Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

2 ExPLICATlO
insixam iampridem mentibus hominum ^ali-
roboratamque Orphei au£toritate , haud
itapronumeratcuellere. At infeliciter rcs ccci-
dit, nam deliniti homines Homericorum car-
minum suauitate, atque praestantia , quo magis
ille(quis scit, an ex industria $) non credenda,ac
prorsus indigna de Diis cecinerat ,eo maiorem
fabulis illis adhibuere fidem , adnitente huma-
ni generis hoste, cui optimam veritatis fru-
gcm adulterina semente corrumpere volupe
cst. Enimuero illis, qui acriori mdicio prsediti
erant, licet intcgrum non foret j vnicum tantum
rudioribus persuadere numeia,vtpote qui vete-
rum poetarum auctoritatem plurimi faceremv
quibusqj areceptade Diis sententia reccdere rc-
ligio elset, conati sunt tamen poeticis figmen-
tis corticem detrahere, ac delitescentem, quo-
quomodo possent, erucre veritatemu aeminime
quidem aut Apollini, aut Mercurio, cseterisve
xnstitutam ab antiquis*venerationem prohibere,
ne capitis fortaiTe discrimen subirent, quod olim
Socrates, sed itacolendosdocere, vtreferrentur
omnes ad vnicum illud numcn, quem deorum
patrem Plato appellat, Veium permolestum
comoluribus videbatur, intelleclu tantummodo
pcruestigare Deum^non eriam visu vsurpare; vt
propterca ludaros deridercnt, quasi incertuni
Deum (quemadmodum nominat Lucanus) co.
lerent,aut, vt ait Petronius, summas caeli aduoca-
re&t aurieulas. acvidetur Dauid nonsemelcoii*.