Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1862(1863))

315 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΕ. 316

Φρανκφούρτψ 1859 ϋβΙ>βΓ άΐβ ΜοΐοΓηβη &Θ8θ1ιθ688β <ίβΓ θρηνούσαν, ών ή μεν εχει μέχρι τοϋ τραχήλου κεκομμέναί

Αΐιβη, εν η άρχαιολογικόν μέν μηδέν ί)ά ευρης, είμή τέσσερα τάς λυτάς τρί/ας, ή δέ κόπτεται έξελκύ υσα αύτάς από της

σχήματα μολυβδίδων και τούτων άνεπιγράφων, τή; υψηλή; δέ κεφαλής και άλλα όμοια και εί; θρήνον -ρέποντα ποιοΰσιν.

μηχανικής καί μαθηματικής θεωρίας σοφάς ουκ ολίγας περί αλλά περί άγγείων, ών πλεΐςα και περιεργότατα είδα και ένταϋθα

τε τής μορφής αυτών καί τής ορμής και τών τοιούτων, ά μό- ευρεθέντα καΐ έκ των νήσων και έκ Κορίνθου, ό τόπος δέν

νοις τοις άκροι; μαθηματικοΐς καταληπτά. συγχωρεί να γράψώμεν πλέον διότι υπερεπληρώθη τδ τεΰχος

άθ 398 τούτο, δ σχεδδν ολον ύπεράριθμον αποβαίνει, έάν υπολογι-

( (ν ΜΒ' 8) σθώσιν και τά έν τω κειμένφ ξυλογραφήματα ώ; πίνακες.

χι ' \ ? ώς έν έπιλόγψ δέ έκφράζω "τάς ευχαριστήσεις μου εις τους

13 α α ι λ ε ω ς. συνυπελαφρυναντάς με έν τω εργψ κυρίους, ΓΙιττάκην, Κου-

άρ. 399 . μανούδην, Περβάνογλου, Σεμιτέλον και Καστόρχην, καΐ

(πίν.. ΜΒ', 9) · παρακαλώ πάντα;, άν μέλλη νά εξακολούθηση ή παρούσα έ-

Φ Ο ι ω V ( δ Ο φημερϊς νά άναθέσωσιν εΐ; άλλον την τιμήν τή; διευθύνσεως.

Ζτοι Φαιωνίδου (κτήμα δήπου καί Βολή). χί> ^γον Ιχει βεβαίω; πολλά; ελλείψεις καί καθόλου έξεταζό-

άο 400 μενον και έπι μέρους, μάλιστα οσον ανήκει ει; εμε· αλλ ας

ί ' ΜΚ' αη"^?τ^ νά δηλώσω τοϊ;'Έλλησι καί δύο αΰτοΰ άρε.

(πιν. ΜΒ , ΙΌ) χάς. ή μία τούτων (ή τοϊ; έν Εύρώ-η σοφοί; δέν έ'αεινε κε.

Α ί γ ί α I. Έπαΐ.) κρυμμένη) ίνετά ακριβή τών έπιγραφών κείμενα, ών 'τά πλεΐ-

άρ. 401 στα, ώς και πάντα σχεδόν τά έν ιφπβρόντι τευχει άπειχόνιαεν

(πίν. ΜΒ' 11) προθύμως ό φίλος Γ. Παπαδάχης* ή ο ετέρα, δτι, καίπερ ά-

ν α' , ' ' φορμών δοθεισών, έτήρησα το σύγγραμμα καθαρόν ύβρεων,

. , ν ·, ν ^ ' *' „, ν ϊ > ■ πράγμα πρωτοφανές έν Ελλάδι, ώ; νομίζω, καί ού όάόιον' παο'

8 κυριον όνομα φαίνεται αγνωστον αν οεν ινε έπιτετμημενον. ^ ^ φ πλζονάζ^αν κακοήί,3ιαν.

του έργου παρέχω ένταΰθα μίαν ακόμα

(πίν. ΜΒ , 12) πρωτοφανή έπιγραφήν, εύρεθ.εϊσαν έ^/άτω; έν Αθήναι; και ά-

Β α σ I λ έ ω ς. · γορασθεϊσαν ύπ' έμοΰ. κείται δέ έπ'ι βάθρου τριγωνικού (ή μαλ-

< * ί / ; ~η \ ι λον εξαγώνου) έκ πεντελική; πέτοα;. τό υώος αύτοΰ 0 08 το

καί το ημετεοον μουσειον ένταυθα τό εν τω πανεπιστη- - /.,', ,, 1 »,.,.· ϊ' Μ·υ'·^ «,νο, το

ν , 5Ϊ/ - ι > » ι- γ Λ. ι , πλατό; υ,ΐο, το πάχος ΙΜΙ.ανω οε οιασώζοντα1 ι'/ντ, σττόλη;

μιω εχει ουκ ολίγας μολιοΰιοας, εν αις και αι εςης ενεπιγρα- , κ > ^^,^^. ι/ νι, «,^Λην,

Λ μ'- »ι ' ~ ' - 5 ι ' · γ > έρμου οργανικως συνεχόμενη;. ·

φοι· I) ΔβϋΑΙ. το σχήμα αυτή; ημικυκυκλικον, οιον ουκ 11 γ1 λ. ι ι

εχει ό Σέμπερος, τό μήκο; 0,05, ή περιφέρεια 0,065* τών αρ. 403

άλλων δ' αί μορφαι καί τά μεγέθη κοινά.· 2) ΑΜΥΝΤΑ καί ' ·___

ΙπΙ τής έτέρας έπιφανεία; λόγχη. 3) ΔΓΟΝΓΣΙΟΣ. 4) Α, · ^"ί*^^

μονόγραμμα και έπι τού αντιθέτου μέρους κεραυνός ώ; σύμ- , <- ■*- -__\ αϊοοΰ

βολον. 5) ΚΛΕΟΝΙΚΟΓ. 6) και., παρ' έμοί δέ κείται 1ν μετ' | β \ £γ 0 γ' Π ΐ^ν {)ε.

