222
Έπιγραφαι εκ τής έν 'Α&ήναις αγοράς· υπό Γ. Οικονόμου.
καμπύλον τον πήχυν, και τή; προς τά έσω κλι- προτείνει ο κ. Φ. Χίλλερ την κατωτέρω, συμφω-
νούσης χειρός τον δεικτην ύποδεικτικώς προβαλ- νών μεν κατ' αρχήν, φρονών δέ οτι το μετά την
λόμενος νποσημειοΐ το πολλής προσοχής άξιον των λέςιν άδελφ',όν Α «ανήκει είς το δνομα τον άδελ-
πρός την τεταγμένην ίεράν των νομίμων έξηγή- φον και ούχί εις τήν λέξιν άνέΰηκεν». Άναγινώ-
τρίοιν υπαγορευόμενων μυστικών ρητρών. σκει δέ κατά ταύτα ώοε'
Τοιαύτης διδασκαλίας ευσεβές χαριστήριον ανε-
τέθη ύπό τής Ξενοκρατείας έν τω ίερώ το «χάριεν Ξενό]φι[λος Δαμοφώντος] Μεσ[σά]νιος τό[ν ά-
δωρον » (Ήσυχ. έν λ. χαριστήρια), το δια το γρι- δελφ]όν Α τι Λ [........άνέθηκεν Δ]εσποίν[αι.
φώδες τής αναθηματικής επιγραφής τοσαύτας
άφορμάς λόγων κινήσαν έν τοις κύκλοις τών περί Σελίδες 122, Γ - 123. Πρόσθες δτι και έν Δελ-
τά αρχαιολογικά περιέργως διατριβόντων. φική επιγραφή ό τύπος Άρτε'μιτι άπαντα (ί,. Ζΐθ-
Έν "Αθήναις τη 27τ| Δεκεμβρίου 1911 ΙΐΘΠ, Ι,β£. Οΐ". σ. 236 άρίθ. 77): « και τά
Σ. Ν. Δραγούμης. Άρτέμιτι».— Και έν Καλαυρία (αύτ. σ. 155-6,
■ άρ. 52): «θύειν δέ δια τριών έτέων έν τω '.4ρτε-
, μιτίω μηνί»· — και έν "Ακραις τής Σικελίας δϊς
Ι^πίμετρΟν (Αά. Υνίΐΐιβίιη ΙΗ0 ΠΙ 1900 σελ. 45): ποτΐ τώι
εις τά έν σελίσι 122-123 Άρχ. Εφημερίδος 1911 Άρτεμιτίω» και «έν βαλσά[μοις] ποτ'ι τω '^ίρτε-
Άρχαιολογικά φροντίαματα. μιτίω», έπι τόπου (θΓί80βζβκ;1ιηυ.η§·).
Σελϊς 122, Β'. Έπι τής ύφ' ημών προταθείσης Μγινί Α««μ6ρ«Ί> 1911.
συμπληρώσεως ούχί άπίθανον τροποποίησιν άντι- -Σ. .ΛΓ. ^.
Έπιγραφαι έκ τής έν Αθήναις αγοράς
(συνέχεια' ό'ρα ΑΕ 1910, 1 και 175/6 καΊ 401)
υπό
Γεωργίου Π. Οικονόμου.
γ Η επιγραφή καϊ έν ταϊς λεπτομερείαις αύτής
άςία μελέτης, ιδίαν έχει σημασίαν δι' όν γνωρίζει
Στήλη λίθου ύμηττίου άπολήγουσα άνω εις άέ- ήμΤν νέον άρχοντα Άϋηνόδωρον, όστις, ήδη δια
τωμα, άποκεκρουμένη δέ κάτω. Ευρέθη ένωκοδο- τον γραφικόν χαρακτήρα τής επιγραφής, ούοεμίαν
μημένη τή 24^ Ιανουαρίου 1908 και απόκειται νυν βεβαίως δύναται νά έχη σχ^έσιν προς τον όμώνυμον
έν τώ έν Αθήναις Επιγραφικά» μουσείω (άρ. 467). αυτω επωνυμον. του έτους 183/4 μ. ΧΡ. Άΰηνό-
Ή έπιγραφή είναι στοιχηδον διατεταγμένη, έ'χει δωρον Άσμένον Ίτεεα (Ρ&υ1γ2 [νΥί88θ\ν&-Κΐ'θ11]
δέκα τέσσαρας έν ό'λω στίχους, γράμματα δέ έν ΕΕ II 596), ϊποκείμενον τοΟ ψηφίσματος είναι
έκάστω πλήρει στίχω τεσσαράκοντα εξ. Μεταξύ έπαινος τών αθλοθετών τών Παναθηναίων, ή δέ
λέξεων ύπάρχουσι κενά ενός μέν γράμματος έν στ. μνεία τής Άντιγονίδος φυλής έν τω Ι" στίχω -α-
5^, 7".1, 8^ και 10^, δύο δέ γραμμάτων έν στ. 60.'. ήμΐν αμέσως τά δύο χρονικά πέρατα, έντος
"Υψος τοΟ λίθου 0'37, μήκ. 0'38-43, πάχ. 0Ό9' τών όποιων περιλαμβάνεται ό χρόνος του ψηφί-
ύψ. γραμμ. 0Ό05' διάστιχον 0Ό08 (είκ. 1). σματος ήτοι τό έτος τής ιδρύσεως κα'ι τό τής κα-
Έπιγραφαι εκ τής έν 'Α&ήναις αγοράς· υπό Γ. Οικονόμου.
