Allacci, Leone; Inghirami, Curzio [Hrsg.]: Leonis Allatii Animadversiones In Antiqvitatvm Etrvscarvm Fragmenta (Paris, 1640) [Cicognara, 2553]

AnI M AD versiones. iii
cautos obruerc. Apud quospiurimum valctscri»
bentisauthoritas.SaluianusEpircopusMadilicn-
lis epist* ad Salonium. Ornnia enim admodum
difta tanti exiflimantur, quantus eft ipfi, qui
dixit:fiquidem tamimhecilla funtiudiciahu-
ius temporis, ac pene iam nulla 3 vt hi , qui le-
gunt, non tam confderent, quid legant: nectam
diBionis vim, atque virtutem, quam diBatom
cogitent dignitatem.Hxc styli ratiotantisemper
fuit apud bonae not£e scriptores, vt ab eo solo, '&
parentum opera legitimaaspurijs distinxerint^ &
tempus, quo scriptor viuebat, non ambigue, sed
digito monstrantes repererint. Auresq; aiTuefactae
intergenuinaipsa opera insulsaadditamenta,exi-
gua licct^ internouerint. Quemadmodum hoc
2suo accuratissimus Virgilianae maiestatis acsti-
mator,ac vindcx Laelius Giudicciqnus carmina
illa quatuor, qua^prxponi solent iEneidi, dictio-
nem eorum cum reliqua diuini operis dicendi
structura confcrens, non iine R.omanorum ingc-
niomm admiratione e politiistmo opcre erasit,
Epist. ad Bcrnardinum Stephonium eum eius-
dcm Italicis carminibus edita. Vide quse supcr
hoc adnotabamus in DilTertatione Rhethorica,
dc erroribus magnorum Virorum indicendo.
XII. Stylus itaque diccndi, Gharacter idem om-
nium ests ^dfortc elegans, purus, acutus, qua-
C iij