DOI Artikel:
Dragatsēs, Iakōvos Ch.: Peiraïkai archaiotētes
DOI Artikel:Arbanitopulos, Apostolos S.: Megarikoi skyphoi Phthiōtidōn Thēbōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0051
81
Μεγαρικοι σκνφοι Φϋτωτίδων Θηβών υπό Ά. Σ. Αρβανιτοπονλλου.
82
Β'). Τιμητική επιγραφή.
Η επιτύμβιος αύτη στήλη μετακομισθεϊσα με- « Τ Η Ρ I Κ Α I Σ]ωτ·?ίρι καΐ
τ'άλλων ασημότερων τεμαχίων και συντριμμά- ΚΤ^'ζ/ΤΗ /.τ[ίσ]τ·/ι
των, έν τω αύτώ χώρω άνευρεθέντων, κατετέθη ίν ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙ Αύτοκρατορι
τη αύλη της αρχαιολογική: συλλογής Πειραιώς. ΚΑΙΣΑΡΙ Καισαρι
5 ΑΔΡ Ι,| Ν Ν I Ά(>>[>]νωι
ΟΛ Υ §ΐ$//§ |λ| Όλυ[α*ί]ω·..
Πρβ. ΙΟ III 493, 496 έξ. (και Αάάθηά.) και το
Κατά την διασταύρωσιν τής λεωφόρου Σωκρά- έν Αθήναις εύρεθέν κα'ι 6πό Γ. Δ. Ζηκίδου δημο-
τους και Χ. Τρικούπη έν άναφανέντι παλαίω οίκο- σιευθέν έν τη έφημερίδι «Εστία» τής 11η? μα'ίου
δομήματι άνευρέθη μικρά βάσις λίθου Πειραϊκού· 1910 (νυν έν τω Έπιγραφικώ μουσείω άρ. 502).
έλλιπής, εις τρία τεμάχια- σωζόμενον ύψος 0'30, Έν Πέιραιεϊ", τί) 14η ααίου 1910.
πλ. 0'37. Νΰν απόκειται έν τή αυλή του μουσείου
Πειραιώς. Ιάκωβος Χ. Δραγάταης.
ΜΕΓΑΡΙΚΟΙ ΣΚΥΦΟΙ ΦΘΙΩΤΙΔΩΝ ΘΗΒΩΝ
(Πίναξ 2!
γπο
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Σ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΤΛΛΟΓ
Έν ταΐς ύφ' ημών γενομέναις τω 1907 δοκιμα-
στικαϊς άνασκαφαϊς τής κάτω πόλεως τών ΦΟιω-
τίδων Θηβών ευρέθησαν πολυάριθμα τμήματα
πηλίνων σκύφων, ών ίκανά φέρουσιν ανάγλυφους
παραστάσεις και έπιγραφάς' περί πάντων τούτων,
μιμούμενων δΓώραίων άπαστραπτουσών γανώσεων
άργυρα, χρυσά και έξ ομοίων μετάλλων αγγεία,
έγράψαμεν ήδη έν γενικαϊς γραμμαΐς τά δέοντα
άλλαχοΟ .
Νυν δημοσιεύομεν έξ αυτών τά σημαντικώτατα
και κάλλιον σωζόμενα, ών τά πλείστα φέρουσι πα-
ραστάσεις μη άπαντώσας έπι άλλων ήδη γνωστών
όμοιων αγγείων άντιγραφήν αυτών έποίησεν Ό υίος
τοΟ κ. Ζιλλιερών.
1 Πρακτικά 1907 σελ. 162-163. Περ'ι του οτι μιμήσεις μεταλλι-
κών αγγείων είναι τά τοιαύτα πήλινα βλ. \να(ζϊη@β?; ΑΙΙίβη.
Μϊίί. 1901 σελ. 58 χέ., Οοηζβ, Κΐβίηίαηάβ 3115 ΡβΓ§αιτιοη
σελ. 18 χ=. Πρβ. Βαφεί- ΟοΙΙίρηοη, 06ΐ-&ιηϊηιιβ §Γβοςιιβ
352 χε.
εφημεριε αρχαιολογικη 1910.
Α'). Είκονογραφίαι έκ της 'Οδυααείας.
1) Μεταμορφώσεις νπδ της Κίρκης.
Πίν. 2, 1-1 α. Δύο τμήματα έξ άρκούντως κυρ-
τής κοιλίας αγγείου, αρμόζοντα άλλήλοις κατά το
σημεΐον Α προς το Α'" έπι του δευτέρου έσώθη άνω
μεν ό περιθέων το άγγεϊον κοσμητικός πλοχμάς,
κάτω ο' ίχνος του κοσμήματος του πυθμένος, ό'περ
έπ'ι τοΟ πίνακος δεν άπεδόθη, ώς μή σαφώς δια-
κριθέν ύπο του άΥτιγραφέως. Ό πηλός είναι καθα-
ρός έρυΟρόφαιος, φέρει δ' έσω το άγγεϊον μέλαιναν
γάνωσιν, άλλ' έξω είναι άστίλβωτον, ΰπόμελαν
και που καστανόχρουν φαινόμενον, ίσως άφανισθεί-
σης τής στιλβώσεως.
