DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0204
PARACLETICES.
Mf.lT.
IC7
torum remissionemconsequantur. Evolvantur lingulae pagina,
non aliam Graecorum in talibus exorandis eiTe mentem, cum ma-
nifesto intercesiio Virginis ubique interponatur.
III. Quibusdam etiam illud non bene olet, pag. 77. a r. p»
iv ταφώ σωμα]ικώς, εν ady όί μετά ψυχής ώςΒ'εός. εν φ^οροεισω 0ε zyi
μετά λη?9 , & &ξόνω υπηξχες Χξίς-ε μί]α πα]ξος xju πνεύμα-
πάντα πληξών ο αητεξίγξαπ}&> , Tonant. In monumento tum
corpore , in inferno vero cum anima, ut Deus \ in paradifo cum latrone, &
in tbrono eras Chrtfte cum Patre y & Spiritu omnia complens, qui es in-
circumscriptus. Videntur enim htereiim Apollinarii,&Seueri sape·
re.
Dicimus verba haec non eiTe recentioris alicujus, & ex faece
hominum nati, sed san£ii, & in Ecclesia Catholica Scriptoris pro-
batisiimi, de quo nulla unquam iimilium haeresum vel levis suspi-
ciofuit: Joannis, inquam, Damasceni, qui Troparium illud in-
ter alia multa confecit, nec in isto loco tantum, sed alibi etiam
siepisiime canitur, ut videre est in O&oecho, Ode i. quarti toni *
& Diaconus ante MiiTam post oblationem, sacram mensam inceiv
sans haec eadem recitat. Quod ii fides aliqua adhibenda est rumo-
ripublico, acfamae, quamrefertAu&orvitae san&i Cosmae Me-
lodi, Troparium hoc non ipsoDamascenomeditante, sed Spiritu
divino diftante compositum fuit. Kaj κά}ηχη3·εν]ες πξεπόν\ως &
Sota κατηξιχ’ντο βαπτίσματ@->. τι ετι i πίζας ώχε τα. d η μίξας,
ίφις-ατο νυ£ ςρωμναΐ\ σιχυηΒας άχον άυτχς, ν&] ο υπν@» ηζίμα τοίς
οφΒαλμοΊς αυτών επενηχε]ο , >yi/ νεανίαν όξώσιν ηλιακής άκτϊνφ*
μαϊλον άςξαπτον~\α , ος κμι όνομα<τι πξοσκαλεσάρ§υ@μ τχτχς όυσι
χαΊλιςοις πυ^Ιοις ε^εξιώσατο , κατ' χόεν οϊμκμ, των Μωσαϊκών εκείνων
άτιμό}έξοις πλακών. πλην όσον a! μψό υπαρ, τα όε όναξ τχτοις εόί·
όοντο. πόε ημ/ χοίξΐ /αψν εκόάνα\ όεσποτικη, τα q ΰπηξετιό'ι, άλά ο ό'οΊψ
αμφόίν ο αυτός, καν τας ι&μ αυτοπροσώπως,τα jόι άίγελχΒάχπα-
ςείχίΙο. ’ίόοΡεν owj αναπ]υγβην<μ ταντα κρότοι, κ,άνεπΊυ'οσονΊο κ, ο
/jo/j μεγας Κοσμάς το, η το αχετον κξατασα , ney υπεξωον εν αισεξι
ίόωξ εγΓεγξαμμένον έφευ'ξηκεν* ο όεγε Ιωάννης , το , εν ταφώ
σωματικές , εν μόη q μετά ψυχής ώς Βεός. τχτων χτω γεγενημενων?
ο μεν φανείς νεανίας εγένετο αφανής. ei j άνας-άντε, ευωόίας τε πλη~
ξη την οικίαν καταλαμβάνασι, κςμ χαξας ότι πλώρης υποπλη&εν*
Tsi > Ussi tw JiJaσκαλόν μετακαλεσα/ώμοι όιηγχντ#4 τώ οξαΒίντα,
(Bbbbj | “ tn*
Mf.lT.
