Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

283 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ, 284

πολύ δυτικώτβρα πληαίον της νέας πειραϊκή,- δδοΰ τδν Δβχεμ. ύπδ τδ γεϊσον τοΰ τυμπα'νορ χαλοΐς γρα'μμασιν έγγεγραμμένον,

δριον τοδ 1861 μετά πολλών καί άλλων νεκρικών μνημείων οΓα τά έν πίνα/.ι ΙΖ' άπειχονισμενα, πλήν δτι δ πεπιεσμένος

παντοίων, δ νΰν δέ εδρεθείς σηκδς έδειξεν έπίγοαμμα καλδν κύκλος τοΰ Φ ένταΰθα ϊ'νε πλήρης, λέγει δέ τδ έπίγοαμμα τάδε·
ΟβΕΙΣΜΟΧΘΟΣΕΠΑΙΝΟΝΕΠΑΝΔΡΔΑΣΙΤΟΐΣΑΓΑΘΟΙΣίΝ ΗΣΣΪΤΓΧΩιΝΈΘΑΝΕΣΔΪΟΝΓΣΙΕΚΑΙΤΟΝΑΝΑΝΚΗΣ
ΖΗΪΕΙΝΗΤΡΗΧΑΙΔΕΑΦΘΟΝΟΣΕΪΛΟΓΙΑ ΚΟΙΝΟΝΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣΠΑΣΙΝΕΧΕΙΣΘΑΝΑΤΟΝ
ήτοι· οδθβΐς μόχθος επαινον έπ' άνδρα'σι τοις άγαθοΤσιν ης αί> τυχών έθανες Διονύσιε κα'ι τον άνα'νχης

ζητβΐν ηδρηται δ' άφθονος ευλογία. χοινδν Περσεφόνης πάσιν έχεις θάνατον,

έν οΓς ή μεν μή ίχθλΓψις τοΰ Ε έν στίχιρ δευτέρφ ουδέν νε- χαΐ ό'δδέν έπ'ι της πλακός.^ άναστραφΐίσης δε και της πλακός,

ώτερον παρέχει, περιεργοτέρα δέίνε ή ϋέσις'τοΰΟ αντί τοΰ ΟΓέν ευρέθησαν υποκάτω λιανολίθαρα, ες ών ινε κτισμένον καί δλον

τη πρώτη λέξει τοΰ επιγράμματος κατά τά φερόμενα περί της το τειχών, καί άφοΰ εις βάθος ένδς μέτρου άνασκαλευθέντα ού-

χρήσεως τοΰ Ο αντί τοΰ ΟΓ καί τοΰ οόθεις χαι μηθεις. έν δέν άλλο περίεργον έδειξαν, έτοποθετήθη πάλιν δ τάφος δπως

τούτοι; κατωτέρω Οά ΐδωμεν τήν χρήσιν τοΰ Ο αντί του 01 ην και προτού.

έν έτει 394 π. Χ., έάν δέ δ ένταΰθα μνημονευόμενος ηνε , , , «.·.«-■"■ ·■. , '

> ( ν < - - ' ϊ' ' - „. ανατολικωτερον οε κατά τν,ν του τεινου φοοαν γενοαενης

τυνδν ο Ιινωπευς, ποιητής της αεσης κωμωδίας, ακαασας , _ Τ . „ ' , ^'Λ·"" υ-τ·* ι; ι ·ρ

'■· ι μ '» « ν' τ. ί' δ τι " ... νεας οοκί'ίης υπε'ίανη ετεοον ανανλυιρον. αετατοπισαενον απο

πεοι την ρ όλομπιαοα, ως λέγεται, ου το ραθρον ευρομεν „, », ^. ' >*Τ_»ν«ΐΛ«γ«», ^

ι _~ ϊ γ 1 λ - ' , ^ Ι-ο ι οβί οίο /,, της αρχικής του Οεσ^ω,, καλής τεννης και εξεργασίας εκ πεν-
εν τω οιονυσιακω ίΐεατοω (σελ. Ιοο και 224 απ. Ζ12, πιν. (· 1 , , „„ ■ ΐ '- ' , γ',„ , <■

, η, ',->, ~, 5 . ' ' \ , ,. , ■ „ ρ ,' τελικού ααρααοου, και φανερωτερον γενοαενον εοείςεν ίππεα
Λ ο, 2.) Οεν φαίνεται μοι μεγα το κω'.υμα να χαταοιοασωμεν

