Allacci, Leone; Inghirami, Curzio [Hrsg.]: Leonis Allatii Animadversiones In Antiqvitatvm Etrvscarvm Fragmenta (Paris, 1640) [Cicognara, 2553]

£&$ Le onis Allatii
ctum,cum mole illa fungosa,pilis tantum de^
tractis eaparte, qua pilos excuslit, literas accipit.
Ex Corio yolumina non in Italise tantum , sed
Graeciae,ac GermaniaeBibliothecis, characteri-
bus potiiTimum Hebraicis sine pun&is exarata,
qux antiquissinaa estecensebantur, conspexi, &
attcntius-consideraui , rudem , indigestamque
molem, vt itadicam, admiratus. Et, ne longius
abeam , in Vaticana Bibliotheca aliqui veteris
testamenti libri in simili Gorio, &{cripturaHe-
braica, duobus voluminibus, volentipatent.Co-
ria nullo glutine , sed filo tantum consuuntur.
Quidquid ergo animantia tegit, qnomodolibet
sit temperatum, membranaenobis vicem occu-
pat,& membrana, quod est quoddam chartae
membraneaegenus, a Plinio appellatur. Pari ra-
tione sub Pugillarium nomine, omnes iiue du-
plices illi sintjlue triplices, stue quintuplices, siue
ex quauis materia citrei,ossei,lignei ,membranei,
& potistimum, veluti honorificentiores, ebur-
aei, continentur. Martialis lib. 4. Epigram. 5.
Languida ne triftes obfcurent lumina cer&^
Migratibi niueum iitera pngat ebur.
Et hi Pugiilares eburnei, sunt Libri Elephantini,
quos a nonnullis a Plinio pnEtermistbs dici, valde
equidem miror. Grauistimum ergo,atque firmis
stmum, arguraentum erit1 Plinius tacuit, & cum