IC7
torum remissionemconsequantur. Evolvantur lingulae pagina,
non aliam Graecorum in talibus exorandis eiTe mentem, cum ma-
nifesto intercesiio Virginis ubique interponatur.
III. Quibusdam etiam illud non bene olet, pag. 77. a r. p»
iv ταφώ σωμα]ικώς, εν ady όί μετά ψυχής ώςΒ'εός. εν φ^οροεισω 0ε zyi
μετά λη?9 , & &ξόνω υπηξχες Χξίς-ε μί]α πα]ξος xju πνεύμα-
πάντα πληξών ο αητεξίγξαπ}&> , Tonant. In monumento tum
corpore , in inferno vero cum anima, ut Deus \ in paradifo cum latrone, &
in tbrono eras Chrtfte cum Patre y & Spiritu omnia complens, qui es in-
circumscriptus. Videntur enim htereiim Apollinarii,&Seueri sape·
re.
Dicimus verba haec non eiTe recentioris alicujus, & ex faece
hominum nati, sed san£ii, & in Ecclesia Catholica Scriptoris pro-
batisiimi, de quo nulla unquam iimilium haeresum vel levis suspi-
ciofuit: Joannis, inquam, Damasceni, qui Troparium illud in-
ter alia multa confecit, nec in isto loco tantum, sed alibi etiam
siepisiime canitur, ut videre est in O&oecho, Ode i. quarti toni *
& Diaconus ante MiiTam post oblationem, sacram mensam inceiv
sans haec eadem recitat. Quod ii fides aliqua adhibenda est rumo-
ripublico, acfamae, quamrefertAu&orvitae san&i Cosmae Me-
lodi, Troparium hoc non ipsoDamascenomeditante, sed Spiritu
divino diftante compositum fuit. Kaj κά}ηχη3·εν]ες πξεπόν\ως &
Sota κατηξιχ’ντο βαπτίσματ@->. τι ετι i πίζας ώχε τα. d η μίξας,
ίφις-ατο νυ£ ςρωμναΐ\ σιχυηΒας άχον άυτχς, ν&] ο υπν@» ηζίμα τοίς
οφΒαλμοΊς αυτών επενηχε]ο , >yi/ νεανίαν όξώσιν ηλιακής άκτϊνφ*
μαϊλον άςξαπτον~\α , ος κμι όνομα<τι πξοσκαλεσάρ§υ@μ τχτχς όυσι
χαΊλιςοις πυ^Ιοις ε^εξιώσατο , κατ' χόεν οϊμκμ, των Μωσαϊκών εκείνων
άτιμό}έξοις πλακών. πλην όσον a! μψό υπαρ, τα όε όναξ τχτοις εόί·
όοντο. πόε ημ/ χοίξΐ /αψν εκόάνα\ όεσποτικη, τα q ΰπηξετιό'ι, άλά ο ό'οΊψ
αμφόίν ο αυτός, καν τας ι&μ αυτοπροσώπως,τα jόι άίγελχΒάχπα-
ςείχίΙο. ’ίόοΡεν owj αναπ]υγβην<μ ταντα κρότοι, κ,άνεπΊυ'οσονΊο κ, ο
/jo/j μεγας Κοσμάς το, η το αχετον κξατασα , ney υπεξωον εν αισεξι
ίόωξ εγΓεγξαμμένον έφευ'ξηκεν* ο όεγε Ιωάννης , το , εν ταφώ
σωματικές , εν μόη q μετά ψυχής ώς Βεός. τχτων χτω γεγενημενων?
ο μεν φανείς νεανίας εγένετο αφανής. ei j άνας-άντε, ευωόίας τε πλη~
ξη την οικίαν καταλαμβάνασι, κςμ χαξας ότι πλώρης υποπλη&εν*
Tsi > Ussi tw JiJaσκαλόν μετακαλεσα/ώμοι όιηγχντ#4 τώ οξαΒίντα,
(Bbbbj | “ tn*