DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0214
PARACLETICES. D'f. 11. io;
(SiOT<& Kgis πεύκη Ktsf κεύρω ύ’φωΒ'ηό αμ,νος % θεέ. in cupreflb id pi-
nu ζ id cedro exaltatus e fi agnus Dei, Pag. 69,b. 2. p. χεΰξω άνυύρωθης,
7τίυκη ts K&j κυτταςίοχω k'(ZTo]ctt Cedro ex altat m es, id pinu, id cu-
prefjo Domine. Pag. iyg. a. I. m. η εκκλησ-ia βοα croi Χξίςε ο $εος εν
πεύκη , Η&κίάξω, ^χυπαξίοσω πξο<τκυχ>Ξσ-α <τε. Ecclesia clamat ad
te Chrifte Deu* in pinu , id cedro , id cuprejjo adorans te, Haec non
placebunt tradentibus nihil certo conflare, ex quo ligno crux Do-
mini confefta fuerit, licet alios habeant auEtores, Bedamincol-
le&aneis, Joannem Chrysostomum de veneratione crucis, Ale-
xandrum Monachum , Anastaiium Sinaitam, Joannem Cantacu-
zenum, quorum di£fca refert Gretserus,&examinat lib.i. de cru-
ce cap. f. His adde Nicolaum Metropolitani Corcyrensem : iv
trct με <rωζα ΤΓξσζταγέίς ό £ε<&Γ0της 7ω πενκοκεΐξω, κ$μ κυπαριοχο-
ξυλω. In te me falvat assixus Dominus ex pinu, cedro , id cuprejjo lig-
no, EtMichaeiem Psellum in expolitione illius di£fi, Pulchra formo-
fum, κάλλη p των οξέων ο ς*αυξος πέφνκεν. et $ ως ο τ' ίς-οξίας λ
έχ» εκ' π ενκης, κα} κέύξΧγ Kcgs κυπαξίτ]χ <τυμπε7τηκ\οϋ\. κάλλη q
7αΰτα sim των φνο/άίβων εν ο ξέσι> §το jlsij φυλλοις κομών} α πυκνόϊς,
χτο 'j επ\ πολύ § άέΰ(Θρ> άνατανό/ά^α, 2\μταύτα κάλλη των οξέων
7c νικοποιον οπλον ωνομα^ω,. Pulchritudines vero montium crux csi,
siquidemy ut hifl oriis narratur ex pinu, cedro, id cuprtfio cotnpassd efit
quxeorum, qua nafcuntur in momiotu;pulchritudines funt, tum quod fre-
quentibus foliis vernant, tum quod in multum aeris fe extendunt. Pro-
pterea pulchritudines montium armatura vicloriam afferens nomen ha-
buit, In tanta antiquitate, & rerum ignoratione traditio recepta,
testimonioque Patrum consirmata a seripturis non diiTonans, licet
nonnullis improbabilis videatur, non ideo tamen rejicienda est, 398
cum potuerit esse, & forte suit; eoquepotissimum, cum ex altera
parte sciamus multa salsa esse probabiliora veris. Quod vero in
tot Patribus non improbatur, non video cur in Paracletica impro-
bari debeat, expungique.
Vili. Et haec quidem quemadmodum & nonnulla alia, qui
morose aliorum studia respuunt. Sunt tamen in hoc eodem libro,
qvueiinegravicensurapraeteririnon poliunt, immo expungi de-
bent, partim cum jam receniitis libris communia , partim lingu-
laria : utraque nos examinabimus. Communia cum aliis sunt;.
Primum, Chriflum Dominum descensu suo ad inferos , o-
mnes
(SiOT<& Kgis πεύκη Ktsf κεύρω ύ’φωΒ'ηό αμ,νος % θεέ. in cupreflb id pi-
nu ζ id cedro exaltatus e fi agnus Dei, Pag. 69,b. 2. p. χεΰξω άνυύρωθης,
7τίυκη ts K&j κυτταςίοχω k'(ZTo]ctt Cedro ex altat m es, id pinu, id cu-
prefjo Domine. Pag. iyg. a. I. m. η εκκλησ-ia βοα croi Χξίςε ο $εος εν
πεύκη , Η&κίάξω, ^χυπαξίοσω πξο<τκυχ>Ξσ-α <τε. Ecclesia clamat ad
te Chrifte Deu* in pinu , id cedro , id cuprejjo adorans te, Haec non
placebunt tradentibus nihil certo conflare, ex quo ligno crux Do-
mini confefta fuerit, licet alios habeant auEtores, Bedamincol-
le&aneis, Joannem Chrysostomum de veneratione crucis, Ale-
xandrum Monachum , Anastaiium Sinaitam, Joannem Cantacu-
zenum, quorum di£fca refert Gretserus,&examinat lib.i. de cru-
ce cap. f. His adde Nicolaum Metropolitani Corcyrensem : iv
trct με <rωζα ΤΓξσζταγέίς ό £ε<&Γ0της 7ω πενκοκεΐξω, κ$μ κυπαριοχο-
ξυλω. In te me falvat assixus Dominus ex pinu, cedro , id cuprejjo lig-
no, EtMichaeiem Psellum in expolitione illius di£fi, Pulchra formo-
fum, κάλλη p των οξέων ο ς*αυξος πέφνκεν. et $ ως ο τ' ίς-οξίας λ
έχ» εκ' π ενκης, κα} κέύξΧγ Kcgs κυπαξίτ]χ <τυμπε7τηκ\οϋ\. κάλλη q
7αΰτα sim των φνο/άίβων εν ο ξέσι> §το jlsij φυλλοις κομών} α πυκνόϊς,
χτο 'j επ\ πολύ § άέΰ(Θρ> άνατανό/ά^α, 2\μταύτα κάλλη των οξέων
7c νικοποιον οπλον ωνομα^ω,. Pulchritudines vero montium crux csi,
siquidemy ut hifl oriis narratur ex pinu, cedro, id cuprtfio cotnpassd efit
quxeorum, qua nafcuntur in momiotu;pulchritudines funt, tum quod fre-
quentibus foliis vernant, tum quod in multum aeris fe extendunt. Pro-
pterea pulchritudines montium armatura vicloriam afferens nomen ha-
buit, In tanta antiquitate, & rerum ignoratione traditio recepta,
testimonioque Patrum consirmata a seripturis non diiTonans, licet
nonnullis improbabilis videatur, non ideo tamen rejicienda est, 398
cum potuerit esse, & forte suit; eoquepotissimum, cum ex altera
parte sciamus multa salsa esse probabiliora veris. Quod vero in
tot Patribus non improbatur, non video cur in Paracletica impro-
bari debeat, expungique.
Vili. Et haec quidem quemadmodum & nonnulla alia, qui
morose aliorum studia respuunt. Sunt tamen in hoc eodem libro,
qvueiinegravicensurapraeteririnon poliunt, immo expungi de-
bent, partim cum jam receniitis libris communia , partim lingu-
laria : utraque nos examinabimus. Communia cum aliis sunt;.
Primum, Chriflum Dominum descensu suo ad inferos , o-
mnes