τήν χρήσιν τοΰ Ο και ώς ΟΥ δεκαπέντε έτη ύστερώτερα,

ώσπεο πάλιν καινά άναβιοάσωαεν τήν τοΰ ούΟεΊζ χα\ ατιθείζ

γι. ' * . , · ' ■· \ ω < Ί σ^ιουί ποοας του ίππου κεχ'.ιαενυν &κι «.ο» μ.&|άι\ι;» νου ςμυτ-

ει,· αρχαιότερους η χατα Αριστοτέλη χαι σεοφραστον νρονβς, , · , ,ϊ , , , ν , ' V ' * \

, -"!,·, · Γ , α Λ. , '-, . 71 , ΡνΓ - γυλης ασπιοος ζαι προς τά ανω ατενίζοντα το πρόσωπον έ-

αφοι» ηοη παρα τω Οουκυοιοη και ΰενοφωντί και Εδοιπιδ·» »« Γ , ^. . , , „ ο & -

·· ί ' ν · . ■ « - ' ι ν " νΟοον. αλλ οποση υπηοςεν η ναρα μου, οταν καϋαρισαεντος

ευρέθησαν εν τισιν αντιγραφοις αϊ τοιαυται μορφαΐ και ισως /- ν \; ^ ι "ψ* 'ΐ /-^γ > . τ

οόνί άπλώς ές «ποοσεςίας· τών άντιγραφίωί παντοΰ, ώς Λό- ^υ όπισθεν του ανάγλυφου ανεστραμμενως κειμένου μαρμαρυ

βε/κος έγοαψεν εις Φρύνιχον σελ. 182. αλλά τά τοιαύτα «ι- αντέγραψα την υποκατω υπ αρΛμον .343 κείμενην επιγραφην,

λολογώ,τερα οντα 3ς άναβάλωμεν εις άλλον τόπον καί κα.ρύν. μ"ϊ«λα«β καλα^ γράμματα εχουσαν οια τα έν πινάκι 36. υ,

ό δέ σηκός τοΰ Διονυσίου, όστισοήποτε καί άν ήν ούτος ^αισθάνονται οι γνωρίζοντες την ελληνικην στοριαν και κα-

τών πολλών γνωστών, ανοιχθείς ε>προσθεν έδειξε γραφάς τανοοΰσιν _ οι αναγνωσται του Ιαυσανιου καί εςετασται^ της

έπί της μέση; πλευράς, άλλα αόλις πρόσωπον τι άνθοώπου '«"»7Ρ«?«« Αθηνών, ηδη προ δυο έτων έτρεφα την ιοεαν,

τεθολωμένον διεκρίθη. σα^έστεοα δέ ήσαν καί ένταΰθα τά η^κ των αυτόθι τοτε χαρ^ν της οοοποιιας γενομένων ανα»β-

κατά τον ουρανδν χοσμήματα, ών μέρος έστεοέωσεν ό κύριος »<"ν, συνέλαβα, χα πολλοίς ειπα, νυν δέ εχομεν και αποοείςιν

ΖΠΙογ έπαλείύας Βιρνίχιον. έπί τής άνω δέ άκοας τής αέ- ^ τΎ'ς ™Ρ™°Ψ έπιγραφης συσχετισμένης μετανοιών του

ση; έσωτεοικής έπι^ανείας οίον έπί ταινίας έζωγρα^ήθησαν Παυσανιου χωρίων, οτι ενταύθα έν «{, Λψαμεαω εσμεν. νυν

γράμματα, ά δέν έπρόφθασα νά σπουδάσω ίκανώς. δπως μετά δ^υχολυνεται η ερμηνεία του περιηγητου οιαφωτι,εται οε και η

τίνος πιθανότητος εί'πω τί έλεγαν, διότι έκλείσθη ύπδ τοΰ των Αθηνών τοπογραφία ης παρα την Οεσιν της Ακροπόλεως

χορίου δ σηκδς πάλιν μέ σανίδας καί χώματα πριν δλος άνα- ™ν 0υ0 •««Ρ·»» .του <«βμ«««». Ιλισσου, του σταοιου,

σκαΐίή καί μέχοι τής σήμερον κείται ^ουτ,υ κεκλεισμένος, ώσ- και "ΜΡΤ*» τινων ,0ϋ* &ιοα τι ί^3"/!51 του5ε Τ'ν α-?αλίί

τε τά κάτω αυτοΰ μένουν άδηλα, τδ αήκο; τοΰ γεισώματος «** ^ΨΨ^Ρί^* «« Τ^στδν, και το φανερωτατον

