Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

4t ExPUCATIQ
disposicis,nullo tamen edito (ono, tum in con«
cinna elementoruincompage, ac etiamintem-
porum vicissitudinibus a^quabili dimensione sibi
mutuo succedentibus. quae omnia regere Sol vi~
detur dux (vt ait Cicero) &princef>s, & moderator
luminum reliquorum,mens mundi3&temyeratio. Cx-
terum Apollinis lyram septichordem fuisse, li-
quet ex Macrobio 1. Saturnal. lyra Apollinis chor-
darum feptem tot cAefiiumsfhararum motus f?ra>Jlat in -
telligiyquihus Solem moderatorem natura confiituit* Si~
donius quoque Epithal.Polemij, & Araneolas ad
idem exemplar seruatum ait esfe scptenarium nu-
merumin lyra, cithara, fistula. sic, apud Euripi-
dem Iphigen. in Taur.Cborus de Apolline verba
faciens nominat x«a*<^ ^st^to** wf&$. Fabulam
sc&atur Callimachus hymno in Delum , quum
ait,hunc numerum ideo ab ApoJline ele&um,
quia matre ipsum pariente modulantes olores se-
ptiesinsulam volatu cinxerant. Septenarium sa-
nenumerum Phoebosacrum esse tradit Plutar-
chus ix. Sympos cVlib.de EI apud Delphos. vc-
rum Fulgentius primo mytholog. Apollmari ly-
ix decem dat chordas, quod humanas vocis de-
cem esse modulamina dicat. Ad nostram tabu-
lam quod attinet 9 neutrum numerum seruasse
sculptor videtur,
CVMVLI LAPIDVM
T\Raetereundi in tabula non sunt lapidum cu-
JL muli/juibus claux Herculana:, Mercurialesq;