Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

5$ H .X P L I C A T I O
monstrat. atquehucteferenda cotius, eabula^ in-
tcrpretatio-, vc mox videbimus. Sol enirn est, qui
per hiemem femina fouet, verno tempore sata
euocat in herbasacsiores, acstate atqueautum-
no percoquit, perficitque. non enim duabus
bisce cancum, sed & reliquis etiam anni partibus
fruclus acccpti feruntur. idcp deiignabanc in Cc-
rerisfacris quaccuoralbi equi,quibus canephoras
curru vc£kx calathos ssoribus ac spicis refertos
ad templum defercbant. quod ex Callimacho
diicimus Hymno in Cererem: '
H"^ x$ <p%vimo^t--
Ceres multumfalue^multis alimentis abundans}mul-
tis medininis.
Etquemddmodumcdlatbum albis crinibus equi de~
ferunt
Qudttuor';ficnobismagna^DeaJdte regnanst
Album njer^albam #statem}atque biemem ferens
t_Aducniet}nec non autumnum.--
omnia camen, vc diximus, ad Solem referenda. is
enimest,qui testePlaconeinCrat. imxlith^ iw to
ytyyo/utyu*' c^o tk$ yn$} fuo curfu njariefingity qu&cunque
terra progignit. & .( vt Macrobij verbis vtar) ipfcge-
nerat uniuerfa femindndo,fouendo,producendd} alendoy
augendoque. Quapropter ad Sicilia? indicandam
vbercacem, Solisbouesin ea insula stabulari fa-