Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

Gs£ E X P LiCATIO
tum apud Horatium, tumapud alios au&ores.
Gallus in cius tutela fuiiTe fertur teste Luciano
inSomnio,Fulgentio lib.i. Mythol. Albrico Phi-
losopho in libello de Deor. imaginib.vigilantissi-
jnum animal, quodque Solaris numinis particcps
.dicitur a Proclo in lib. de Sacrif. &c Mag, quin &
Soli sacrum erat auetore Pauiania lib. v. Refert
etiam Albricus, Mercurij galerum ex dimidia
parte album, nigrum ex altera dimidia fuisse. id
quod diem ex aduentu, no£tem ex decessu Solis
„procreatam designare poteratj quemadmodum
Fupra di&um est de Cycno,& coruo Apollinis, de
Bacchihedera, de populo Herculis „ Fingebatur
ctiam nunc e cxlo ad Inferos, nuncex inferis ad
superna commearequoniam Sol ab exortu suo
in cadum qUodaminodo se tollere videatur; sub
terram properare, quum ad Oeca/um declinat.
Inter cascera vcro , qux de Mercurio dicuntur,
prsecipua esb fabula de Argo multis insignito
oculis ab eodem interfe<5to, quo no&urnum ca^-
Jum velMacrobiotestesignificatur,cuius itcHar
quasi mnumeri oculi ab exoriente Sole enecari
videntur 3 dum eorum aspe&us hominum ocuhs
enpitur. quae aliegoria elegantissimis decantata
est versibus a Pontano primo iibro de Stellis.
Porro somnum ac vigilantiam, ortum atque obi-
tumSole au&orc fieri,qui temporum vicissitu-
dmes moderatur, indicabat virga Mercurij, de
qua non nihil Homerus v. Odyls. & Virgil.iv,
Aen.cuius hi sunt versus.