη τών έπί Ούαλεριανοΰ προσθηκών τό δέ μάλιστα πάν- οματα, ρωμαϊκών χρόνων ταΰτα, ώς νομίζω, και μεμονωμέ-

των σπουοαιοτατον πιστεύει οτι εύρε και τό έπάρατον Πε- νον τετραγωνικόν τι κτίσμα έκ μεγάλων λίθων βωμψ παρό-

λασγικόν, τό 6πό τήν άκρόπολιν 8ν κατά τόν θουκυδίδην (έν μοιον. επειδή δέ ένταΰθα εφερεν ημάς ό λόγος, λέγομεν δτι

Β', ιζ\ I). θέτει δέ αυτό υπό τό βόρειον τείχος από τοΰ άντρο τοιαύτα ψηφοθετημένα εδάφη, τά μέν καλλίτερα τά δέ χειρό-

τοΰ ΙΙανός, ο έκαθάρισε, μέχρι τοΰ υπό τήν άνατολικήν γωνίαν τερα, άνεκαλύφθησαν πολλαχοΰ έν Αθήναις υπό τών οίκοδο-

τοϋ τείχους σπηλαίου, κατωτέρω τοΰ όποιου κείται ή έκκλησια μούντων οικίας, μάλιστα δέ κατά τήν καλουμένην Πλάκαν-

τοΰ Άγιου Γεωργίου, σημεία νομίμων τάς καθ' ολον τοΰτον άλλά τά μεν οίκονομήθησάν πως έν τοις υπογείοις τών οικιών

τόν τόπον άπαντωμένας επί τών βράχων μικράς χειροποίητους τά δέ και έχώθησαν ή κατεστράφησαν διά τάς άνάγκας τής

κοιλότητας τάς δι' αναθηματικά αγαλμάτια ώρισμένας. τοΰτο οικοδομής, εν τούτων άθλιας έργασίας ευρέθη και πρός βορ-

δέ τό ΙΙελασγικόν αναζητών αύτοΰ άνεκάλυψε μετά τοΰ χυρί» ράν τοΰ 'Ολυμπίου μετά και άλλων τειχίων, δηλούντων οτι

Δουκκερμάννου τήν έν πίναχι ΙΙΊ', I άπεικονίσθεϊσαν έπιγρα- καλή τις φραγκική ή τουρκική οικοδομή ήν ποτε αύτοΰ. πάντα

φήν, εί μή διά τό Πελασγικόν, διά γοΰν τήν τοπογραφίαν Ά- δέ ταΰτα κατέστρεψεν ό όδοποιός χάριν τής ίσοπεόώσεως,

Οηνών λίαν σπουδαίαν. δρα σελ. 146 αρ. 122. ουδέ τόν αυτοφυή αύτοΰ καλώς άνυψούμενον βράχον άφήσας

4. ό δ' ευτυχής Στράκκος, δν ό Διόνυσος άειθαλεΐ στεφάνιο εις τέρψιν τών ί)εωμένων και ποικιλίαν γραφικήν άλλά πάντα
δόξης έστεφάνωσεν έν τω ίΐεάτρφ, άνασκάψας περί τήν έν με τήν άξίνην άποξυρήσα;, έκτισε και παρά τήν όεξιάν δχθην
Λίμναις κατά μέσην τήν κοιλάδα γνωστήν μεμονωμένην κ ο- τοΰ Ίλισσοΰ τειχίον ύψηλόν μέχρι τοΰ σταδίου σχεδόν πα-
λ ώ ν α ν ένεΰρε τήν βάσιν αυτής έπί κρηπιδώματος καλοΰ ρεκτεινας αύτό. τήν δέ ύπάρχουσαν έν τω μεταξύ άρχαίαν όε-
έκ πλίνθων πειραϊκών, και πρός μεσημορίαν αυτής ου μα- ξΐάν χειροποίητον δχθην έκ μεγάλων πλίνθων ήρέμα πρός
χράν βάσι» ετέρου όμοιου στρογγυλού κίονος και έδαφος λί- ™ ρεύμα τοΰ ποταμού κοιλαινομένην, δπως παρά τόν άπέ-
Οόστρωτον πλησίον αυτών πρός δυσμάς έκ τετραγωνικών μι- ναντι Άρδηττόν, δπου οί Αθηναίοι δημοσία τόν ήλιαστικόν
κρών και λεπτών μαρμάρινων πλακών δέν παρηκολούθησε δέ ορκον ώμνυον μέχρις Αριστοτέλους (ώς άλλαχοΰ δειχθήσεται),
τδ έργον, έπί τοΰ εϊρημένου κίονος, 0.50 άνω τής βάσεως τρί- μάλλον έλισσόμενον εις τήν Καλλιρρόην ρέη τό νηρ'ν και
ψας εγώ τα χωμ'/τα μήπως ύποκρΰπτωσιν έπιγραφήν τινα, ούχ δπου νΰν, έπλάκωσε πλέον ό Γάλλος ούτος μέ μεγά-
εΰρον σαφώς εγγεγραμμένα τά έξης μό\ον ΙΤΤΑΚ, Φράγκου λους και μικρούς λίθους, όδόν επάνω κατασκεύασα:, και μό-
ςνομα δηλούντα πιθανώς εκ τών τοΰ μέσοϋ τυχόν αιώνος, λις μία πέτρα υποφαίνεται κάτω ώς σημεϊον τής ίΐέσεως