90 Μεσσηνίας Βυζαντιακοί ναοί' ν.τό Φ. Βερσάκη.
Λ Ε 19!»
2; τομή κατά μήκος τον ναοϋ της Σαμαοίνης.
μετά χείλους εξέχοντος και στρογγυλού και μετά
πλέγματος έπ' αύτου'" το άνω μέρος της έπιστέ-
ψεως κλείεται ορθογωνίως καί ν/ν. γλώσσαν έν τώ
μέσω καί ρόδακας ή στεφάνους εκατέρωθεν. Το ναι-
οιομορφον τούτο μέρος περιεκλ.ειεν αγιογραφίας, ών
διασώζονται ίχνη.
Τά έκ πλίνθων παρατηρούμενα λοιπά μέρη κατε-
σκευάσθησαν κατά τά τελευταία ετη κατ έντολήν
τοϋ' Επισκόπου.
Φαίνεται ότι τοιαύτα λίθινα κατασκευάσματα ή
τέμπλα κατεσκευάσΟησαν καϊ άλλαχου, διότι και
ο έτερος ναός της Μεσσηνίας, όν θά περιγράψωμεν,
κα! άλλοι, ώς ό εν Μιστρά ναός του άγιου Δημη-
τρίου, οιασώζουσι μέρος ή ολην την μαρμαρίνην
έπίστεψιν.
Ιό έσωτερι/ον του ναοΟ ήτα. ίστορημένον, άλ-'
λ ολίγα μόνον διεσώθησαν των τοιχογραφιών,
καταστραφεισών εκ τοΰ χρόνου και των μεταγενε^--
στέρων επιχρίσεων.
θύραι ΰπηρχον τρεις, μία επί της προσόψεω?
και μία έπ'ι έκατέρας της πλαγίας πλευράς" αί τε-
λευταία-, έφράχθησαν ύστερον,άλλα διαφαίνονται τά
ίχνη αυτών (είχ. 5).
Ή τοιχοδομία ήτο ή συνήθης έκ δόμων εναλ-
λασσομένων έν ταΐς άρμογαΐς προς πλίνθους" έν
ύστέροις χρόνοις μετεβλήθησαν πολλά εκ τών επι-
σκευών.
Αί κόγχαι άπέληγον όπισθεν εις μέρος πολυγώ-
λέοντα προς τό εν άκρον καί Ινα πτερωτον προς τό
έτερον, κατασπαράσσοντας πιθανώς μόσχους, μεθ ό'
δυο έκτύπους κοίλους ρόδακας ή στεφάνους, έπειτα
δύο γλώσσας καί έν τω κέντρω τοςωτόν τι εκτυπον,
συμμετρικώς τά πάντα διατεταγμένα.
3: τομή κατά πλάτος τον ναον της Σαμαρίνης.
Το έπ'ι τών τοίχων μέρος του κατασκευάσματος
τούτου σύγκειται έκ δύο ήμικιονίων επί συνεχούς
Ιςεχούσης βάσεως βασταζόντων τοςωτήν έπίστεψιν
Λ Ε 19!»
2; τομή κατά μήκος τον ναοϋ της Σαμαοίνης.
μετά χείλους εξέχοντος και στρογγυλού και μετά
πλέγματος έπ' αύτου'" το άνω μέρος της έπιστέ-
ψεως κλείεται ορθογωνίως καί ν/ν. γλώσσαν έν τώ
μέσω καί ρόδακας ή στεφάνους εκατέρωθεν. Το ναι-
οιομορφον τούτο μέρος περιεκλ.ειεν αγιογραφίας, ών
διασώζονται ίχνη.
Τά έκ πλίνθων παρατηρούμενα λοιπά μέρη κατε-
σκευάσθησαν κατά τά τελευταία ετη κατ έντολήν
τοϋ' Επισκόπου.
Φαίνεται ότι τοιαύτα λίθινα κατασκευάσματα ή
τέμπλα κατεσκευάσΟησαν καϊ άλλαχου, διότι και
ο έτερος ναός της Μεσσηνίας, όν θά περιγράψωμεν,
κα! άλλοι, ώς ό εν Μιστρά ναός του άγιου Δημη-
τρίου, οιασώζουσι μέρος ή ολην την μαρμαρίνην
έπίστεψιν.
Ιό έσωτερι/ον του ναοΟ ήτα. ίστορημένον, άλ-'
λ ολίγα μόνον διεσώθησαν των τοιχογραφιών,
καταστραφεισών εκ τοΰ χρόνου και των μεταγενε^--
στέρων επιχρίσεων.
θύραι ΰπηρχον τρεις, μία επί της προσόψεω?
και μία έπ'ι έκατέρας της πλαγίας πλευράς" αί τε-
λευταία-, έφράχθησαν ύστερον,άλλα διαφαίνονται τά
ίχνη αυτών (είχ. 5).
Ή τοιχοδομία ήτο ή συνήθης έκ δόμων εναλ-
λασσομένων έν ταΐς άρμογαΐς προς πλίνθους" έν
ύστέροις χρόνοις μετεβλήθησαν πολλά εκ τών επι-
σκευών.
Αί κόγχαι άπέληγον όπισθεν εις μέρος πολυγώ-
λέοντα προς τό εν άκρον καί Ινα πτερωτον προς τό
έτερον, κατασπαράσσοντας πιθανώς μόσχους, μεθ ό'
δυο έκτύπους κοίλους ρόδακας ή στεφάνους, έπειτα
δύο γλώσσας καί έν τω κέντρω τοςωτόν τι εκτυπον,
συμμετρικώς τά πάντα διατεταγμένα.
3: τομή κατά πλάτος τον ναον της Σαμαρίνης.
Το έπ'ι τών τοίχων μέρος του κατασκευάσματος
τούτου σύγκειται έκ δύο ήμικιονίων επί συνεχούς
Ιςεχούσης βάσεως βασταζόντων τοςωτήν έπίστεψιν