έπιγοαφή; ΠοθοΝΙΚΟΓ, ώ; άναγινώσκω* διότι τά ποώτα γράμ- | _ Μ Ο ^ Π /

ματα 'δέν διεσώθησαν καλώ;· ίσως δέ κα'ι ΚΑΕΟΝΙΚΟΓ λέ- ' ' 'ν ' ?ν i

γουσιν, άφοΰ καί τό σχήμα καί τό μέγεθο; καί ό χαρακτήρ [\|

τών γραμμάτων δ'μοιό; έστι τιΰ 6π' άρ. 5. επειδή δέ περί " -

σφενδονών ενταύθα ό λόγος άςίαν γραφής κρίνω την εξής. ει- Έν Αθήναις τη 25 Σεπτ. 1803.

δησιν δτι οί χωρικοί τών^Ναξίων καί' ίδίως^οί ποιμένες έτι Ά 0 α ν ά σ ι ο ς 'Σ. 'Ρ ο υ σ ό π ο υ λ'ο ς.

καί νΰν μεταχειρίζονται τήν σφενδόνην ώ; δπλον καί κατα-______

βάλλουσι δι' αυτή; λαγού; καί αΐγάγρου;, ώς λέγεται* ένφ ^^=^ ^= —--1

άλλαχού τής Ελλάδος μόνον ώς παιγνίδιον τών παίδων ίνε ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΑ.

γνωστή ή σφενδόνη. σιλ. 223 άρ. 214 στ. 3 γράφε Εΰτυχι'δου

έ) ένθεν καί ένθεν τοϋ υπ άρ. 1 αετώματος έν πινάκι ΜΒ' » "8 „ „ „ 188 , Ί> ο φ,α α ς

κείνται κατα το φυσικον μέγεθος δυο κοσμήματα πήλινα, ο- " 253 " 221 „ 14 „ Κο<ρτ:ά6 ο

πόΐα συνήθως ευρίσκονται έν τοις τάφοι; τής Αττική; καί ^ » * » " η' »" '22 „ Λίνδο

Βοιωτίας, τό προς δεξιάν, ήτοι δ αστερίσκος, ευρέθη έν Ά- , 276 „ ■ 335 — — „ Φοινίπολις

Οήναις εντός τάφου καί εχει τήν άνω έπιφάνειαν κεχρυσω- *> " *^ » ΑΚλθυκΑΕ 1012

μένην, υπό τό χρύσωμα δέ κείται στρώμα λευκόν γύψινον. " 282 " 9 " ο'ί ίημοϊ

τοιούτον δέ λεύκωμα μόνον διασώζεται καί έπί τοϋ.προς άρι- * „ „ Π „ οίκ ή'μιατο

στεράν αρχιτεκτονικού κοσμήματος, τό πάχος αυτών 0,002 „ „ π 19 έστρα μ μ ένη

περίπου* ενίοτε ευρίσκονται χαί μέ άναγλύ-ΰους μορφάς τά « 284 " ^ λΪγ^

τοιαύτα πήλινα σωμάτια, ανθρώπων και ζωων, ^οιον χορευ- » ^6 οτ(χφ 7 ϊίίτωοεν γρ(ίγε ·, στέρων

τριών, γρυπών κ. τ. τ. και ί'σως έχρησίμευαν προ; διακόσμη- ^ 287 „"' 3 ά'νωθεν „ τοϊς'

σιν τών τάφων έσιοτερικώ;, κολλώμενα εΐ; τά; πλευράς αύ- „ „ „ 28 „ „ μετέθεαίν

τάόν ή έπί τών ένο,ύτοϊ; ξύλινων νεκροθηχών δτι δέ έντός τής » 288 " 23 " " έϊ οΜ ω ν

λιθίνης σορδ καί^έν ξύλινη νεκροθήκη ένετίθετο ό νεκρό; εχομεν » ^ I "δ κάτωθεν " ίξ^ριιΤνηβεΙί
αποδείξεις έκ τών εν αγία Ίριάδι ανασκαφών, ξύλα σεσηπότα " 295 „ 14 „ διάγραψον τό Ιτερον ό

εύρόντες έντός τών σαρκοφάγων καί έκ τής ανασκαφής τάφου „ 298 „ 15 ίνωθεν „ τό περιττόν ν
όπισθεν τοΰ Μουσείου έσχά-τω;, οπου καί τεθραυσμένα αγγεία » 299 „ 20 „ γράφε σ ο ρου
εύρέθησαν_ άριστης έργασία; Εν. τούτων παρέχει νεκράν γο- ^ 3οι «τ. 15 κ/τωΟεν "γρ. έ,νάτ ω ς° (ε'τΓτινα άντΓτυπα.)

ναιχα καλώς οιμπυκι και τψ λοιπω κοσμιι) κεκοσμηυ.ενην, ανα- ^ν χέλει τοΰ έξωφΰλλου τοΰ παρόντος τεύχου; γρ. 28 άντί 18 καί

σκελα έπί τοϋ φερέτρου κειμένην, χαί περί αυτήν γυναίκας έν μέβφ 1862 άντί 1863. ΡΟΪΣυΐΙΟΓΛΟΣ.