καμπύλον τον πήχυν, και τή; προς τά έσω κλι- προτείνει ο κ. Φ. Χίλλερ την κατωτέρω, συμφω-
νούσης χειρός τον δεικτην ύποδεικτικώς προβαλ- νών μεν κατ' αρχήν, φρονών δέ οτι το μετά την
λόμενος νποσημειοΐ το πολλής προσοχής άξιον των λέςιν άδελφ',όν Α «ανήκει είς το δνομα τον άδελ-
πρός την τεταγμένην ίεράν των νομίμων έξηγή- φον και ούχί εις τήν λέξιν άνέΰηκεν». Άναγινώ-
τρίοιν υπαγορευόμενων μυστικών ρητρών. σκει δέ κατά ταύτα ώοε'
Τοιαύτης διδασκαλίας ευσεβές χαριστήριον ανε-
τέθη ύπό τής Ξενοκρατείας έν τω ίερώ το «χάριεν Ξενό]φι[λος Δαμοφώντος] Μεσ[σά]νιος τό[ν ά-
δωρον » (Ήσυχ. έν λ. χαριστήρια), το δια το γρι- δελφ]όν Α τι Λ [........άνέθηκεν Δ]εσποίν[αι.
φώδες τής αναθηματικής επιγραφής τοσαύτας
άφορμάς λόγων κινήσαν έν τοις κύκλοις τών περί Σελίδες 122, Γ - 123. Πρόσθες δτι και έν Δελ-
τά αρχαιολογικά περιέργως διατριβόντων. φική επιγραφή ό τύπος Άρτε'μιτι άπαντα (ί,. Ζΐθ-
Έν "Αθήναις τη 27τ| Δεκεμβρίου 1911 ΙΐΘΠ, Ι,β£. Οΐ". σ. 236 άρίθ. 77): « και τά
Σ. Ν. Δραγούμης. Άρτέμιτι».— Και έν Καλαυρία (αύτ. σ. 155-6,
■ άρ. 52): «θύειν δέ δια τριών έτέων έν τω '.4ρτε-
, μιτίω μηνί»· — και έν "Ακραις τής Σικελίας δϊς
Ι^πίμετρΟν (Αά. Υνίΐΐιβίιη ΙΗ0 ΠΙ 1900 σελ. 45): ποτΐ τώι
εις τά έν σελίσι 122-123 Άρχ. Εφημερίδος 1911 Άρτεμιτίω» και «έν βαλσά[μοις] ποτ'ι τω '^ίρτε-
Άρχαιολογικά φροντίαματα. μιτίω», έπι τόπου (θΓί80βζβκ;1ιηυ.η§·).
Σελϊς 122, Β'. Έπι τής ύφ' ημών προταθείσης Μγινί Α««μ6ρ«Ί> 1911.
συμπληρώσεως ούχί άπίθανον τροποποίησιν άντι- -Σ. .ΛΓ. ^.
Έπιγραφαι έκ τής έν Αθήναις αγοράς
(συνέχεια' ό'ρα ΑΕ 1910, 1 και 175/6 καΊ 401)
υπό
Γεωργίου Π. Οικονόμου.
γ Η επιγραφή καϊ έν ταϊς λεπτομερείαις αύτής
άςία μελέτης, ιδίαν έχει σημασίαν δι' όν γνωρίζει
Στήλη λίθου ύμηττίου άπολήγουσα άνω εις άέ- ήμΤν νέον άρχοντα Άϋηνόδωρον, όστις, ήδη δια
τωμα, άποκεκρουμένη δέ κάτω. Ευρέθη ένωκοδο- τον γραφικόν χαρακτήρα τής επιγραφής, ούοεμίαν
μημένη τή 24^ Ιανουαρίου 1908 και απόκειται νυν βεβαίως δύναται νά έχη σχ^έσιν προς τον όμώνυμον
έν τώ έν Αθήναις Επιγραφικά» μουσείω (άρ. 467). αυτω επωνυμον. του έτους 183/4 μ. ΧΡ. Άΰηνό-
Ή έπιγραφή είναι στοιχηδον διατεταγμένη, έ'χει δωρον Άσμένον Ίτεεα (Ρ&υ1γ2 [νΥί88θ\ν&-Κΐ'θ11]
δέκα τέσσαρας έν ό'λω στίχους, γράμματα δέ έν ΕΕ II 596), ϊποκείμενον τοΟ ψηφίσματος είναι
έκάστω πλήρει στίχω τεσσαράκοντα εξ. Μεταξύ έπαινος τών αθλοθετών τών Παναθηναίων, ή δέ
λέξεων ύπάρχουσι κενά ενός μέν γράμματος έν στ. μνεία τής Άντιγονίδος φυλής έν τω Ι" στίχω -α-
5^, 7".1, 8^ και 10^, δύο δέ γραμμάτων έν στ. 60.'. ήμΐν αμέσως τά δύο χρονικά πέρατα, έντος
"Υψος τοΟ λίθου 0'37, μήκ. 0'38-43, πάχ. 0Ό9' τών όποιων περιλαμβάνεται ό χρόνος του ψηφί-
ύψ. γραμμ. 0Ό05' διάστιχον 0Ό08 (είκ. 1). σματος ήτοι τό έτος τής ιδρύσεως κα'ι τό τής κα-