Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

E XPLICATIO
pidiwncongestiones reuertamur,eiusmoris oru
gihem ad fabulam desse&it Didimus ex Anticli-
dead xiv. Odyss.ait enim, Mercurium proptcr
A rgi necem reum coram diis a Iunone a£tunv>iu-
dicum sentcnths damnationem euasisse , calcu-
loscj omnesatros albosq; adeius pedes a iudici-
bus proie&os. exmde consueuilTe mortales, quos
inmediavialapidesoffenderent, adlatus in cu-
mulum coaceruarc honorandi Mercurij gratia.
quod si nobis quoque licet in sectandis fabulis
ifawlfyv, sciendum,tributam fuhTe Mercurio tLo
t (wvTix.lw, uaticinationem per calmlos, qua
ex ApollinedidicirTe,refert Apollodorus Athc-
niensislib. 111. atquehorsum etiam trahi posTet
consuetudo illacoaceruandorumlapidum. Quid
v ero dicendum de Hercule Saxanoj siquidem &
Hercules non minus quamMercurius vialis deus,
ac terminalis censebatur. Pluribus id patere po<-
test argumentis, at abunde testabuntur versiculi
ex Epigrammate Leonidse lib.i. Florileg.
O. To.it cTe «Ts/^ms oCTO^7nw, oIti ttst dy^ovg
A<l(ao%v, oit ct'^^r, <L y^w mr* cocisj 7raAa'?.
Qui hancproperatis njiam fiue ad agrcs
Ex oppido3fme ab agris tenditis ad urbem,
Nos ttrminorum cuftodes duo dij3quorum hic quidem
Adercuriusy
Vt njides mcy hicautem Herculesy&c.
ncc mirum5hosce deos terminis, atque itineribus
prsefe&os