Alting, Jacob; Otho, Georg: Jacobi Altingi ... Fundamenta Punctationis Linguae Sanctae: Cum necessariis Canonum, Locorum S. Scripturae & Vocum Irregularium Indicibus (Francofurti Ad Moeenum, 1730) [VD18 13320262]

SEDE ET SENTENTIARUM. &c. ?41
''‘^Jscqucntis, tum ob dignitatem accentus pau-
*»M lautis,

HsJ

m,

mem
B i j» tys*
pcoVis;
itpmciitJ,


I. Penacutam dicionem ex acuta reddidit vicini-
tas accentus immediate iequentis in prima syilaba
proxima?didionis, (quxdidio proinde non potesl
ellc nisi monoiyllaba vel bisyllaba penacuta;) sed
tunc accentus secunda? didionis habeat accentum
prioris sibi ministrantem, nec habeat ante se sche-
va mobile: accentus autem pruna? didionis mini-
stret accentui posterioris, neque subsit affixo; syl-
laba etiam, ad quam retrocedet, non desinat in
scheva quiescens , ^ & ssabit tibi , pro
PPt Job, 2 2,2,8. : "Vi& splenduit lux , ibid.
^anyn sm/ils n,h,i job.z-.rh ^ n0 mi.
« J
h'Carit. 4, 6. *?)")*? & pereatis in via , &
• 13 ^Diri recipientes se ad ipfum Pial, 2, i1.
*'X1$ judices terra ibid. v. io, 13 P93?l & appre-

henditeum Exod. 4, 4. Attamen retradio ncgjigi-
ofcllu ulr ’ ^ inde secuta foret corruptio aut consosio
^ g formarum, Corruptio quidem s ob vocalem lon»
gam corripiendam, ex §.49.) in pluralibus nomi-
num & participiorum, 3"J 0^32/1 & sulmina j a*
[0 culat m ejl Psal. 18,15. *• -h occulta cordis
jjj quan- Psal.44,22. in nominibus finitis in literam mobilem
cali longa, "‘Wft beni-
scm pulverem argen-
Y j tum