Allacci, Leone; Inghirami, Curzio [Hrsg.]: Leonis Allatii Animadversiones In Antiqvitatvm Etrvscarvm Fragmenta (Paris, 1640) [Cicognara, 2553]

AnIM ADtf ersi ones. 7j
Vt characteres effingeret, fluenti scriptione ne-
' glecta, ad violentani quandam, & instar prodi^
gij literamconfugit. Multa illi sententise susear-
gumenta, & pares literas, verbaque non diilimi-
libus exprefsa literisin diuersis chartulis notaue-
runt, quss ne nimius sim in leuistimis hisce, Sc
manifestisprsstereo. Illudvnum dixerim, chara-
cterum varietatem, quam Lusor in dinersis sche-
dulis, vt diuersos scriptores aiTereret, esfe manife-
stampmenderet, in eadem ctiam chartula, & in
eadem linea, qux nonnisi ab vna manu ssuxilTc
certum est,ab eisdcm huius artis scitiiTimis, Sc
quibus in hoc negotio tamquam doctis existi*
matoribus,&; intelligentibus fldes habendaest-,
& habetur sane hic Romae ab omnibus ,reper-
tam,obseruatamque fuilse. Non arguit ergo cha~
racTerum ista varietas varietatem scriptorum.
XL V. Cum postmodum de hisce cum Ecclesia-
sticse antiquitatis solerti indagatore Florauante
Martinello sermonem haberem 9 nil id mirum
eiTedicebat,quandoquidem more impostorurrc
ita comparatum eft, vt ipsi vna manu, eodemque
calamo varias literarum formas,ae si a diuersis
scriptoribus exaratae fuilTent, effingant. Scriptio-
nis enim illa varietate,scriptorum etiam emen»
tita varietate signata parum cautos deludunt, Sc
mukitudiue opprimunt : idque AlfonsoCoca-
K