Ή παράστασις περιορίζεται άνω και κάτω δι
έκτύπου ζώνης, εκάστη δε μορφή περικλείεται έν-
τος δύο λεπτών υψηλών κιόνων μετά ραβδώσεων
6
Μεγαρικοι σκνφοι Φϋτωτίδων Θηβών υπό Ά. Σ. Αρβανιτοπονλλου.
82
Β'). Τιμητική επιγραφή.
Η επιτύμβιος αύτη στήλη μετακομισθεϊσα με- « Τ Η Ρ I Κ Α I Σ]ωτ·?ίρι καΐ
τ'άλλων ασημότερων τεμαχίων και συντριμμά- ΚΤ^'ζ/ΤΗ /.τ[ίσ]τ·/ι
των, έν τω αύτώ χώρω άνευρεθέντων, κατετέθη ίν ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙ Αύτοκρατορι
τη αύλη της αρχαιολογική: συλλογής Πειραιώς. ΚΑΙΣΑΡΙ Καισαρι
5 ΑΔΡ Ι,| Ν Ν I Ά(>>[>]νωι
ΟΛ Υ §ΐ$//§ |λ| Όλυ[α*ί]ω·..
Πρβ. ΙΟ III 493, 496 έξ. (και Αάάθηά.) και το
Κατά την διασταύρωσιν τής λεωφόρου Σωκρά- έν Αθήναις εύρεθέν κα'ι 6πό Γ. Δ. Ζηκίδου δημο-
τους και Χ. Τρικούπη έν άναφανέντι παλαίω οίκο- σιευθέν έν τη έφημερίδι «Εστία» τής 11η? μα'ίου
δομήματι άνευρέθη μικρά βάσις λίθου Πειραϊκού· 1910 (νυν έν τω Έπιγραφικώ μουσείω άρ. 502).
έλλιπής, εις τρία τεμάχια- σωζόμενον ύψος 0'30, Έν Πέιραιεϊ", τί) 14η ααίου 1910.
πλ. 0'37. Νΰν απόκειται έν τή αυλή του μουσείου
Πειραιώς. Ιάκωβος Χ. Δραγάταης.
ΜΕΓΑΡΙΚΟΙ ΣΚΥΦΟΙ ΦΘΙΩΤΙΔΩΝ ΘΗΒΩΝ
(Πίναξ 2!
γπο
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Σ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΤΛΛΟΓ
Έν ταΐς ύφ' ημών γενομέναις τω 1907 δοκιμα-
στικαϊς άνασκαφαϊς τής κάτω πόλεως τών ΦΟιω-
τίδων Θηβών ευρέθησαν πολυάριθμα τμήματα
πηλίνων σκύφων, ών ίκανά φέρουσιν ανάγλυφους
παραστάσεις και έπιγραφάς' περί πάντων τούτων,
μιμούμενων δΓώραίων άπαστραπτουσών γανώσεων
άργυρα, χρυσά και έξ ομοίων μετάλλων αγγεία,
έγράψαμεν ήδη έν γενικαϊς γραμμαΐς τά δέοντα
άλλαχοΟ .
Νυν δημοσιεύομεν έξ αυτών τά σημαντικώτατα
και κάλλιον σωζόμενα, ών τά πλείστα φέρουσι πα-
ραστάσεις μη άπαντώσας έπι άλλων ήδη γνωστών
όμοιων αγγείων άντιγραφήν αυτών έποίησεν Ό υίος
τοΟ κ. Ζιλλιερών.
1 Πρακτικά 1907 σελ. 162-163. Περ'ι του οτι μιμήσεις μεταλλι-
κών αγγείων είναι τά τοιαύτα πήλινα βλ. \να(ζϊη@β?; ΑΙΙίβη.
Μϊίί. 1901 σελ. 58 χέ., Οοηζβ, Κΐβίηίαηάβ 3115 ΡβΓ§αιτιοη
σελ. 18 χ=. Πρβ. Βαφεί- ΟοΙΙίρηοη, 06ΐ-&ιηϊηιιβ §Γβοςιιβ
352 χε.
εφημεριε αρχαιολογικη 1910.
Α'). Είκονογραφίαι έκ της 'Οδυααείας.
1) Μεταμορφώσεις νπδ της Κίρκης.
Πίν. 2, 1-1 α. Δύο τμήματα έξ άρκούντως κυρ-
τής κοιλίας αγγείου, αρμόζοντα άλλήλοις κατά το
σημεΐον Α προς το Α'" έπι του δευτέρου έσώθη άνω
μεν ό περιθέων το άγγεϊον κοσμητικός πλοχμάς,
κάτω ο' ίχνος του κοσμήματος του πυθμένος, ό'περ
έπ'ι τοΟ πίνακος δεν άπεδόθη, ώς μή σαφώς δια-
κριθέν ύπο του άΥτιγραφέως. Ό πηλός είναι καθα-
ρός έρυΟρόφαιος, φέρει δ' έσω το άγγεϊον μέλαιναν
γάνωσιν, άλλ' έξω είναι άστίλβωτον, ΰπόμελαν
και που καστανόχρουν φαινόμενον, ίσως άφανισθεί-
σης τής στιλβώσεως.
Ή παράστασις περιορίζεται άνω και κάτω δι
έκτύπου ζώνης, εκάστη δε μορφή περικλείεται έν-
τος δύο λεπτών υψηλών κιόνων μετά ραβδώσεων
6