τοΰ τυαπά^ου 4,86, τδ δέ τοΰ ύπ' αύτδ,οίον έπιστυλίου, τοΰ φ--- Ρ^ΐβίν, » θησειον^ν αμφιβολία κείται, τωρα νοουσιν οι σο-

ροντος τδ έπίγοαμαα 1,51, τδ δέ πλάτος αδτοΰ τοΰ σηκοΰ «'η λόγον οι ^ον εις τοσούτον μήκος ^εξετεινα την^ιστο-

ανω 1,48 τδ δε έξωτεριχδν πάχος τοΰ σηκοΰ 0,70. δλον δέ αύ- Ριαν ττ'; «νασχαφης καί οι ον οιακοπτω αυτόν έν

τοΰ τδ σχήαα προσομοιάζει μέ τδ τοΰ Άο,στοναύτου έν πινάκι ™'υ"α πολλ,χ & ν £1πεΐν· *?'λ&ι ^γνωριααμβν την θε-

Η'. μεταξύ δέ τών σηχών τοΰ Διονυσίου καί τοΰ Αγάθωνος σιν του ««Ρ*^»* δ>ϊ ιστορίας του κοριν-

έμεινεν ώ; πέντε μέτρων τόττο; ίσχαφος. 6ιακο3 ««λοομένοο πολέμου τήν νέαν, ώς νομίζω, ειοησιν οτι

' άλλ' ας άναχωρήσωμεν πάλιν εις την άλλην άνασκαφτν τήν Φ** τών Αθηναίων ^ ιππέων διεκρίθησαν έν τψ πολέμψ. άλλα

τοΰ 'Τψηλάντβυ Ιό Ρήματα άνατολιχως. αυτού έδιπλασ'ιάσθ'η άλλοτί· τί) ΰψος τοΰ άναγλύφου, δ εϊς δύο τεμάχια ευρέθη τε-

ή προθυμία άποδυθέντο; εις τήν άνασχαφήν χ«ι τοΰ έτέρου δραυσμενον, 1,8Γ, το πλάτος κατά τήν μέσην 1,45, τδ π«χος

συνιδιοκτήτου Δημητρίου Βάδαλη· εύοέθη'δέ μετά τον κατ»- τ?''" πλβ,κ^4 έφ'γ, γεγλυπται 0,14. τδ μήκος τοΰ ΰπδ τον Γπ-

στραμμένον μιχ'ρδν σηχδν ένδοτερ'α. πρδ; μεσημδρίαν έπί τοΰ πον «*">.ώτου 1,20. ιστατο δέ έπί του^λίθου της /πιγρα-

τειχίου άπδ βορρά πρδ; νότον Χβίμβνος .τάφος μαρμα'ρου λβΟ- Φ&Ην** "ψος, 0..58.), πλάτος Ι,όί, πάχος 0,6θ, η οε τα

κου" πεντελησίου, έχων τδ περιθρίγκωαα μέ χ'ρώάατα αόνον ΊΡ^*™ φ^Ρ^σα επιφάνεια ινε μηνοειδής, έχουσα έν τφ

πεποικιλμένον. δμοιαν τφ έν πινάκι ϊί', β', Α. ήν' δέ μόνόλι- μ"'" (,:*ί' *οΛίτητα· δι' <*Ρ7.™ψ βλαοην του λίθου άραιω-

θος έπί μονόλιθου πλακδ'ς. έρειδόμενος. καί άναστοααείί ρΛ- *Ίίαν τ^ ΪΡ^'μμ*"* έν ς. 1
Ρ

ίος έπί μονόλιθου πλακδς. έρειδόμενος. καί άναστραοείς εύ- τα ΥΡαΙ»ίιΛϊα °ν ς· 1 και

3έθη μόνον κοιλότητα μικράν έχων ό άνω λίθο; τοΰ μνημείου Έν Αθήναις τη 1 Ιουνίου 1863. ΑΟαν. Σ.Τουσόπουλος.

343.

Δ ΕΞ I Λ ΕΠ ί Λ Υ ΙΑ Ν ΙΟ ΟΟΡΙΚΙΟ£
Ε Γ ΕΝΕΤΟΕΓ ΙΤ ΕΙΣΑΝΔ Ρ Ο ΑΡΧΟ ΝΤΟ £
Α Γ Ε ΘΑ ΝΕΕΓΈΥΒΟ ΑΙ Δ Ο
ΕΓΚΟΡΙΝΘΛΙΤΠΝΓΕ ΝΤΕΙΠΠΕΠΝ